مرحوم دولابي: براي ملاقات خدا از نماز و روزه كمك بگيريد

به گزارش پایگاه 598، مرحوم ميرزا اسماعيل دولابي مي فرمود: براي ملاقات خدا از نماز و روزه كمك بگيريد. وَاستَعينوُا بِالصَّبِر وَالصَّلواه (سوره بقره آيه 45) صلاه، پيغمبر(ص) و صوم اميرالمومنين علي(ع) هستند. ظاهرش هم روزه و نماز است. اعمال ظاهرتان مال علي(ع)، اختلافتان هم مال پيغمبر(ص). براي ملاقات با خدا كجا مي‌خواهيد برويد از اينجا بهتر؟ الان هم مي‌رويد ملاقات و رفته‌ايد. الان هم خدا را ملاقات مي كنيد. الان همه در حال تولديم و هنوز متولد نشده‌ايم. كسري داريم. گوشمان آنطور كه بايد بشنود نمي‌شنود. هنوز در حال تولد است. بچه‌ شيرخوار بلافاصله گوشش نمي‌شنود. آسهته آهسته مي‌شنود.

يكي هم موت است. مي‌ميرد. پرسيد مي‌ميرد يعني چه مي‌شود؟ گفت يعني كم كم بابا مي‌شناسد، خدا مي‌شناسد، آهسته آهسته مبدأ اصلي را مي‌شناسد و ول مي‌كند و از دنيا خداحافظي مي‌كند. البته اين جسم هم مناسب آنجا نبود. جسمي كه شهوت دارد و خواهش دارد نمي‌تواند در قرب خدا باشد. دائم وضو گرفت باطل شد، باز وضو گرفت، باز باطل شد. آخرش گفت اين چه وضويي است كه هر روز باطل مي‌شود. من بايد وضويي بگيريم كه هيچ وقت باطل نشود. قصد همه شما اين است كه وضويي بگيريد كه ديگر باطل نشود. روزه‌اي بگيريد كه افطارش خدا باشد. پيش خدا باشد، معرفت و محبّت به خدا.

يكي روز تولد است يكي روز مردن. يكي هم روز ملاقات با خداست. الان ما بين تولد و مردن هستيم. از يك طرف در حال تولديم، از طرف ديگر به ما مي‌گويند بمير. از يك طرف در حال راه افتادنيم از طرف ديگر به ما مي‌گويند يواش. اينجا نرو آنجا نرو!

يَومَ يَفِرُّ المَرءُ مِن أَخيهِ وَ اُمِّهِ و أَبيهِ (سوره عبس آيه 34) اين روز قيامت است. روزي كه انسان معرفت پيدا مي‌كند. روزي كه خدا را ياد مي‌كنيد. آن روز قيامت است. الان هم اگر خدا را ياد كنيد قيامت مي‌شود. فوقش يكي دو دقيقه هستيد بعد بيرون مي‌رويد. انشاء الله دائماً آنجا باشيد. آنجا صاحب معرفت هستيد.

به دنيا آمديد متولد شديد بعد هم موت حاصل شد. نماز خوانديد روزه گرفتيد همه‌اش موت است. آيا انتظار فرج موت نيست؟ اَلانِتِظار اَشَدُّ مِنَ المَوتِ. شما اگر يك مسافر داشته باشدي از سفر نيامده باشد انتظار شما مثل مردن است. اگر پدري اولادش نيامده باشد، پسري پدرش نيامده باشد، خانواده‌اي عزيزشان نيامده باشد، همين جور؛ مرده‌اند. بلكه اَلانتظارُ اَشدُّ مِنَ المَوتِ. حجّت خدا نيامده است. آيا اين موت نيست؟ از آن طرف آمده‌ام به دنيا تولد يافته‌ام. از اين طرف هم در حلا موت هستم. آيا تولد با موت همراه نيست؟ از آن طرف آمده‌ام، از اين طرف هم دارم مي‌ميرم. اصلاً تولد با موت همراه است. البته تولد مقدم است. اول متولد شديم بعد موت آمد سراغمان. آخرش چه؟ آخرش اُبعَثُ حَيّاً (سوره مريم آيه 33)، يعني در خط پيغمبران قرار مي‌گيرد و با آنان قاطي مي‌شود. مي‌رود نزد خداي خودش. از همانجايي كه جدا شده بود بر مي‌گردد همان‌جا. بازگشت به همان جا كه بوديم.

كتاب طوباي محبّت جلد دوم– ص 155
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابي