برای شجاع از دست رفته، بنگر و هادی محمدی جذب شد. برای بختیار استقلالی، محمد نوری و کرار جاسم را آوردند. ادینیو هم جانشین نانگ شد. با این خریدها تیم تراکتورسازی چند سالی باتجربهتر شد. بازیکنان جوان کمتری در ترکیب دارد. ضمن این که بازیکنان نامی زیادتری هم جذب شدند. بازیکنانی که هیچکدام به نیمکتنشینی راضی نمیشوند و قلعهنویی کار دشوارتری برای مدیریت آنها در پیش دارد.
شجاع خلیلزاده به عنوان یکی از سه مدافع برتر از تراکتورسازی رفت. بازیکنی که سرعت خوبی داشت. ولی حالا بنگری آمد که بهخاطر سن بالایش و نوع فوتبالش، مقابل مهاجمان سرعتی کم میآورد. البته هادی محمدی در ذوبآهن بالا بازی میکرد و میتواند جانشین خوبی برای خلیلزاده باشد.
به خاطر حضور چند بازیکن در خط جلو به احتمال زیاد این تراکتورسازی با تغییر تاکتیک هم مواجه میشود. حضور محمد ابراهیمی، سروش رفیعی، کرار جاسم، محمد نوری، لوسیانو ادینیو و فرزاد حاتمی ترسناکترین خط حمله لیگ را میسازد. همین دست باز قلعه نویی در چینش مهاجمان میتواند فوتبالی تهاجمیتر از فصل قبل را از تراکتورسازی رقم بزند.
بیشترین برنامه تهاجمی گلزنی تراکتورسازی در فصل قبل روی دوش فرزاد
حاتمی بود. مهاجمی که تا زمین خودی عقب میآمد و فضا را برای وینگرها مهیا
میکرد. ولی اگر این تیم تک مهاجمه بازی کند، ادینیو چنین خصوصیتی ندارد و
با تغییر روند در گلزنی همراه خواهد بود.