بر اساس طرح پیشنهادی مرکز پژوهشهای مجلس به غیر از تعطیلات آخر هفته، تعطیلات رسمی در طول سال به 16 روز می رسد.
روابط عمومی مرکز پژوهش ها نوشت: بر اساس ماده یک پیشنویس طرح ساماندهی تعطیلات رسمی در ایران، تعطیلات رسمی قطعی در تقویم کشور شامل 4 روز نخست نوروز، روز 13 فروردینماه، روز عید فطر، ، روز عید غدیر، روز عید قربان ، روز نیمه شعبان، روز 28 ماه صفر، روز 21 ماه رمضان ، روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی، روز 22 بهمن ، روز 14 خرداد و اربعین حسینی خواهد بود.
مطابق تبصره «1» این ماده، در صورتی که روز عید فطر در روز جمعه واقع شود تعطیلی عید فطر دو روز خواهد بود.
بر مبنای تبصره «2» این طرح، روز ولادت و شهادت امام رضا (ع) در استان خراسان رضوی و روز شهادت امام صادق (ع) و حضرت زهرا (س) در استان قم تعطیل رسمی خواهد بود؛ اما در این 4 روز در همه نقاط کشور ساعت کار یک ساعت دیرتر شروع میشود
بر اساس تبصره «3» این ماده، روز 29 اسفند نیمه تعطیل و ساعت کاری تا 12 ظهر خواهد بود. همچنین مطابق تبصره «4» این طرح، روز 11 اردیبهشت فقط برای کارگران کشور تعطیل محسوب میشود.
مرکز پژوهشها همچنین تصریح کرد که: « در مقایسه با سایر کشورهای دنیا ، اگر چه تعداد تعطیلات در ایران نسبت به سایر مناطق دنیا کم است، اما آنچه باعث شده است که این تعداد اندک تعطیلات به عنوان چالش جدی در جامعه مطرح شود، پدیده بینالتعطیلی ناشی از تعطیلات و زیانهای اقتصادی مترتب بر آن است که به اقتصاد ملی وارد میشود. با عنایت به این نکته در طرح ساماندهی تعطیلات با توجه به متغیرها و مؤلفههای تاثیر گذار در تعیین تعطیلات، تعطیلات به گونهای ساماندهی شدهاند که ضمن حل چالش بینالتعطیلی به مؤلفههای مذهبی، ملی و سیاسی در تعیین تعطیلات نیز توجه شده است.»
این گزارش همچنین میافزاید: پراکندگی این تعطیلات به گونهای است که نسبت به کشورهای با دو برابر تعطیلات، بیشترین چالش را برای کشور از حیث اقتصادی و آشفتگی و به هم ریختگی امور به همراه دارد. در واقع چالش اصلی تعطیلات در کشور توالی تعطیلات رسمی (مذهبی، ملی و حکومتی) با تعطیلات پایان هفته و ایجاد پدیده بینالتعطیلی در کشور است. مهمترین علت این پدیده به تعیین تعطیلات مذهبی بر اساس تقدیم هجری قمری باز میگردد.