حضرت اباعبدالله(ع) احتياج به مردم نداشت، اما اين كه فرمود: مرا ياري
كنيد، يعني مسلك مرا ياري كنيد. مقصد مرا ياري كنيد. همكار و همراه من
شويد. شما وقتي نماز ميخوانيد انبياء و اولياء را كمك كردهايد. وقتي كار
خوب انجام مي دهيد، آنان را ياري دادهايد. هر مسلكي كه هر كس دارد اگر شما
هم از آن پيروي كنيد او را ياري كردهايد. آيا نفرمودهاند كه دشمنان ما
را ياري نكنيد؟ غذاي دشمنان ما را نخوريد؟ مسلك دشمنان ما را رفتار نكنيد؟
هركس دوست اهل بيت(ع) را دوست بدارد ائمه را هم دوست دارد. هركس دوستان اهل
بيت را دشمن بدارد، دشمن آنان هم شمرده ميشود، ولو يك دقيقه باشد.
اميدوارم كسي دشمن مومنين و دوستان اهل بيت نشود. اللهُمَّ ارزُقنا حُبَّكَ
وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ (بحارالانوار، جلد91، صفحه 148) خدايا محبت كساني
كه تو را دوست دارند به من عطا كن. يعني دوستي مومنين موجب دوستي خدا و
ائمه ميشود. اين نكته بسيار مهمّي است كه بايد از روز اول اساس باشد. اگر
شاگردان يك كلاس همديگر را دوست داشته باشند ميدانيد معلّم چقدر كيف
ميكند. همه يك نفس و يك جهت ميشوند. خدا و رسولش هم دوست دارند مومنين به
همديگر علاقه داشته باشند.
كتاب طوباي محبّت – ص 95
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابي