به گزارش پایگاه 598، سیامند رحمان، قویترین مرد دارای معلولیت جهان، پس از ثبت رکوردی
رویایی در بازیهای پارالمپیک ریو، به رکورد شکنی مجدد در پارالمپیک 2020
میاندیشد.
به گزارش تابناک ورزشی، اگرچه تب و تاب بازیهای
پارالمپیک خوابیده است، اما در اشنویه، شهر محل سکونت سیامند رحمان، هنوز
آمد و رفت برای ملاقات با این قهرمان در جریان است و به گفته رحمان،
میهمانان زیادی برای دیدن او از اقصی نقاط کشور به این شهر سفر میکنند.
دارنده
نشان طلای دو دوره از بازیهای پارالمپیک ریو در خصوص برنامههایش برای
آینده گفت: هنوز خستگی مسابقات به طور کامل از بین نرفته و همچنان پذیرای
میهمانان عزیزی هستیم که برای دیدن من به اشنویه میآیند و از همه آنها، به
ویژه همشهریهای خوبم که برایم سنگ تمام گذاشتند، سپاسگزارم. همانطور که
قبلا هم گفتم مدالم را به مردم ایران تقدیم کردم که با حمایتها و
دعاهایشان باعث دلگرمی من شدند و دست تک تک آنها را میبوسم و امیدوارم باز
هم بتوانم دلشان را شاد کنم.
قویترین مرد دارای
معلولیت جهان افزود: مسابقات ریو برایم کمی نسبت به لندن دشوارتر بود. صرف
نظر از توقع مدال و کسب بهترین جایگاه، قرار بود رکوردی که در لندن قول
داده بودم به ثبت برسانم و همه از من انتظار داشتند که بتوانم به وعدهام
عمل کنم. یکسال و نیم در اردو بودیم و همه اعضای تیم سخت تلاش کردند و خدا
را شاکرم که توانستم آنچه مد نظر بود محقق کنم و نه تنها رکورد 300 کیلوگرم
را ثبت کردم، بلکه 10 کیلوگرم هم بیشتر از آنچه قول داده بودم بالای سر
بردم.
وی گفت: بعد از کمی استراحت تمریناتم را
شروع میکنم و تلاش میکنم در رویدادهای پیش رو نیز بتوانم پرچم کشورمان را
به اهتزاز درآورم. باز هم به فکر رکوردشکنی هستم و تا زمانیکه بتوانم در
عرصه قهرمانی باشم، میخواهم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
رکورددار
دسته فوق سنگین جهان خاطر نشان کرد: با وجود گسترش شبکههای اجتماعی و
دنیای مجازی، جمعیت بیشتری در کشور با ورزش پارالمپیکی آشنا شدند و نتایج
را پیگیری میکردند. در این بین لطیفهها و پستهای طنزی که هنگام مسابقه
من منتشر شد بسیار جالب بود و خیلی از آنها را برایم ارسال میکردند! در
بین اینها یک لطیفه بود که از قول من میگفت از اتاق فرمان میگویند
وزنهها تمام شده و باز هم بیاورید! این برایم خیلی جالب بود و خندیدم!
رحمان
افزود: برای موفقیت من و سایر ورزشکاران، گروه زیادی در تلاش بودند و خیلی
از آنها پشت صحنه هستند. از همه آنها تشکر میکنم؛ به ویژه از آقای
خسرویوفا که از ابتدای فعالیت من در این رشته همیشه از من حمایت کردند و
چیزی کم نگذاشتند، قدردانی میکنم. از مسئولین کمیته ملی پارالمپیک،
فدراسیون، کادر فنی و انجمن و خانواده عزیزم سپاسگزارم و امیدوارم بتوانم
با موفقیتهای آتی زحمات این دوستان را جبران کنم.
دارنده
نشان طلای پارالمپیک ریو گفت: بازیهای پارالمپیک این دوره با تلخترین
حادثه ممکن پایان یافت و هنگامی که در راه ایران بودم متاسفانه بهمن
گلبارنژاد عزیز از میان ما رفت و شبی که به تهران رسیدم از شوک این حادثه
نتوانستم بخوابم. گبارنژاد در ریو با ما در یک طبقه بود و با اخلاق مثال
زدنی و روحیه خوبی که داشت به همه بچه ها دلگرمی میداد. وی از مربیان خوب
وزنهبرداری بود و در مسابقات جهانی با وی مدتی تمرین داشتم و باید بگویم
که او انسانی تکرار نشدنی بود.
قویترین مرد دارای
معلولیت جهان در پایان افزود: در حال حاضر دانشجوی ترم آخر کارشناسی حقوق
هستم و اگر خدا بخواهد در تلاشم تحصیلاتم را به اتمام برسانم و چنانچه
شرایط فراهم شود به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هم فکر میکنم.
سیامند
رحمان در دومین حضور خود در بازیهای پارالمپیک ریو با رکوردشکنیهای
پیاپی، در نهایت با ثبت رکورد تاریخی 310 کیلوگرم، نام خود را در تاریخ
ورزش پارالمپیک جاودانه کرد.