وقوع یک دوره خشکسالی شدید می تواند علاوه بر خسارت های آشکار که به طور معمول به محصولات کشاورزی ، فضای سبز و دامپروری وارد می کند ، باعث قحطی هم بشود و در حال حاضر بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند بحران آب درجهان باعث می شود که جنگ ها آینده بر سر آب باشد و استعمار آبی در راه است.
این بدان معناست که
محدودیت منابع آبی سبب کمبود محصولات غذایی کافی برای بخش عمده ای از جمعیت
جهان که در مناطق خشک و نمیه خشک زندگی می کنند ایجاد کند و از طرف دیگر
باعث افزایش قیمت غذا در کشورهایی که منابع آبی کافی دارند ، خواهند شد.
این بدان معناست که محدودیت منابع آبی سبب کمبود محصولات غذایی کافی برای بخش عمده ای از جمعیت جهان که در مناطق خشک و نمیه خشک زندگی می کنند ایجاد کند و از طرف دیگر باعث افزایش قیمت غذا در کشورهایی که منابع آبی کافی دارند ، خواهند شد.
در نتیجه این کمبود غذا که حاصل محدودیت منابع آبی است سبب کنترل و تسلط کشورهایی که محروم از منابع آب از سوی کشورهای دارای منابع آبی خواهد شد.پس به این ترتیب می توان آب را یکی از ابزارهای قدرتمند برای استثمار و استعمار در آینده عنوان کرد.
بارشهای امیدوارکننده اما کم فایده
هنوز از یادها نرفته است که، بارشهای مطلوب ماه های گذشته از اواخر سال 94 تا اوایل سال 95 به سرریز شدن 30 سد و پر شدن 90 درصدی مخزن 28 سد منجر شد. پر شدنی که موجی از امید را میان مردم کشور به وجود آمد اما در همان روزها نیز کارشناسان هشدار می دادند که خشکسالی های هیدرولوژیکی همچنان در پهنه ایران گسترده است.خشکسالی که حالا منجر به اخظار شدید وزارت نیرو شده است.
گرچه همه خشکسالی ها از کمبود بارش منشأ می گیرند و با افزایش میزان بارشها رفع می شوند اما خشکسالی های اقلیمی متناوب به نوعی از خشکسالی می انجامد که به آن خشکسالی هیدرولوژیکی می گویند. خشکسالی های هیدرولوژیکی معمولاً با تأخیر بیشتری نسبت به خشکسالی های هواشناسی، کشاورزی یا اقلیمی رخ می دهند و با تأخیر بیشتری نیز برطرف می شوند.
گرچه همه خشکسالی ها از کمبود بارش منشأ می گیرند و با افزایش میزان
بارشها رفع می شوند اما خشکسالی های اقلیمی متناوب به نوعی از خشکسالی می
انجامد که به آن خشکسالی هیدرولوژیکی می گویند. خشکسالی های هیدرولوژیکی
معمولاً با تأخیر بیشتری نسبت به خشکسالی های هواشناسی، کشاورزی یا اقلیمی
رخ می دهند و با تأخیر بیشتری نیز برطرف می شوند.
خشکسالی هیدرولوژیکی ایران که اکنون در پهنه کشور وجود دارد، ناشی از سالها کمبود بارش ها و اضافه برداشت از منابع زیرزمینی آب است. در حال حاضر حجم منابع آبی زیرزمینی کشور با کمبود 110 میلیارد مترمکعبی یعنی به اندازه کل میزان منابع آبی سالانه در دسترس کشور است.
هشدارهای جدی وزارت نیرو
از سوی دیگر ایران در منطقه خشک و نیمه خشک جهان قرار گرفته و از نظر پراکندگی بارش نیز وضعیت نامنظمی دارد، به طوری که 75 درصد بارشها در 25 درصد کشور اتفاق میافتد و به گفته رحیم میدانی معاون آب و آبفای وزارت نیرو هم اکنون آب قابل تنظیم کشور 80 میلیارد مترمکعب است که در مقایسه با جمعیت 80 میلیونی کشور رقم سرانهای معادل 1000 مترمکعب میشود که در مقایسه با متوسط جهانی بسیار پایین است.
به گفته وی بر اساس پیشبینیها جمعیت کشور تا سال 2025 به 105 میلیون نفر میرسد و این عدد نشان میدهد که اگر وضعیت کنونی بحران آب تداوم یابد، ما در این سال حتی با وجود راندمان بسیار بالا قادر به برون رفت از وضعیت تنش آبی نخواهیم بود.
میدانی تاکید کرد: تداوم وضعیت کنونی بحران آب در کشور و همزمان با آن گرم شدن کره زمین و تغییرات اقلیمی به معنای ایجاد بحرانهای اجتماعی در آینده خواهد بود.
با این تفاسیر بحران بی آبی در کشور کاملا جدی است و
اگر در این زمینه تدابیری اندیشیده نشود به زودی ایران کشوری خشک خواهد
بود که نیازمند واردات آب از کشورهای دیگر است.البته در این میان نمی توان
نقش آموزش فرهنگ صرفه جویی به مردم را نادیده گرفت.
معاون آب و
آبفا وزارت نیرو تصریح کرد: این مساله نشان میدهد که حل بحران آب در گرو
همکاری و هماهنگی میان تمامی متخصیین و اندیشمندان حوزههای فنی و علوم
انسانی است.
میدانی همچنین با اشاره به نواقص موجود در بحث قیمت گذاری آب، گفت: نظام قیمت گذاری کنونی آب برآمده از قوانین دهه 50 و عرضه و تقاضای موجود در آن زمان است، حال آن که امروز وضعیت عرضه و تقاضا در بخشهای مختلف شرب، کشاورزی و صنعت بسیار فرق کرده و ما با انباشت تقاضا در این بخشها روبرو هستیم.
به گفته معاون آب و آبفای وزیر نیرو استفاده از تجربیات کشورهای دیگر بهویژه کشورهایی که اقلیمی مشابه کشور ما دارند بسیار میتواند راهگشا باشد و ما نباید خود را اسیر آزمون و خطاهای دوباره کنیم. وضعیت بحرانی شرایط آب گویا این است که دیگر زمان آزمون و خطا به پایان رسیده و باید بتوان با استفاده از تجربیات کشورهای موفق در این عرصه مسیر راه را هموار کرد.
با این تفاسیر بحران بی آبی در کشور کاملا جدی است و اگر در این زمینه تدابیری اندیشیده نشود به زودی ایران کشوری خشک خواهد بود که نیازمند واردات آب از کشورهای دیگر است.البته در این میان نمی توان نقش آموزش فرهنگ صرفه جویی به مردم را نادیده گرفت.