چرا در امنیتی ترین دولت پس از انقلاب «جاسوس» پیدا می شود؟ / با چه فهم امنیتی به یک جاسوس نشان درجه سه خدمت اعطا شد!

سرویس سیاسی پایگاه 598/ پرده اول: پس از انتشار اسامی افراد پیشنهادی برای تصدی وزارتخانه های دولت نکته ای که بیش از همه توجه کارشناسان را به خود جلب کرد حضور تعداد زیادی از افراد با سوابق امنیتی-اطلاعاتی در میان معرفی شدگان بود. افرادی که هرکدام می توانستند گزینه ای برای سکانداری وزارت اطلاعات باشند ولی در دولت یازدهم به سمت وزیری وزارتخانه های همچون نیرو، دادگستری، کار و رفاه اجتماعی، راه و شهرسازی و ... منصوب شدند.

حضور افراد امنیتی-اطلاعاتی در کابینه دولت تدبیر و امید تنها به وزرا محدود نشد و تعدادی دیگر از مشاوران و معاونان رئیس جمهور و همچنین برخی از استانداران نیز دارای چنین سابقه ای بودند تا به اعتقاد بسیاری از کارشناسان لقب امنیتی ترین کابینه جمهوری اسلامی به دولت یازدهم تعلق بگیرد.

روحانی نیز که در مناظرات انتخاباتی گفته بود من سرهنگ نیستم و حقوقدان هستم در جلسه معرفی وزرای پیشنهادی خود به مجلس شورای اسلامی با دفاع از سابقه امنیتی بسیاری از وزرای کابینه خود در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: به امنیتی بودن کابینه خود افتخار می کنم و اگر فردی فهم امنیتی داشته باشد یک حسن برای او محسوب می شود.

پرده دوم: رهبر معظم انقلاب در سخنان پرشمار خود در خصوص مسئله نفوذ و تشریح انواع آن به نفوذ موردی و سیاسی اشاره کرده اند. ایشاان در تبیین این نفوذ موردی فرموده اند ساده ترین شکل نفوذ ، نفوذ موردی می باشد که در آن دشمن جاسوس یا جاسوسانی را در لباس دوست وارد دستگاه مورد نظر می کند و سعی می کند تا از طریق آنها به اهداف خود برسد.

ایشان همچنین در خصوص نفوذ سیاسی بیان داشتند: این شکل از نفوذ ابتدا در مراکز تصمیم گیری و اگر نشد در عرصه تصمیم سازی اتفاق می افتد و هدف از آن این است که تصمیم های مسولان بر مبنای خواست ، میل و اراده دشمن گرفته شود. نمونه ای از این نفوذ تلاش کشور انگلیس برای دخالت در هند در قرن 19 و 20 بوده است. این نفوذ به گونه ای است که مسئول مورد نفوذ گاه بدون اطلاع اقدام به تامین منافع دشمن در تصمیمات خود می کند.

پرده سوم: اواسط این هفته اخبار پراکنده‌ای از بازداشت دری اصفهانی عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای و نماینده بانک مرکزی در مذاکرات هسته ای توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور در فضای مجازی منتشر شد که با واکنش هایی همراه بود. خبری که در ابتدا توسط برخی مقامات وبه صورت غیر رسمی تکذیب شد ولی در ادامه و با مشخص شدن ابعاد این پرونده تائید و موجب گردید تا تکذیبیه این خبر از روی برخی از پایگاه های خبری برداشته شود. دری فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد حسابداری از دانشگاه نفت و در قبل از انقلاب نیز نماینده خزانه داری آمریکا در بخش کشور انگلستان بوده است.

دری که از اعضای هیئت مدیره بانک سامان هم می باشد و دارای تابعیت کانادایی است ماهانه حقوقی معادل 7500 پوند از موسسات انگلیسی-آمریکایی در ازای تلاش های خود دریافت می کرده است و هنگامی که قصد فرار به کشور کانادا را داشته توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی بازداشت و به کشور بازگردانده شده است.

حال این سوال پیش می آید که چرا با وجود تشکیل امنیتی ترین دولت پس از پیروزی انقلاب اسلامی و همچنین تاکیدات فراوان مقام معظم رهبری در خصوص مسئله نفوذ ، جاسوس در چنین منصب حساسی پیدا می شود؟!

پس فهم امنیتی اعضای کابینه دولت تدبیر و امید که رئیس جمهور محترم از آن به عنوان یک حسن نام می برد به کجا رفته است که این فرد با وجود تابعیت دوگانه و سابقه کار در نهادهای آمریکایی و انگلیسی به عنوان مسئول کمیته مالی تیم مذاکره کننده ایران در مذاکرات هسته ای حضور پیدا می کند؟!

آیا رئیس جمهور که خود در گذشته عضو یکی از مهمترین نهادهای اطلاعاتی-امنیتی کشور بوده است نباید زیر مجموعه خود را با چشمانی تیز بین تر رصد کند تا نشان درجه سه خدمت را به فرد متهم به جاسوسی اعطا نکند؟!