سرمقاله شرق تریبون مطالبات cia!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرگزاری بسیج، روزنامه دوم خردادی شرق که ید طولانی در تئوری سازی برای پیاده سازی اهداف براندازانه طیف رادیکال جریان اصلاحات دارد در سرمقاله اخیر خود تمام دیدگاه های دشمن در خصوص وضعیت ایران و برجام را از زبان خود بازنشر داده است!

شرق در سرمقاله خود با تیتر «درباره اصلاحات، اعتدال و برجام» به قلم علی پایا از روشنفکران دینی که پیش از این به سرقت ادبی در آثارش متهم شده بود در خصوص دلایل پذیرش برجام  با سیاه نمایی تمام سعی دارد تا عنوان کند برجام مانع از وقوع یک جنگ تمام عیار بین ایران و غرب شده است و علی القاعده با هر شکل و شمایلی می بایست پذیرفته می شده است.سخنی که چندی پیش مجید انصاری از قول رئیس جمهور فرانسه نیز نقل کرده بود!

پایا در این خصوص می نویسد«کشوری که به علت ماجراجویی در سیاست خارجی با تحریم‌های رو به آغاز یک نزاع خطرناک و منجر به جنگ روبه‌رو شد، آن‌هم با توجه به آشفتگی‌های منطقه‌ای که ایران را در معرض تهدید جدی قرار می‌دهد. بلوکه‌شدن منابع مالی ایران و نبود امکان فروش نفت از طریق کانال‌های بانکی، دائرمدارشدن افراد مجهول و مشکوک برای فروش ثروت ملی و ایجاد فساد مالی روشمند در ابعاد واحد ‌هزاران ‌میلیارد تومان، تعطیلی زنجیره‌ای مراکز تولید و ایجاد لشکری از بی‌کاران، تورم برکشیده به بالای ٤٠ درصد و بدون مهار، افزایش ناگهانی و جهشی قیمت دلار بدون هرگونه چشم‌اندازی در وضع متزلزل پول داخلی، ایجاد تقاضاهایی افزون بر یارانه که در قالب وعده‌های پردامنه و با آب‌وتاب به صورت سراب به جامعه منتقل می‌شد ..... بخشی از کلاف کلافه‌کننده درهم‌پیچیده سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بود که نصیب دولت یازدهم شد. دولت با منابع ناچیزی که برایش باقی مانده بود، کاملا در وضعیت اضطراری تریاژ قرار گرفته بود.»

نویسنده این یادداشت توام با سیاه نمایی ادامه می دهد « برای نجات جان کشور از بحران و «تفکیک» عاجل مشکلات و تعیین اولویت، دولت دکتر روحانی به‌حق، کم‌کردن تنش و خروج از وضعیت خطرناک درگیری با جامعه جهانی و حل موضوع فلج‌کننده تحریم‌ها را مهم‌ترین وظیفه خویش تشخیص داد. انتخابی سخت که قطعا با آثار منفی نیز توأم می‌شد. اما بهترین و عاقلانه‌ترین تصمیمی بود که دولت می‌توانست برای عبور از وضعیت بحران‌زده بگیرد. برجام نتیجه تصمیمی بود که در اتاق نظام تدبیر گرفته شد. ....اما وجدان عمومی می‌دانست «تفکیک» و انتخاب دشوار دولت و نظام تدبیر، جان به ورطه مهلکه افتاده کشور را نجات داد و هر عارضه منفی که بر آن مترتب شد، با نجات کشور قابل برابری و همسری نبوده است.»