بیماری سیرابیشن ویتنام را فراگرفت!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از مهر، نمی دانم کی قرار است آسیب شناسی کنیم. متاسفانه تاکنون مسولین سیرابی را به عنوان غذای ایرانی در سازمان ملل ثبت نکرده اند.اگر زبانم لال فردا  سیرابی را به عنوان غذای ملی ویتنام ثبت کنند چه باید بکنیم؟همین الان هم مهم ترین سوغاتی اسپانیا زعفران استهبان، مکزیک زیره کرمان و گینه بی سائو گز اصفهان است. فکر کنید از این به بعد هنگام پرداخت هزینه یک دست سیرابی، علاوه بر ۱۰ درصد مالیات بر ارزش افزوده و ۸ درصد سختی کار و ۹ درصد حق سرویس، ۲۴ درصد هم حق التالیف سیرابی برای ویتنام پرداخت کنید.

از آن بدتر چرا پیش از صادرات، فرهنگ سیرابی خواری را صادر نکردیم. متاسفانه از ویتنام خبر می رسد بیماری «سیرابیشن» فراگیر شده است. سیرابیشن، ناشی از افراط در سیرابی خواری است که مریض از سیرابی، سیرابی ندارد و همه را سیرابی می بیند و همه را سیرابی صدا می زند.

البته عیب چیز جمله بگفتی هنرش نیز بگو. اگر سیرابی را زودتر برای خود ثبت کنیم و فرهنگش را پیش از صادرات اشاعه دهیم، این اتفاق میمون و مبارک است و صادرات سیرابی به ویتنام از مهم ترین دستاوردهای برجام به حساب می آید.زیرا در دولت قبل ما حتی گوشت و جگر  گوسفند را هم صادر نمی کردیم چه برسد به سیراب شیردان. البته پیشنهاد می شود از صادرات کود غافل نشویم.کود ما کود مرغوبی است و همه ی دنیا به دنبال کود ما هستند.

مشکل اصلی جهان کود است
کود مرغوب و اصل محدود است

کود دنیا کثیف و آلوده است
نقل هر جمع کود ما بوده است

صادراتی عظیم در راه است
ای حلیمان، هلیم در راه است