تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
عصر ایران ورزشی- برد تاریخی و شگفت انگیز پرسپولیس در برابر استقلال، می
تواند سکوی پرتاب سرخپوشان به رده های بالای جدول لیگ برتر باشد. دنیزلی
اگر پرسپولیس را در پایان این فصل لیگ برتر جزو سه تیم اول لیگ هم کرده
باشد، کار بزرگی انجام داده است.
این پیروزی دراماتیک می تواند پرسپولیس را به طور کامل از بران و بدبیاری خارج کند و زمینه ساز قهرمانی پرسپولیس در فصل آینده لیگ برتر شود.
علاوه بر این، دنیزلی با تعویض های تاثیرگذارش نشان داد که شخصیت " مربی تیم قهرمان " را دارد و می تواند به تیم خودش هم شخصیت قهرمانی ببخشید.
اما شاید مهمترین دستاورد برد شگفت انگیز پرسپولیس در دربی اخیر، تادیب تماشاگران عجول پرسپولیس باشد؛ تمشاگرانی که بعد از گل دوم استقلال ورزشگاه آزادی را ترک کردند و در خارج از ورزشگاه، دشنام گویی به بازیکنان و مربیان پرسپولیس را آغاز کردند.
ولی هت تریک ایمن زائد، تنها به کار تادیب این تماشاگران نمی آید بلکه به اکثریت تماشاگران پرسپولیس را نیز، که تا دقیقه 90 در ورزشگاه حضور داشتند، نکته های فراوان می آموزد.
به غیر از آنهایی که از دقیقه 50 به بعد از ورزشگاه خارج شدند، آنهایی هم که در ورزشگاه باقی ماندند، در شرایطی که تیمشان 2 بر صفر از حریف عقب بود و سخت نیازمند حمایت، شعار مضحک " علی دایی ... " را سر دادند و با این کار خود به زمین و زمان نشان دادند که رسم هواداری و آیین وفاداری را نمی شناسند.
تماشاگران پرسپولیس در شرایطی " علی دایی، علی دایی " می گفتند که مصطفی دنیزلی دو تعویض کارساز کرده بود و بذر شکست استقلال را با تعویض هایش در زمین بازی پاشیده بود.
اما تماشاگر غافل و عجول پرسپولیس، در بحرانی ترین شرایط، پشت دنیزلی و بازیکنان پرسپولیس را خالی کرد و " دایی دایی "گویان، یکبار دیگر نشان داد که در روزهای سخت پشت و پناه این تیم نیست.
وقتی که پرسپولیس 2 بر صفر عقب بود و دنیزلی هم بهترین تعویض های ممکن را انجام داده بود، وفاداری و عقل ایجاب می کرد که تماشاگران در حمایت از تیم خودشان و در حمایت از مربی تیمشان شعار دهند نه در حمایت از مربی تیم ته جدولی راه آهن!
باری، تماشاگران پرسپولیس این قدر درایت و معرفت نداشتند که در لحظات بحرانی بازی، حامی پرسپولیس و بویژه مصطفی دنیزلی باشند. گیریم که حمید استیلی مربی ضعیفی بود و مربیگری پرسپولیس قبایی گشاد بر تن او بود. در صلاحیت فنی دنیزلی که کسی تردیدی ندارد. پس چرا تماشاگران پرسپولیس در لحظات دشوار بازی، پشت دنیزلی را هم خالی کردند؟
مصطفی دنیزلی با تعویض های درخشانش در بازی با استقلال، نه تنها استقلال را شکست داد بلکه درسی بزرگ به تماشاگران پرسپولیس داد؛ درس معرفت و عقلانیت. او به تماشاگران تیمش رسم وفاداری آموخت.
امید که هواداران پرسپولیس، مشی و مرام کنونی شان را کنار بگذارند و در " آیین هواداری شان " تجدید نظر کنند.
این پیروزی دراماتیک می تواند پرسپولیس را به طور کامل از بران و بدبیاری خارج کند و زمینه ساز قهرمانی پرسپولیس در فصل آینده لیگ برتر شود.
علاوه بر این، دنیزلی با تعویض های تاثیرگذارش نشان داد که شخصیت " مربی تیم قهرمان " را دارد و می تواند به تیم خودش هم شخصیت قهرمانی ببخشید.
اما شاید مهمترین دستاورد برد شگفت انگیز پرسپولیس در دربی اخیر، تادیب تماشاگران عجول پرسپولیس باشد؛ تمشاگرانی که بعد از گل دوم استقلال ورزشگاه آزادی را ترک کردند و در خارج از ورزشگاه، دشنام گویی به بازیکنان و مربیان پرسپولیس را آغاز کردند.
ولی هت تریک ایمن زائد، تنها به کار تادیب این تماشاگران نمی آید بلکه به اکثریت تماشاگران پرسپولیس را نیز، که تا دقیقه 90 در ورزشگاه حضور داشتند، نکته های فراوان می آموزد.
به غیر از آنهایی که از دقیقه 50 به بعد از ورزشگاه خارج شدند، آنهایی هم که در ورزشگاه باقی ماندند، در شرایطی که تیمشان 2 بر صفر از حریف عقب بود و سخت نیازمند حمایت، شعار مضحک " علی دایی ... " را سر دادند و با این کار خود به زمین و زمان نشان دادند که رسم هواداری و آیین وفاداری را نمی شناسند.
تماشاگران پرسپولیس در شرایطی " علی دایی، علی دایی " می گفتند که مصطفی دنیزلی دو تعویض کارساز کرده بود و بذر شکست استقلال را با تعویض هایش در زمین بازی پاشیده بود.
اما تماشاگر غافل و عجول پرسپولیس، در بحرانی ترین شرایط، پشت دنیزلی و بازیکنان پرسپولیس را خالی کرد و " دایی دایی "گویان، یکبار دیگر نشان داد که در روزهای سخت پشت و پناه این تیم نیست.
وقتی که پرسپولیس 2 بر صفر عقب بود و دنیزلی هم بهترین تعویض های ممکن را انجام داده بود، وفاداری و عقل ایجاب می کرد که تماشاگران در حمایت از تیم خودشان و در حمایت از مربی تیمشان شعار دهند نه در حمایت از مربی تیم ته جدولی راه آهن!
باری، تماشاگران پرسپولیس این قدر درایت و معرفت نداشتند که در لحظات بحرانی بازی، حامی پرسپولیس و بویژه مصطفی دنیزلی باشند. گیریم که حمید استیلی مربی ضعیفی بود و مربیگری پرسپولیس قبایی گشاد بر تن او بود. در صلاحیت فنی دنیزلی که کسی تردیدی ندارد. پس چرا تماشاگران پرسپولیس در لحظات دشوار بازی، پشت دنیزلی را هم خالی کردند؟
مصطفی دنیزلی با تعویض های درخشانش در بازی با استقلال، نه تنها استقلال را شکست داد بلکه درسی بزرگ به تماشاگران پرسپولیس داد؛ درس معرفت و عقلانیت. او به تماشاگران تیمش رسم وفاداری آموخت.
امید که هواداران پرسپولیس، مشی و مرام کنونی شان را کنار بگذارند و در " آیین هواداری شان " تجدید نظر کنند.
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
