کیهان: اين مطلب را عبدالستار دوشوكي از مفاخر
اپوزيسيون خارج نشين عنوان كرده است. اخيراً برگزاري برخي نشست هاي ممنوع
بدون حضور خبرنگاران- حتي خبرنگاران اپوزيسيون- باعث اعتراض طيف هايي از
عناصر ضدانقلاب شده است. دوشوكي به «ايران گلوبال» گفته است: من با نگاه
دايي جان ناپلئوني مخالفم ولي بايد از تجربيات گذشته درس گرفت. بسياري از
افرادي كه در استكهلم دعوت شده اند، در نشست پاريس ] با حضور جهان شاهي و
خوانساري[ بودند. آن نشست هم ظاهراً با دعوت فيلسوف معتبر فرانسه يعني
پروفسور برنار هنري لويي صورت گرفته بود و خود ايشان در آن جلسه بودند. اما
بعدها ثابت شد كه سردار مدحي بخشي از آن پروژه بوده است.
وي اضافه كرد:
دنباله آن جلسه در لندن ادامه پيدا كرد. يك جلسه بسته و خصوصي كه در آن
حدود 30 نفر شركت كردند. اگرچه 2 دوربين مجهز و بزرگ از آن جلسه فيلمبرداري
مي كردند، ولي معلوم نشد آن فيلمبرداري ها براي چه هدف و يا براي چه كساني
بود. جلسه لندن شيوه و عملكرد محرمانه و بسته اي داشت كه دقيقاً كپي آن
دارد در استكهلم تكرار مي شود، به استثناي اينكه در استكهلم قرار است از
اعتبار بنياد يا مركز بين المللي اولاف پالمه هزينه شود. در نتيجه حداقل در
عملكرد مخفيانه و انحصارطلبانه و شگردهاي هژموني طلبي شباهت هايي وجود
دارد.
دوشوكي با يادآوري مجدد ماجراي پروژه الماس قريب (مدحي) گفت:
متأسفانه برگزاركنندگان اين نوع جلسات يا حداقل يكي از آنها كه معرف حضور
همه است ] ظاهراً نوري زاده[ هر نوع انتقادي را بلافاصله به توطئه حيدر
مصلحي وحسين شريعتمداري بر عليه خود مي پندارد و به جاي توضيح دمكراتيك و
پاسخگويي شفاف؛ منتقدين را نمايندگان حسين بازجو در خارج از كشور مي نامد.
وي
همچنين با اشاره به برخوردهاي غيرشفاف گفته است: شگرد دعوت گزينشي، حذف به
دليل خصومت هاي شخصي، تفرقه انداختن و هژموني طلبي در نشست پاريس، لندن و
الان هم در نشست استكهلم نمايان است. به عنوان مثال، بنا به دلايلي شخصيت
هاي بارز، استخواندار، و شناخته شده اپوزيسيون به اين جلسه دعوت نشده اند،
اما در حين حال افرادي، بدليل روابط شخصي و «مراد- مريدي» دعوت شده اند كه
حداقل من براي اولين بار اسم آنها را شنيده ام.