آفتاب یزد میافزاید این موضوع به نیکی نشان میدهد که 50 رای مسعود پزشکیان که منجر به آن شده او به هیئت رئیسه برسد دلایل غیرسیاسی دارد و بیشتر باز میگردد به اعتقادات قومی. چه بسا اگر جای وی مصطفی کواکبیان کاندیدا میشد میزان آرای وی دقیقا همان 103 رای محمدرضا عارف بود. در مورد نائب رئیسی علی مطهری نیز همین موضوع البته به نوع دیگرش مصداق دارد. اگرچه اصلاحطلبان این روزها خشنود به نظر میرسند اما رایی که او کسب کرده آنچنان دخلی به انسجام فراکسیون ندارد و ناشی از لابیهای شخصی علی مطهری است.
از سوی دیگر اگر فراکسیون امید چنین کششی داشت که میتوانست 150 نماینده را همراه خود سازد نباید 3 عضو جبهه پایداری در هیئت رئیسه مجلس حضور داشته باشند.
این روزنامه در ادامه نوشت: نباید سطح توقعات را از این مجلس بالا برد و تصور نمود که با مجلس ششمی دیگر روبرو هستیم.
نبایستی ماجرای برجام تکرار شود. برخی آنچنان خروجی و نتایج اجرای توافق هستهای را بزرگ کردند که بعضا مردم را به اشتباه انداخت.
بایستی توقعات را کنترل کرد زیرا این مجلس یک مجلس کامل اصلاحطلب نیست و همین تعداد اعضای فراکسیون امید نیز نشان دادند انسجام لازم را ندارند و آنچنان تصمیمات فراکسیونی محترم نیست!
به نظر میرسد این مجلس بیش از آنکه بخواهد مجلس اصلاح طلب یا اصولگرا باشد یک مجلس دولتی است.