زابل، در انبوهی از مشکلات غرق می شود

به گزارش پایگاه 598 به نقل از مهر، هوشنگ ناظری درباره وضعیت شهر زابل و مشکلات مردمش بیان کرد: جمعیت شهرستان زابل براساس آخرین سرشماری که در سال ۹۰ انجام شد، بیش از ۲۴۰ هزار نفر و جمعیت شهر زابل حدود ۱۳۰ هزار نفر است. با توجه به فعالیت ها و آمارهای دریافت شده، میزان درصد مهاجرت مردم، بسیار معمولی است. این مهاجرت در همه جا وجود دارد. مهاجرت فرستی و مهاجرت پذیری، خصیصه هر شهر مرکزی است اینکه در زابل نیز چنین اتفاقی افتاده باشد طبیعی است. زابل مهاجرپذیر بوده آن هم به دلیل شرایطی که سیستان از جهت کشاورزی و محل درآمد و تولید داشته است. مهاجرت فرستی زابل هم در دو مقطع انجام شد یکی در سال ۱۳۵۰ بود که در پی خشکسالی ۲۳ روزه به وجود آمد. در این مدت آب رودخانه ها قطع و موجب شد تا بسیاری از جمعیت روستایی از زابل بروند. آنها حتی آب شرب نداشتند. بار دیگر از سال ۷۶ خشکسالی ها شروع شد و در سال ۷۹ دریاچه هامون کاملا خشک شد. حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد جمعیت زابل کشاورزی می کردند و مردم دیگر زیرمجموعه آن به صید و صیادی و گردشگری مشغول بودند.

صیادان بیکار شدند و رفتند

وی گفت: مردمی که مستقیما زندگی آنها به آب وابسته بود دچار مشکل شدند و کار آنها از رونق افتاد. مانند صیادان. برخی دیگر از مردم از طریق مرز ارتزاق می کردند اما با توجه به کنترل های مرزی و محدودیت در آن برای امرار معاش دچار مشکل شدند به همین دلیل عده ای به مناطق دیگر رفتند و یا از سیستان به شهرهای اطراف مانند زاهدان و یا خارج از استان مهاجرت کردند. من نمی دانم که میزان درصد مهاجرت افراد چقدر است و یا چه تعداد افراد از زابل رفتند چون در دوره های متعددی خشکسالی وجود داشت و منجر به مهاجرت شد.

ناظری درباره مهاجرت مردم زابل گفت: در سال ۱۳۵۰ زابلی ها به سمت گلستان مهاجرت کردند اما اخیرا آنها یا به شهر زابل آمده اند و یا به مرکز استان و یا تعدادی به خراسان جنوبی رفتند آنهایی که کشاورزی و باغداری بلد بودند به سمت رفسنجان و دامغان رفته و به صورت فصلی کار می کنند و وقتی فصل کار تمام می شود دوباره برمی گردند.

آن زمان که خزانه پول داشت گذشت

ناظری گفت: خانه سازی هایی که در حاشیه انجام می شود موحب شلختگی و ایجاد فضای افسارگسیخته می شود چون در گذشته به دلیل نبود نظارت، این خانه سازی ها شدت یافته است. کاری که در این ارتباط شروع کرده ایم بازآفرینی سکونت گاههای غیررسمی است که براساس مطالعات انجام شده ۲۶ سکونت گاه غیر رسمی در اطراف شهر شناسایی شده اند. از این تعداد ۵ سکونت گاه به عنوان پایلوت بازآفرینی می شوند. به همین دلیل دبیرخانه ای نیز برای آن تشکیل داده ایم تا ساماندهی این سکونتگاهها را در سال ۹۵ اجرایی کند.

وی افزود: از چندین سال پیش تاکنون طرح شبکه فاضلاب زابل در حال اجرایی شدن است اما وقتی شروع به کار می کنند همه جوانب به صورت کامل و کارشناسی مطالعه نمی شود. این شبکه ها قدرت انتقال پساب خانگی را ندارند. وقتی آب از یک میزانی بیشتر می شود پس می زند. اکنون ۳۰۰ کیلومتر شبکه آب شرب زابل است شبکه فاضلاب نیز در همین حد است. ما بحث ترمیم و توسعه شبکه فاضلاب را داریم که اکنون مراحل ترمیم درحال انجام است.

وی گفت: کشور باید درآمد داشته باشد و از محل آن به این موضوع تخصیص داده شود اما آن زمان که خزانه پول داشت گذشت، اکنون اگر قرار باشد شرایط به روز شود، باید به روز هم خرج کنیم. الان مشکل مالی کشور برای انجام پروژه ها و پرداخت هزینه های عمومی است اما در زابل حجم مشکلات بیشتر به چشم می خورد.

مرغداری ها را فعال می کنیم

وی گفت: بحث کار و تولید در سطح منطقه سیستان یک موضوع اصلی است. کارخانه هایی در زابل مستقر بوده اند که به دلیل مسائل و نوسانات ارز و کاهش ارزش پولی و مشکلاتی که تحریم در پی داشت، تعطیل شدند. در دو سال اخیر تلاش شده تا واحدهای تولیدی راکد را دوباره راه اندازی کنیم. در بخش مرغداری دو سال گذشته فقط ۴ مرغداری فعال بود اما با توجه به فعالیت هایی که شده این مرغداری ها دوباره رونق گرفته و از ۶۷ واحد مرغداری موجود ولی غیر فعال، نزدیک به ۵۰ واحد فعال شدند. تلاش می شود مرغداری های دیگر هم وارد چرخه تولید شوند. ما اکنون شهرک صنعتی محمدآباد و شهرک بنجار را در شهرستان زابل داریم.

ناظری درباره اینکه با توجه به خشکسالی ها و ناامیدی مردم برای رونق دوباره کسب و کار، سرمایه گذاران باید به چه امیدی دوباره در زابل سرمایه گذاری کنند گفت: انگیزه سرمایه گذار به چند عامل بستگی دارد یکی اینکه باید برای سرمایه گذار زیرساخت آماده شود. گاز رسانی به زابل یکی از کارهایی است که در سطح استان شروع شده است لوله های گازی نیز به سمت زاهدان از سمت ایرانشهر در حال ارسال است. اکنون ۳۰ درصد کار پیشرفت فیزیکی داشته است این لوله های گازی باید اول به زاهدان برود سپس به زابل بیاید.

فرماندار ویژه زابل گفت: اگرچه سرمایه گذاری به زیرساخت نیاز دارد اما اگر برخی از مشکلات حوزه تولید به مسائل بین المللی برمی گردد که اگر تحریم ها برداشته شود، این مشکلات نیز برطرف خواهد شد. به عنوان مثال اگر این مشکلات حل شود، کالاهای تولیدی به بازارهای هدف صادر خواهد شد.

شهرداری بی حساب نیرو جذب کرد

ناظری با اظهار امیدواری از تاسیس کارخانه ها و تولیدات متعدد در زابل گفت: کارها به رغم محدودیت های مالی که داریم در حال انجام است مانند تاسیس کارگاههای کوچک، واحدهای تولیدی و نساجی و ... . در بحث ایجاد بزرگراهها نیز جاده ها در حال ساخت هستند. حتی در بخش انرژی های نو نیز سرمایه گذاران زیادی شروع به فعالیت کرده اند حتی برای صادرات انرژی نیز با افغانستان و پاکستان وارد مذاکره شده ایم.

ناظری به مشکلاتی در شهرداری زابل نیز اشاره می کند که باعث شده این شهر را رها شده قلمداد کرد او گفت: یکی از مشکلات شهرداری در سالهای گذشته جذب نیروی بی حساب در شهرداری و تورم نیروهای آن است. چون در سالهای گذشته بیش از حد نیاز نیرو گرفته شده است. مشکل دستگاههای اداری ما بزرگ شدن های بی خود است. شهرداری باید بتواند کوچک سازی کند تا چابک شود این کار درحال انجام است معمولا آن دسته از شهرداری ها موفق هستند که بتوانند منابع درآمدی برای خود ایجاد کنند. آن هم از طریق مالیاتی که از ساخت و ساز و یا اراضی می گیرد. اما در زابل محدودیت داریم و از محل ساخت و سازها درآمدی عاید شهرداری نمی شود. یکی از دلایل آن مهاجرت از روستا به شهر و حاشیه نشین شدن مردم است که البته این مشکل همه شهرهاست.