عزت‌اللهی و یک آرزوی بزرگ

به گزارش پایگاه 598، سعید عزت‌اللهی را می‌توان مهم‌ترین استعداد فوتبال ایران در پست هافبک دفاعی دانست. بازیکنی 19 ساله که پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پیموده و حالا به ترکیب ثابت تیم ملی رسیده؛ پدیده فوتبال ایران در پست بازیکنانی چون کریم باقری و جواد نکونام که حالا آرزوی پوشیدن پیراهن آنها را دارد. پیراهن شماره 6 که فعلا بر تن مهدی ترابی است اما عزت‌اللهی عزم خود را جزم کرده تا به دستش بیاورد. مصاحبه با عزت‌اللهی درباره الگوی فوتبالی‌اش و همچنین شماره 6 تیم ملی است.
 
انگار بدجوری برای پوشیدن شماره شش تیم ملی دورخیز کرده‌ای. چرا به این پیراهن علاقه داری؟
 راستش اینکه الگویم در فوتبال این پیراهن را می‌پوشید.
الگویت؟
 بله. کریم باقری شماره 6 می‌پوشید و من هم در پستی بازی می‌کنم که قریب به اتفاق بازیکنان، این شماره پیراهن را به تن می‌کنند.
چون کریم باقری شش می‌پوشید تو هم به این پیراهن علاقه داری؟
 هم کریم باقری و هم جواد نکونام. هر دو از بازیکنان بزرگ فوتبال ایران بودند که سال‌ها برای تیم ملی تلاش کردند و سنگ تمام گذاشتند.
گفتی الگویت کریم باقری است. نخستین بار کی به بازی‌اش علاقه‌مند شدی؟
 زمانی که برای تیم نوجوانان بازی می‌کردم. آقا کریم آمده بود تا بازی‌های ما را از نزدیک ببیند. اتفاقا خیلی راهنمایی‌ام کرد و مدام نقاط ضعفم را گوشزد می‌کرد تا پیشرفت کنم.
از نظر فنی و اخلاقی چطور؟ آیا بازی‌های باقری در تیم ملی یادت هست؟
 مگر می‌شود یادم نباشد؟ من ابتدا از نظر شخصیتی آقا کریم را قبول دارم. او خودش را در همه حالت حفظ کرد و تا سن بالا توانست بدون حاشیه بازی کند و مثمرثمر باشد. در اوج آمادگی هم فوتبال را کنار گذاشت. آن هم زمانی که همچنان می‌توانست بازی کند و موثر باشد.
بهترین صحنه‌ای که از او به یاد داری کدام است؟
 او در شهرآورد تهران گل زیبایی به ثمر رساند اما گلی که وارد دروازه فجرسپاسی کرد را هرگز فراموش نمی‌کنم. همان گلی که توپ را استپ سینه کرد و سپس دروازه حریف را با شوتی سنگین باز کرد. آن فصل بازی‌های او را دنبال می‌کردم و واقعا آرزویم این بود که یک روز بتوانم مثل آقا کریم در زمین تاثیرگذار باشم.
در جام جهانی نوجوانان برای نخستین بار باقری را دیدی؟
 دقیقا. باقری آمده بود تا بازی‌های ما را از نزدیک تماشا کند. او مثل همیشه بی‌حاشیه آمد و ما را راهنمایی کرد. مثل دوران فوتبالش که حاشیه خاصی نداشت و زیاد هم اهل مصاحبه و بازارگرمی نبود. بی‌شک او الگوی مناسبی برای من در پست هافبک دفاعی است. هر چند در پست‌های دیگر بازیکنانی نظیر علی دایی و افشین پیروانی هم بودند که می‌توانند الگو باشند.
یکی از شماره 6‌های مورد علاقه‌ات هم به تازگی از فوتبال خداحافظی کرد.
 نکونام بازیکن بزرگی بود که سال‌ها برای فوتبال ایران زحمت کشید. انجام 151 بازی ملی نشان می‌دهد که او تا چه اندازه برای فوتبال ایران مثمرثمر بوده و تلاش کرده است. خیلی دوست داشتم که زودتر به تیم ملی دعوت شوم و بازی کنار نکونام را تجربه کنم اما چه سود که این شانس نصیبم نشد. اگر این اتفاق رخ می‌داد می‌توانستم نکات بسیاری از او بیاموزم. بخصوص که هم پست آقا جواد بودم و او می‌توانست مرا برای پیشرفت راهنمایی کند.
می‌دانی از تو به‌ عنوان جانشین نکونام در تیم ملی یاد می‌کنند؟
 نکونام بازیکن بزرگی بود و من هرگز به این فکر نمی‌کنم که جانشین‌اش باشم و بتوانم جای او را پر کنم. تنها همانطور که گفتم یکی از آرزوهایم پوشیدن پیراهن شماره 6 تیم ملی است. پیراهنی که سال‌ها تن بازیکنان بزرگی چون کریم باقری و جواد نکونام بوده و حالا هم من علاقه‌مندم تا در تیم ملی این شماره پیراهن را بپوشم. افتخاری است پوشیدن پیراهن شماره 6 تیم ملی و امیدوارم در بازی‌های آینده به آرزویم برسم.
پس از خداحافظی نکونام، مهدی ترابی شماره 6 را بر تن کرد. با او صحبتی در این زمینه انجام داده ای؟
 مهدی ترابی جدا از مسائل فنی، خصوصیات اخلاقی ویژه‌ای دارد. من با او برای شماره شش صحبت کردم. مهدی مشکلی با این قضیه ندارد و موافقت کرد که من شماره 6 را بپوشم. امیدوارم مسوولان تیم ملی نیز با خواسته‌ام موافقت کنند تا بتوانم با شماره 6 روزهای خوبی را در تیم ملی سپری کنم.
یعنی شماره 6  اینقدر برای تو اهمیت دارد؟
 خب خیلی دوست دارم که شماره 6 باشم. علاقه‌مندم این اتفاق بیفتد و بزرگترها هم اجازه بدهند. این شماره به من انگیزه می‌دهد و از نقطه نظر روحی می‌تواند به من کمک کند.