دوره مدیریت سقائیان نژاد در پاکدستی مثال‌زدنی بود

مشروح گفت‌وگوی مشرق با عباس حاج رسولی‌ها را در ادامه می‌خوانید:

بنده از ابتدای انقلاب در مسائل شهرداری درگیر بوده‌ام، از زمانی که حرکت شورایی بر تصمیم گیری مباحث شهر حاکم شد، در مسیر مدیریت شهری و پیشرفت پروژه‌ها دگرگونی صورت گرفت، پروژه‌هایی که از 40-50 سال قبل نیمه تمام مانده بود و ساختار قبلی توان اجرای آنها را نداشت سیستم شورایی موفق به شروع مجدد آنها شد.

من شورای اول، دوم و سوم را نیز تجربه کرده‌ام اما باید بگویم در شورای دوم و سوم و به ویژه در زمان استانداری بختیاری، هماهنگی کاملی میان شهرداری و شورای شهر وجود داشت، در آن زمان بر همین اساس اقدامات بی نظیری انجام شد، به عنوان مثال اجرای پروژه خیابان وحید که نیازمند همدلی و همزبانی و قدرت ویژه‌ای بود، عملیاتی شد. مردم اصفهان شرایط قبلی آن خیابان را در ذهن دارند و اکنون تغییر و تحولات صورت گرفته را مشاهده می‌کنند.

علاوه بر خیابان وحید، پروژه خیابان میرداماد، خیابان سید ابوالحسن اصفهانی و حتی میدان امام علی (ع) را نیز می‌توان نام برد. در واقع احیای بافت‌های حاشیه‌ای و فرسوده شهر اصفهان قابل مقایسه با کلانشهرهای دیگر نیست. در پروژه‌های انجام شده هم بافت تاریخی حفظ شد و هم خیابان‌های کلیدی متحول شدند که برای مردم کاملا مشهود است.

همچنین در همین زمینه می‌توان به ساخت پل‌ها و زیرگذرها که در مطالعات رینگ دوم انجام شد اشاره کرد، علت آن اجرای طرح جامع بود که براساس این طرح اکنون فقط 5-6 درصد از خیابان‌های اصفهان به احیا نیاز دارند، علاوه بر این باید به اجرای عملیات رینگ سوم نیز اشاره کرد که تحول ترافیکی بزرگی را برای شهر رقم زد.

در بیان تغییر و تحولات صورت گرفته در دوره قبل مدیریت شهری می‌توان به بحث مترو نیز اشاره کرد، اگر درایت دکتر سقائیان نژاد نبود ما همچنان پشت چهارراه تختی مانده بودیم. اما ارتباط خوب شهردار وقت با استاندار و وزیر کشور وقت سبب شد که بسیاری از مباحث شهری اصفهان و مشکلات مترو با سفر وزیر کشور به اصفهان برطرف شود.

اکنون می‌بینیم که کار ساختمانی تونل کل خط یک مترو انجام شده و فقط چند ایستگاه باقی مانده است، نقطه کلیدی آن ایستگاه میدان امام حسین (ع) است که به سبب سخت‌گیری میراث فرهنگی کند پیش رفت و اگر این ایستگاه نیز تکمیل شود کل خط یک مترو به سرانجام خواهد رسید.

در زمینه مترو قرارداد مهمی که امضای آن امروز سخت است مربوط به وارد کردن 135 واگن بود، ما این قرارداد را بسته و پیمانکارش را هم انتخاب کردیم، فقط پرداخت‌ها باید انجام شود تا شرکت مربوطه واگن‌ها را منتقل کند که این موضوع نیز به نقدینگی دولت وابسته است، اگر اعتبار وجود داشته باشد بستر قرارداد فراهم شده است.

در همین راستا می‌توان به پروژه‌های دیگر نیز اشاره کرد، مانند پروژه نمایشگاه اصفهان که از دغدغه‌های ما در شورای دوم بود که دکتر سقائیان نژاد پای آن ایستاد و برنامه ریزی کرد تا نمایشگاه از محل نامناسب در جوار پل شهرستان منتقل شود.

همچنین پروژه سالن بین المللی اجلاس که از نظر زمان طرح و بستن قرارداد طرح بزرگی محسوب می‌شود. البته ما در این زمینه حمایت دولت را نیز همراه با خود داشتیم، نیکزاد وزیر وقت راه و شهرسازی حمایت ویژه‌ای از این طرح داشت و برای تصویب آن کمک کرد، همچنین باید گفت قرارداد و طرحی که اجرای آن امروز 3-4 سال زمان می‌برد در آن دوران بسته شد و دلیل آن ارتباطات خوب شهرداری و شورا با دولت بود.

در آن دوران همدلی و همزبانی را شاهد بودیم، ارتباطات شورا و شهرداری با مجلس و دولت نزدیک بود و در واقع پروژه‌های 10 ساله‌ای که پایه گذار آن مدیریت شهری بود براساس ساختاری برنامه‌ریزی شده شکل گرفت.

از نظر سازماندهی نیز فعالیت‌های خوبی انجام شد. در آن دوره معاونت‌هایی ایجاد شد و سیستمی با برنامه‌ شکل گرفت که آن زمان کسی به آن معتقد نبود، این موضوع نیز از نقاط مثبت در بحث امور جاری بود. و در دوره جدید نیز می‌بینیم 90 درصد ساختار قبلی در حال انجام فعالیت می باشند .

اکنون که سیستم شهری را مشاهده می‌کنیم متوجه می‌شویم که همان مدیرانی که در آن دوران از مدیریت شهری مشغول به فعالیت بودند اکنون نیز شهر را اداره می‌کنند و شهر براساس همان ساختار در حال حرکت رو به جلو است. در واقع پایه گذاری مدیریت شهری که خارج از آن سیستم قادر به حرکت نیستیم از مسائل قابل تحسین دوران مدیریت قبلی شهری است.

اما به هر حال در دوره چهارم افرادی آمدند که اهداف دیگری داشتند در عین حال تعدادی از عزیزان شورا حتی در اوایل دوره چهارم از او دفاع می‌کردند اما رأی، رأی شورا بود هرچند که به بهانه‌ای واهی ایشان استیضاح شدند. بهانه واهی نیز موضوعی عادی و اتفاقا یکی از اقدامات مثبت و ناشی از همان برنامه‌ریزی است که بنده از آن دفاع می‌کنم. این برنامه انجام شد و برای مقامات کشور عنوان و اتفاقا مورد تایید نیز قرار گرفت، این بهانه، حکمی انشائی بود که بعدها قانونش نیز آمد و اصلا مسئله خاصی نبود.

رئیس دفتر شهردار می‌طلبد که حسابدارش مدیرکل باشد، این موضوع برنامه‌ای بود که در نهایت بهانه‌ای برای استیضاح شهردار شد. بنده سابقه‌ای در مدیریت میانی شهر داشتم و دوران خدمت‌گذاری خوبی را از ایشان به یاد دارم، می‌توان گفت حق سقائیان نژاد این نبود اما به هر حال رأی شورا، رأی بود و ما باید تمکین می‌کردیم. البته الان نیز از مدیریت جدید دفاع می‌کنیم چون بیش از 90 درصد نیروهایی هستند که در زمان ایشان حضور داشتند، اعتقاد ما نیز بر این است که کارها با همدلی و همزبانی پیش می‌رود.

بنده در چهارم دوره شورا حضور داشتم و به اعتماد مردم به ما و شورا اعتقاد قبلی دارم، بر همین اساس معتقد هستم که شورا نباید سیاسی شود، برخی از زاویه سیاسی کاری این صحبت‌ها را مطرح می‌کنند به ظلم به شهر و شورا است. متأسفانه بر اساس همین صحبت‌ها است که اکنون از منظر مقامات بالادستی احساس نگرانی نسبت به شوراها ایجاد شده است.

اکنون افراد تصمیم‌گیرِ فرای از شورا، دلهره دارند که آیا بحث مدیریت واحد شهری که از ابتدا نیز به دنبال تحقق آن بودیم همچنان قابلیت اجرا دارد یا خیر.

اینگونه صحبت‌ها به اصل شورا ضربه وارد می‌کند، به ویژه شورای شهر اصفهان که مدیریتی 10-12 ساله همراهش بوده است و این حرکت‌ها به نوعی سیاسی است. بنده این مسائل را می‌دانم که نمی‌خواهم جواب بدهم، چون اگر ما جواب بدهیم طرف مقابل هم جواب می‌دهد و فضا سیاسی می‌شود. اما مردم متوجه هستند و ممکن است یک سال یا شش ماه ابهاماتی ایجاد شود اما در نهایت مباحث شفاف و روشن می‌شود، بنابراین باید گفت عده‌ای به دنبال بحث‌های انتخاباتی هستند.

به عنوان مثال در ارتباط با بحث اجلاس سران، مصوبه را در آن دوره، هر 11 نفر اعضای شورا امضا کردند، حالا در این شرایط برخی می‌گویند "سالن اجلاس برای چه می‌خواهیم؟"، در جواب باید گفت قرار نیست مباحث نظام اسلامی تمام شود، ما روز به روز ارتباطمان با دنیای خارج بیشتر می‌شود و این طرح نیاز نظام است.

به هر حال تهران نمی‌تواند پاسخگوی بسیاری از همایش‌ها باشد، در دنیا نیز همه کشورها شهر دوم دارند که محل تجمعات و برخی همایش‌ها و حضور مسئولان است، اصفهان نیز شهری تاریخی است که می‌تواند شهر دوم کشور باشد بنابراین باید زیرساخت‌های آن آماده شود و به اعتقاد من این صحبت‌ها ظاهر قضیه و مسائلی عوام فریبانه است.

حتی زمانی که با برای اجرای این طرح با دولت توافق نامه‌ای را امضا کردیم گفته شد که در آینده در هر سال چند اجلاس ریاست جمهوری در این سالن برگزار شود و آن در قبال 127-128 میلیارد تومانی بود که دولت به ما می‌دهد که ما براساس آن متعهد می‌شویم این اجلاس‌ها را برگزار کنیم. در واقع آن زمان تا این حد دوراندیشی وجود داشت اما اکنون برخی در ظاهر مسائلی را مطرح می‌کنند تا ذهن‌ها بدبین شده و امید از مردم گرفته شود.

البته یکی دو مورد بیشتر نیستند که اینگونه مسائل را مطرح می‌کنند، اکثر اعضای شورای شهر دلشان برای شهر می‌تپد و اعتقاداتی دارند که براساس آن مسائل را دنبال می‌کنند اما یکی دو نفر به صورت حساب شده به دنبال شیطنت هستند تا فضا را سیاسی کنند و ما نیز سعی می‌کنیم جواب ندهیم تا این اتفاق صورت نگیرد.

لایحه تفریغ در کمیسیون تلفیق هم رأی آورده بود. یک مورد در ارتباط با هزینه‌های همایش اجلاس ناملموس بود، هزینه‌ها زیاد شده بود و مصوبات آن را گرفته بودند و این موضوع بهانه‌ای برای طرح این مسائل شد.

متأسفانه شرایط غیرقابل تصور شده بود، در حالی که در کمیسیون تلفیق و اقتصادی رأی آورده بود اما در صحن رأی لازم را ندادند. البته جالب است که از نظر قانونی شورا باید حسابرس مورد تایید دولت را انتخاب کند چون خود شورا نمی‌تواند یک شبه یا یک هفته‌ای به همه حساب‌های شهرداری رسیدگی کند، اما حسابرس 7-8 ماه حسابرسی کرد و کار مورد تایید قرار گرفت و هزینه‌ها مورد قبول و تایید واقع شد.

تصور بنده بر این است که در دوران حضور دکتر سقائیان نژاد مباحث مالی مورد توجه و دقت قرار گرفته و این دوره از نظر صرفه جویی در هزینه‌ها و پاکدستی مثال زدنی بود

اجازه بدهید وارد این مباحث نشوم، ما مقداری مشکلات درآمدی داریم، ساخت و ساز اکنون درگیر مسئله رکود است و این در حالی است که 75 درصد از بودجه ما از ساخت و ساز حاصل می‌شود که این موضوع در نهایت پروژه‌های عمرانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در این شرایط سخت ما باید مقداری صرفه جویی نیز در هزینه‌ها داشته باشیم و خدایی نکرده ولخرجی نکنیم، چون به هر حال نگاه مردم به ما است و در شرایطی که شهرداری از نظر مالی وضعیت خوبی ندارد، توصیه می‌کنیم که مجموعه شهرداری برخی موارد را رعایت کنند، همچنین در هزینه‌ها خدا را نیز درنظر بگیرند، البته بیشتر از این وارد این موضوع نمی‌شوم چون فضا به انتخابات نزدیک می‌شود، اما اعتقاد دارم که برخی برنامه‌ها مانند جشن‌های مذهبی را می‌توان به خود مردم واگذار کرد.

شهرداری می‌تواند بدون اینکه خود را چندان دخیل کند برخی کارها را محدودتر کرده، بستر را فراهم کند و برگزاری جشن‌ها را به دوش مردم بگذارد، البته بار دیگر باید تاکید کرد که کل کشور اکنون درگیر مشکلات درآمدی و رکود است.