درس‌هایی از قهرمانی استقلال خوزستان

به گزارش پایگاه 598 به نقل از بانک ورزش، استقلال خوزستان قهرمان لیگ برتر ایران شد. این قهرمانی بر مردم خوب خوزستان و مسوولان و اعضای تیم مبارک باد. قهرمانی این تیم پیروزی تلاش، پشتکار، سالم کار کردن و سالم زندگی کردن بر پول و حاشیه‌سازی هم بود درست مثل قهرمانی لستر در انگلیس. آیا شما می‌دانید مدیرعامل تیم چه کسی است؟ سرپرست تیم را می‌شناسید؟ اعضای هیات مدیره را که محال است بشناسید.

می‌دانید چرا؟ چون مدیران این تیم به جای خودنمایی، جلوی تریبون بودن، حرف زدن و درست کردن حاشیه و دردسر برای تیم و مربی فقط حمایت و پشتیبانی کردند. مربی این تیم کمترین اعتراضات به داوری را داشت و اگر اعتراض کوچکی هم داشت ادامه نمی‌داد و با پایان بازی به فکر بازی بعدی بود.

مجموعه استقلال خوزستان با قراردادهایی بسیار کم با بازیکنان و کادر فنی خود و با هزینه بسیار پایین تیم خود را بست. مربی جوان اما باهوش و کاربلد این تیم می‌دانست چطور باید از بازیکنانش استفاده کند، می‌دانست چطور باید آنها را کنترل کند، می‌دانست چطور آنها را مدیریت کند و خوب می‌دانست مدیریت درون زمین به اندازه مدیریت بیرون زمین اهمیت دارد.

بازیکنان هم مصاحبه‌های جنجالی نداشته و دل در گرو موفقیت تیم داشتند. این تیم ستاره نداشت که برای مربی و مدیر عامل تعیین تکلیف کند، این تیم ستاره نداشت که از آسیب دیدن ساق پایش در هنگام بازی بترسد، این تیم ستاره نداشت که همبازی‌های خود را وارد دسته‌بندی‌ها و زد و بندها کند، این تیم ستاره نداشت که به جای تیم به فکر قراردادهای مالی و تجاری و تیتر یک روزنامه‌ها باشد. حالا همه تیم ستاره هستند، از مربی گرفته تا بازیکنان ذخیره.

حالا همه تیتر یک روزنامه‌ها هستند. این حق مسلم آنها بود. قهرمانی برازنده آنها بود. اینکه مردم خوب خوزستان در روز آخر برای حمایت تیم استقلال خوزستان آمدند، هر چند خیلی‌های آنها طرفدار فولاد یا استقلال اهواز یا تیم‌های دیگر بودند، هم نکته قابل ستایش روز آخر بود.

 

محمد احمدوند -  مدرس دانشگاه و آموزش و پرورش