مقصودلو: مهاجم استقلال بودم، اما شطرنج زندگی‌ام را تغییر داد

به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، شطرنج‌باز ایرانی که در سن 15 سالگی موفق شد به عنوان استاد بزرگ شطرنج دست یابد و هم اکنون در صدر رده‌بندی شطرنج‌بازان زیر 16 سال آسیا و در رده دوم جهان قرار دارد.

پرهام مقصودلو متولد 22 مرداد 1379در گرگان است که به عنوان جوانترین استاد بزرگ ایران شناخته می‌شود. وی موفق به کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی شطرنج ایران در سال 1394 و 2 مدال طلا در المپیاد جهانی شطرنج زیر 16 سال شده است.

موفقیت‌های نابغه ایرانی موجب شد تا از وی دعوت کنیم تا مهمان خبرگزاری فارس باشد و مصاحبه‌ای را با وی ترتیب دادیم. متن مصاحبه خبرگزاری فارس با پرهام مقصودلو به شرح زیر است:

فارس: می‌گویند بدون سرمربی به این جایگاه رسیدی؛ درست است؟

زمانی که کار را شروع کردم زیر نظر شعرباف تمرینات زیادی انجام می‌دادم؛ شاید حدود روزی 15 ساعت تمرین می‌کردم که من بعد از این مدت هم خسته نمی‌شدم و خودم به بازی کردن مشغول می‌شدم. این روند ادامه پیدا کرد و چون من در گرگان بودم و شعرباف در تهران حضور داشت ارتباطم با وی کم شد و چون روش کار را یاد گرفته‌ بودم خودم شروع کردم. یک جشنواره برگزار شد و من تصمیم گرفتم که حتماً قهرمان شوم و تنها 4 روز فرصت داشتم. در این مدت روزی 20 ساعت تمرین کردم! یعنی تمام روز و شب را تلاش می کردم و کلاً کم می خوابیدم.

فارس: تمرینات تمرکزی هم داشتی؟

من روش بازی کردن را از استاد شعرباف یاد گرفتم. در آن زمان روزی 400 مسئله شطرنجی حل می‌کردم که واقعا کار سختی بود. وارد مسابقات که شدم از 11 بازی توانستم 10 امتیاز کسب کنم. این نتیجه فکر می‌کنم در ایران بی‌سابقه بود و توانستم به این ترتیب مقام نخست را کسب کنم. این مقام انگیزه مرا بیشتر کرد و از همان جا چون امتیازم بالا بود، ریتینگ بالایی گرفتم و کارم را بیشتر کردم. در فینال آن مسابقات هم عملکرد خوبی داشتم و توانستم به تیم ملی برسم.

فارس: چرا لقب «جنگجو» را به تو داده‌اند؟

حتی زمانی که با کارلسن هم بازی کنم فقط به برد فکر می‌کنم. در تمام مسابقات 70-80 حرکت حتی با حریف می‌جنگم تا پیروز شوم و عادت دارم مقابل حریفانم گردن کلفت باشم؛ یعنی کاری می کنم که حریف تمام تلاش خود را بکند تا حداقل بتواند بازی را مساوی کند. من از مساوی خوشم نمی‌آید، اما در مسابقات سطح بالا گاهی هم مساوی می‌کنم.

فارس: حالا که اینقدر درگیر شطرنج شده‌ای، چگونه درس می‌خوانی؟

شاید جالب باشد بدانید که در مدرسه تیزهوشان درس می‌خوانم. مسئولان مدرسه خیلی به من کمک می‌کنند و سعی می‌کنم از درس هم عقب نمانم. هدف‌های زیادی هم برای درسم دارم و دلم می‌خواهد بتوانم پزشکی بخوانم. رشته مورد علاقه من داروسازی است و در خودم این توانایی را می‌بینم که درس و شطرنج را در کنار هم مدیریت کنم.

فارس: نظرت درمورد احسان قائم مقامی چیست؟

قائم مقامی افتخار شطرنج و الگوی فنی و اخلاقی همه ما بوده و هست. همه شطرنج ایران را با نام قائم مقامی می‌شناسند. من هم خوشحالم که در کنار وی کار می‌کنم و می‌توانیم به کمک هم شطرنج ایران را دنیا معرفی کنیم.

فارس: می‌گویند برای پیشرفت در شطرنج باید خانواده پولداری داشته باشید؟

نه؛ به نظر من شطرنج ربطی به پول ندارد. خیلی از نفراتی که در کنکور موفق می‌شوند بچه های روستا هستند، اما چون زیاد درس خوانده‌اند موفق شده‌اند. من بچه روستا نیستم، اما واقعاً با تلاش خودم به این جایگاه رسیده‌ام.

فارس: چند خواهر و برادر هستید؟

یک برادر کوچکتر دارم که بیشتر به رشته‌های رزمی علاقه دارد. من بارها وی را تشویق کردم که به شطرنج بیاید، اما شیطنت وی بیشتر از این حرف‌ها است. بازی‌های مرا که دیده یاد گرفته است و کم کم علاقه پیدا کرده و خودش هر روز با پدرم بازی می‌کرد.

فارس: انتخاب مهره سیاه و سفید در مسابقات بر عهده خودتان است؟

سیستمی وجود دارد که سفید و سیاه را انتخاب می کند. مهره سفید و سیاه برای من فرقی نمی‌کند، اما برای بقیه فرق می کند به همین دلیل وقتی در یک تیم قرار می گیرم دوست دارم مهره سیاه باشم، چون بقیه با مهره سفید راحت‌تر بازی می‌کنند.

فارس: کدام مهره را بیشتر دوست داری؟

من مهره اسب را بیشتر از بقیه دوست دارم، چون مهره‌ای است که قدرت مانور بالایی دارد و می‌تواند نتیجه خیلی از بازی‌ها را تغییر دهد. یک مربی خارجی در مسابقات قهرمانی جهان به من گفت اگر می‌خواهی در مسابقات خود پیروز باشی همیشه یک اسب برای خود نگه دار.

فارس: اگر شطرنج‌باز نمی‌شدی وارد چه رشته‌ای می‌شدی؟

فوتبال؛ زمانی در تیم نوجوانان استقلال گرگان بازی می‌کردم، اما وقتی به شطرنج آمدم زندگی‌ام تغییر کرد. برخلاف هیکلم، خیلی خوب فوتبال بازی می‌کنم و در آن زمان مهاجم تیم بودم، اما حالا احتمالاً باید دروازه‌بان باشم!

فارس: دوست داری با چه کسی بازی کنی؟

دوست دارم در قهرمانی جهان با کارلسن بازی کنم. می‌خواهم به 2700 برسم، از آنجا به گرندپری بروم و پس از آن شرایطی فراهم شود تا با وی بازی کنم، چراکه در حال حاضر اوج شطرنج جهان است.

فارس: با حریف اینترنتی تمرین می‌کنی؟

سایتی است مخصوص بازی شطرنج و قبل از مسابقه تمرینات را آنجا آزمایش می کنم. تمام قدرت‌های دنیا به کمک این سایت تاکتیک‌های مختلف را تست می‌کنند. برای من که خیلی مفید است و حتی در جریان تورنمنت‌ها هم از این سایت استفاده می‌کنم، چراکه موجب می‌شود همیشه درگیر مسابقه باشم.

فارس: جریان جلیقه‌ای که همیشه می‌پوشی، چیست؟

یک مغازه در گرگان هست که فقط برای من جلیقه می‌آورد! اگر جلیقه نباشد نمی‌توانم بازی کنم و عادت رفتاری من اینگونه است. هرکسی مقرراتی برای خودش دارد که مثلاً من باید قبل از هر مسابقه دوش بگیرم، در آفتاب راه نروم، آدامس بخورم  و... که اگر اینگونه نشود نمی‌توانم راحت به پشت میز بروم.

فارس: مسابقات شطرنج نیاز به بدنسازی هم دارد؟

مسابقات من معمولاً 5-6 ساعت طول می‌کشد و در این مدت باید پشت میز بنشینیم. تحمل این شرایط کار سختی است و باید از نظر بدنی قوی باشیم. در هنگام مسابقه خوردن و نوشیدن ایرادی ندارد و به همین دلیل من همیشه آدامس همراه دارم و می‌خورم.

فارس: دوست داری چه کسی مربی‌ات باشد؟

مربی خوب تاثیر زیادی دارد. سوکولوف را دوست ندارم به هیچ قیمتی از دست بدهم. 40 سال سابقه شطرنجی دارد و از هر حرفش می‌توانم درس بگیرم.

فارس: حمایت مسئولان استانی از شما چگونه است؟

حمایت خوبی داشته‌‌اند. در جریان تمام کارهای من هستند و بعد از هر موفقیت پاداشی هم می‌دهند. با توجه به اینکه در استان قهرمان زیادی نداریم مسئولان توجه خاصی به من دارند.