به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایسنا، امیر آبآبزاده اظهار کرد: لارنژیت نوعی التهاب در حنجره است که به
دو صورت حاد و مزمن بروز پیدا میکند و التهاب نوع حاد عموما موقت است که
پس از برطرف شدن عوامل زمینهای فرد مبتلا به لارنژیت حاد، بهبود پیدا
میکند.
وی ادامه داد: دلایل بروز لارنژیت حاد (خشونت صدا)،
عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی و عفونتهای میکروبی مانند دیفتری است؛
همچنین استفاده بیش از حد از تارهای صوتی موجب این نوع التهاب حنجره میشود
و بیشتر در افرادی که معلم، سخنران و مداح هستند، بروز پیدا میکند و
معمولا با خشن شدن یا از دست رفتن صدا همراه است.
آبآبزاده با
اشاره به اینکه افرادی که الکل و دخانیات مصرف میکنند بیشتر مستعد ابتلا
به لارنژیت مزمن هستند، گفت: چنانچه التهاب حنجره بیش از سه هفته ادامه
یابد، فرد به لارنژیت مزمن مبتلا شده است که این نوع التهاب حنجره عموما بر
اثر تماس فرد با عامل آلوده کننده و محرکی چون گاز شیمیایی یا دود سیگار
رخ میدهد. همچنین ممکن است در مواردی ریفلاکس معده، سینوزیت مزمن و مصرف
الکل موجب مبتلا شدن فرد به لارنژیت مزمن شود.
وی با بیان اینکه
مبتلا شدن به لارنژیت محدوده سنی خاصی ندارد، افزود: در مواردی چون
ضربهدیدگی تارهای صوتی بر اثر تصادف و فلج شدن تارهای صوتی بر اثر سکته
نیز لارنژیت ایجاد خواهد شد.
این متخصص گوش، حلق و بینی با اشاره به
علائم لارنژیت بیان کرد: از جمله علائم این بیماری گرفتگی صدا، احساس
داشتن چیزی در حلق و صاف کردن گلو، درد گلو، خشکی گلو و سرفههای خشک است و
فاکتورهای خطری که افراد مبتلا به لارنژیت بلافاصله پس از آن باید به پزشک
مراجعه کنند سرفههای خونی، تب، درد شدید در ناحیه حنجره و مختل شدن بلع
است.
وی افزود: حنجره افراد مبتلا به لارنژیت در مواردی با
لارنگوسکوپی بررسی میشود که چنانچه ضایعهای در حنجره باشد جهت تشخیص،
نمونهبرداری میشود و اگر ضایعهای وجود نداشت، با مشاهده و بررسی حنجره،
عامل زمینهای بروز این بیماری تعیین خواهد شد.
آبآبزاده با اشاره
به روش درمان لارنژیت، گفت: نخستین رکن و روش اصلی درمان لارنژیت، استراحت
صوتی و سکوت فرد مبتلا به لارنژیت است؛ همچنین هنگام مراجعه فرد بیمار به
پزشک، برای او داروهای ضد التهاب، نرمکننده حلق و آنتیبیوتیک تجویز
میشود.