یک بازیکن متوسط بزرگترین مربی دنیا ؛ عکس

به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز به نقل از مرجع خبری رئال، پیش از آن که آقای خاص بشود، پیش از آن که دارای یکی از بهترین کارنامه ها بشود، خوزه مورینیو، بختش را با بازی در تیم های متوسط فوتبال پرتغال آزمایش کرده بود. در آن موقع هیچ کس پیش بینی نمی کرد که این مرد سه دهه بعد، از یک بازیکن ناشناخته تبدیل به اولین مربی می شود که می تواند قهرمان لیگ های پرتغال، انگلیس، ایتالیا و اسپانیا شود. این گزارش جالبی است که در روزنامه مارکا به چاپ رسید و حتی علاقه مندان مورینیو را غافلگیر کرد.
مورینیو برای هفت فصل بین سالهای 1980 تا 1987 پا به توپ شده بود. در آن دوره، مربی فعلی رئال مادرید در تیم های ریو آوه، بلننسس، سسیمبرا و تجارت و صنعت بازی می کرد. مورینیو در مجموع در همه این تیم ها نود و چهار بازی انجام داد ... هر چند که خودش بعدها گفت : «من آدم باهوشی هستم. فهمیدم که نمی توانم از این بالاتر بروم. سطح من همان دسته دوم بود.»
پیش بینی مربی پرتغالی تقریبا درست بود تا در نهایت او یک تصمیم مهم بگیرد و به عرصه مربیگری روی بیاورد. زمانی که تصمیم گرفت فوتبال بازی کردن را ادامه ندهد، به تحصیلاتش در دانشگاه تربیت بدنی تسریع بخشید و از آن جا به سمت نیمکت کشیده شد.
پسر فلیکس مورینیو، دروازه بان با تجربه بلنسس و ویتوریای ستوبال بود و همیشه سری در این عرصه داشت. وقتی پدرش دستکش هایش را آویزان کرد و مربی ریو آوه شد، آقای خاص بخشی از تیم های پایه این باشگاه شد (بین فصل های 80-81 تا 81-82) و حتی چند باری به واسطه پدرش در لیست تیم اصلی قرار گرفت. ریو آوه در آن سال به دسته اول رسید و به گفته لوئیز فریتوس لوبو، خوزه چند باری به پدرش برای دادن گزارش حریفان کمک کرد تا از همان زمان موضعش به عنوان این که دوست دارد مربی باشد را مشخص کند.
گام بعدی او به عنوان یک بازیکن، حضورش در بلنسس بود. تیم تاریخی لیسبون که در آن سال به دسته دوم سقوط کرده بود و یک سال در این تیم بود. مورینیو در پست هافبک هجومی بازی می کرد و در کنار بازی، تحصیل می کرد. دوران فوتبالش را در سسیمبرا ادامه داد، تیمی از شهری با همین نام که مورینیو دو فصل را در آن گذراند (83-84 تا 84-85) که در مجموع 35 بازی انجام داد. در نهایت مورینیو راهی تیم تجارت و صنعت شد، تیمی متوسط در ستوبال که دو فصل در آن جا بود و سپس کفش هایش را آویزان کرد .
این اتفاق مربوط به سال 1987 بود که فوتبال یک بازیکن متوسط را از دست داد تا صاحب یک مربی بزرگ شود.