حضرت معصومه (س)، مهاجري كه به سوي امام خود كوچ كرد

به گزارش پایگاه 598، حجت‎الاسلام رشيدي‎نسب، پژوهشگر حوزۀ قرآن و عترت در گفت‎وگو با خبرنگار فرهنگي باشگاه خبرنگاران تسنيم «پويا»، با اشاره به شدت محبت و علاقۀ ميان امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) گفت: وقتي حضرت معصومه (س) از وليّ زمانۀ خويش جدا شد، قلبش او را به سمت امام رضا (ع) كشاند و از آنجايي كه محبت و علاقۀ ميان اين دو بزرگوار بسيار زياد بود، امام رضا (ع) به سرعت نامه‎اي به خوهرشان نوشتند و ايشان را نزد خويش خواندند.

اين پژوهشگر حوزۀ قرآن و عترت با بيان اينكه امام رضا (ع) در نامه به خواهرشان درخواست حضور سريع و بدون توقف را خواستار شدند، اظهار كرد: وقتي امام رضا (ع) اين نامه را مي‎‌نويسند، قطعاً در فعل ايشان دليلي موجه وجود دارد و اين حاكي شدت حب ايشان است، اين در حالي است كه امام رضا (ع) هنگام خروج از مدينه به سمت طوس با ابراز ناراحتي از سفرشان و اينكه برگشتي وجود نخواهد داشت، سفرشان را آغاز كردند.

حضرت معصومه (س)، مهاجري كه به سوي امام خود كوچ كرد
وي با بيان اينكه حضرت معصومه (س) با حركت‎شان از مدينه به سمت طوس، معنا و مفهوم حقيقي «كوچ به سوي امام» را در عالم به نمايش گذاشتند، خاطرنشان كرد: براي فهم بهتر اين حركت نوراني حضرت معصومه (ع) به روايتي از امام حسين (ع) در هنگام حضورشان در مكه و حركت به سمت سرزمين كربلا اشاره مي‎‌‌كنيم؛ امام حسين (ع) مي‎‌فرمايند: «مَنْ‏ كَانَ‏ فِينَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا فَإِنِّي رَاحِلٌ مُصْبِحا»، هر كس آماده است را در راه ما «بذل جان» كند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما همراه شود، چرا كه من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حركت خواهم كرد . هر كسي طالب همراهي با نور است،، بايد كوچ كند و اين امر نيازمند دو شرط است كه نخستين آن «بذل جان» است. (بحارالانوار، ج 46، ص 366 و 367)

بايد دنيا برايمان حضرگونه باشد؛ نه سفرگونه
حجت‎الاسلام رشيدي‎نسب با بيان اينكه دومين شرط براي كوچ به سمت امام (ع)، «وطن قرار دادن لقاءالله» است، گفت: دنيا بايد برايمان حالتي سفرگونه داشته باشد نه حضرگونه، اگر اين دو شرط را كسي داشته باشد، يعني به حجت زمان خود معرفت پيدا كند و به خاطر او كوچ كند، بداند كه «مهاجر حقيقي» است كه مصداق بارز آن كوچ حضرت معصومه (س) به سوي امام زمانش است، اين برخلاف معناي كوچ كردن به معناي امروزي است كه از منطقه‎اي به منطقۀ ديگري كوچ كنيم.