آقاي پرز! ايران را به گورستان سربازانت تبديل خواهيم كرد

بولتن نيوز: سر در گمي غرب، ايالات متحده و رژيم صهيونيستي در قبال مسأله‌ي ايران آن‌قدر پيچيده و زياد شده كه موجب شده است تا در طول هفته‌اي كه گذشت با موجي از اظهار نظرهاي متناقض و متضاد از سوي دولتمردان و سياسيون آنها مواجه باشيم.

به گزارش بولتن مقامات اسرائيلي اگر چه طرح حمله به ايران را در طول اين چند روز مطرح كرده‌اند اما خود بهتر از هر كس ديگري مي‌دانند كه اين موضوع صرفا ادعايي بيش نيست. چنان‌كه مجله‌ي «تايم» در تاريخ 28 ژانويه در پاسخ به این سئوال که «آیا اسرائیل می‌تواند به ایران حمله کند؟» خاطر نشان کرد: «یک مقام ارشد امنیتی، به کابینه‌ي بنیامین نتانیاهو، اعلام کرده است که اسرائیل در حال حاضر، توانائی حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را ندارد.»

مجله تایم اضافه کرد: «این مقام امنیتی افزوده است، که اگر به وی دستور حمله داده شود، چنین کاری خواهد کرد، اما به نظر می رسد روش اسرائیل در حال حاضر، نتیجه‌بخش نخواهد بود. حمله اسرائیل به ایران، باید حداقل توانائی ایران به نیروی هسته‌ای را تا دو سال تاخیر بیاندازد، ولی با توجه به پراکندگی جغرافیائی تاسیسات هسته‌ای ایران از یک سو و محدودیت‌های نیروی هوائی اسرائیل از سوی دیگر، اسرائیل فقط می‌تواند برنامه‌ هسته‌ای ایران را تا چند ماهی به تاخیر بیاندازد.»

ادعاي حمله به ايران آن قدر غير واقع‌بينانه بود كه حتي روزنامه‌ي اسرائيلي «هاآرتص» هم به آن واكنش داد و در تاريخ 4 فوريه نوشت: «این ارزیابی های آمریکا نشان می دهد اسرائیل ماه هاست برای حمله به ایران و مقابله با حملات تلافی جویانه ایران آماده می شود. برخی از تحلیلگران بر این باورند که اگر اسرائیل گزینه نظامی خوبی داشت، آن را انجام می داد و این قدر از آن تهدید نمی کرد، بنابراین وقتی آنها این همه در مورد حمله به ایران سخن می گویند، نشان می دهد گزینه نظامی مناسبی برای حمله به ایران ندارند.»

از طرف ديگر چند روز پيش «زیبیگنیو برژینسکی» استراتژیست برتر و مشاور امنیت ملی دولت ایالات متحده در دوره جیمی کارتر نيز در گفتگو با شبکه‌ي آمریکایی «اخبار واقعی» (Real News) بر اين موضوع اشاره كرده و گفت: «من غیب گو نیستم و نمی دانم اسرائیل مرتکب چنین کاری خواهد شد یا نه؟ اما با این حال تردید دارم که اسرائیل بعد از چنین عملی، بیش از پنج سال دوام بیاورد. اسرائیل با این کار بزرگترین ضرر را به خودش خواهد زد و منفورتر خواهد شد. از طرفی یک فاجعه سیاسی هم برای آمریکا خواهد بود. اگر خیال کنیم با بمباران ایران همه چیز حل خواهد شد سخت در اشتباهیم. در نتیجه چنین عملی، نفرت بیشتر و گسترده تری نسبت به آمریکا در منطقه ایجاد می شود و وضعیتی به وجود خواهد آمد که آمریکا مجبور شود به طور کلی خاورمیانه را ترک کند. این بزرگترین لطمه به ایالات متحده خواهد بود مخصوصا که حمایت و همراهی روسیه و چین و حتی اروپا را نیز نخواهیم داشت».

نكته‌ي جالب در آن است كه شیمون پرز، رئیس‌جمهور رژيم صهيونيستي كه گويا حسابي گاوگيجه گرفته است، ديروز در یک سخنرانی در پارلمان این کشور دست دوستي به سمت مردم ايران دراز كرد و از عدم دشمني با مردم ايران سخن گفت و مشكل خود را تنها با حكومت ايران عنوان كرد.

او خطاب به مردم ایران گفت: «ما دشمن یکدیگر زاده نشده‌ایم و مجبور نیستیم در دشمنی با هم زندگی کنیم.» گر چه پرز به اين نكته اشاره نكرد كه اگر واقعا حرفي كه مي‌زند راست است پس چرا طرح ترور جوانان و فرزندان ملت ايران را در دستور كار قرار داده‌اند اما وي براي آنكه خود را دوستدار ايرانيان نشان دهد از مردم ایران خواست که اجازه ندهند این دشمنی بر «میراث تاریخی» آنان سایه بفکند. اشاره پرز احتمالا به ماجراي كوروش و آزاد كردن بردگان یهودی در بابل است.

اين جلاد كثيف تاريخ در ادامه‌ي سخنانش در حالي كه ملت ایران را ملتی فهیم و متمایل به دوستی و صلح توصیف کرد، به نظام جمهوري اسلامي حمله‌ور شده و گفت که این حکومت «خطری واقعی برای کل بشریت» است! البته وي نگفت منظور او از عبارت «كل بشريت» يعني دقيقا چه كساني؟ آيا منظور او تنها چند كشور اروپايي به همراه آمريكا و رژيم صهيونيستي است يا همه‌‌ي كشورها؟ اگر همه‌ي كشورها است كه قضيه دقيقا بر عكس آن سخني است كه وي ادعا كرده است.

پرز براي آنكه مردم منطقه را هم عليه ايران بدبين كند گفت: «رژیم فعلی ایران حکومتی سلطه‌جوست که می‌خواهد بر منطقه تسلط داشته باشد.» او گفت از مواضع دولت آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال ایران حمایت می‌کند. وي در پايان اشاره كرد كه: «معتقدم که آنها هنوز حرف آخر خود را نزده اند».

اين در حالي است كه رهبر انقلاب در خطبه‌هاي نماز جمعه‌ي اخير خود به صراحت موضع جمهوري اسلامي و حرف آخر نظام و «ملت ايران» در قبال مساله‌ي رژيم صهيونيستي را بيان كرده و فرمودند: «ما آنجائى كه دخالت كنيم، صريح ميگوئيم. ما در قضاياى ضديت با اسرائيل دخالت كرديم؛ نتيجه‌اش هم پيروزى جنگ سى و سه روزه و پيروزى جنگ بيست و دو روزه بود. بعد از اين هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژيم صهيونيستى مبارزه كند، مقابله كند، ما پشت سرش هستيم و كمكش ميكنيم و هيچ ابائى هم از گفتن اين حرف نداريم».