بگیرید منتشرکنندگان فیش‌های نجومی‌ را!

به گزارش پایگاه 598، کیهان نوشت: روزنامه هلال‌احمر درباره اعتراض رسانه‌ها به فیش‌های حقوقی نجومی برخی مدیران دولتی می‌نویسد: موضوع حقوق‌های بالا یا فیش‌های حقوقی ده‌ها میلیونی این روزها در صدر اخبار داخلی کشور قرار دارد؛ موضوعی که با بدتر شدن یا عدم بهبود وضع اقتصادی جامعه برای مردم حساس‌تر هم جلوه می‌کند و به طور معمول توضیحات اصلاحی و بعدی درباره این حقوق‌ها نیز گره‌گشا نیست. موضوع چنان حاد شد که آقای رئیس جمهور و معاون اول هم وارد میدان شدند و سخنگوی دولت نیز در یک اقدام پسندیده و برخلاف سنت رایج دولت پیشین عذرخواهی کرد.

این روزنامه می‌افزاید: منتقدان و حتی مخالفان و دشمنان دولت دارای رسانه‌هایی هستند که از نوعی امنیت حرفه‌ای برخوردارند؛ حتی امنیتی بیش از حدود عرفی در یک کشور پیشرفته است. به همین دلیل از زیرزمین هم که شده ایرادهای داشته و نداشته این دولت را بیرون می‌آورند؛ حتی اگر مربوط به دولت سابق باشد. دولت چرا باید چوب اتفاقاتی را بخورد که نانش را دیگران می‌خورند؟ چرا باید دولت چوب حقوق‌های کلان برخی افراد را بخورد؟ پس به دولت باید گفت؛ باز کنید درهای بسته اطلاعات را. شفافیت رکن دیگری از مبارزه با فساد است. فیش‌های حقوقی را علنی کنید. درهای کارگزینی‌های ادارات و سایر امور را باز کنید. هر چند به لحاظ حقوقی نیز منعی برای باز شدن این درها نیست. چیزی که از خدا پنهان نیست، چرا باید از مردم پنهان بماند؟

این روزنامه در عین حال اذعان کرد: نکته‌ای که مورد غفلت واقع شده بازگذاشتن دست مدیران دولتی در استفاده از اختیارات خود برای پرداخت پاداش است.

شهروند همچنین نوشت: در جریان انتشار فیش‌های مدیران بیمه مرکزی، نکته‌ای که مورد توجه قرار نگرفت یا کمتر به آن پرداخته شد، وام‌های گوناگونی بود که به رؤسای بیمه مرکزی پرداخت شده بود؛ وام خرید مسکن، خرید خودرو و... در حالی که بعید است آنان اصولاً خانه یا خودرو نداشته باشند. طبیعی است در شرایط تورمی که می‌توان از دریافت این وام‌های کم یا بدون بهره سالانه تا 30 درصد سود گرفت، ارقام قابل توجهی می‌شود که متأسفانه این نیز یکی از عوارض تورم است که مطالبه برای وام‌های قرض‌الحسنه را چند برابر می‌کند.

درباره این یادداشت پرتناقض گفتنی است: اولاً چرا انتشار فیش‌های حقوقی نجومی را- که می‌گوید نباید از مردم پنهان بماند- امنیتی می‌کنید و می‌گویید رسانه‌های منتقد از امنیتی بالاتر از کشورهای پیشرفته برخوردارند؟ پس این همه فشار و تهدید و دادگاهی کردن مطبوعات منتقد یا قطع یارانه‌های آنها و حتی توقیف آنها (مانند هفته‌نامه 9 دی) برای چیست؟ ثانیاً اگر فیش‌های حقوقی نجومی مربوط به «دیگران» است که دولت چوب آن را می‌خورد و «چیزی که از خدا پنهان نیست، چرا باید از مردم پنهان بماند»، پس چرا از اقدام درست مطبوعات منتقد برمی‌آشوبید و کاری «زیرزمینی» توصیف می‌کنید. این دیگران غیر از مدیران ارشد بیمه و بانک‌های دولتی هستند؟ 

ثالثاً بالاخره فیش‌های نجومی ایراد نداشته است یا ایراد واقعاً موجود که سخنگوی دولت برای ایراد نداشته عذرخواهی کرد! مربوط به دولت قبل است یا اتفاقی که در همین 3 سال دولت فعلی به میمنت و شیرینی! ادامه داشته است؟! اگر باید با شفافیت با موضوع فیش‌های دریافتی مواجه شد، پس تعقیب منتشرکنندگان برای چیست؟ آیا در ماجرای درست روشنگری علیه ویژه‌خواران، دولت باید اشراف سوء استفاده‌چی را تحت تعقیب قرار دهد یا معترضان به آن را؟