نویسنده کتاب 700 کیلومتر اسارت همراه جنازه برادر می‌گوید: کار به جایی رسید به فرض اینکه شهید شده‌ام مرا درون کاور سردخانه گذاشتند و به سردخانه منتقل کردند، من در آن لحظات متوجه می‌شدم چه اتفاقی در حال رخ دادن است اما آنقدر ضعف داشتم که توانایی باز کردن چشمانم یا بیان جمله‌ای که به آنها بفهمانم من زنده‌ام را نداشتم.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس - فاطمه جمالزاده؛ چهارم شعبان سال 26 هجری قمری، سرایندۀ زیباترین چکامه‌های عاشورایی، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام چشم‌های آسمانی‌اش را بر این جهان خاکی گشود و نوری دیگر به این هستی بخشید.
ثمرۀ نهایت بهره‌مندی او از محضر پدر و برادرانش، در کربلا نمایان شد و او را یکه تاز غیور و حماسه ساز نام آور عاشورای حسینی ساخت. روز جانباز عنوانی است که جمهوری اسلامی ایران در تقویم ملی خود برای این روز به ثبت رسانده است تا مردمان این سرزمین تا ابد بدانند جانبازی در راه عشق جزء جدایی‌ناپذیر فرهنگ و مذهب ماست و کامل‌ترین الگوی این راه کهن کسی نیست جز ابوالفضل العباس (ع).
اگر به حماسه سازان ایرانی و حماسه‌هایی که در طول تاریخ این کشور رقم خورده است نگاهی بیندازید در می‌یابید که ایران چه بسیار شاگردان ممتازی را در مکتب ایثار، جانبازی و مقاومت خود پرورش داده است.
هشت سال دفاع مقدس یکی از پرشاگردترین کلاس‌های درس جانبازی در طول تاریخ ایران زمین بوده است و دکتر فرشتۀ چتر عنبری یکی از ممتازین این کلاس درس است.
وی با وجود اینکه در آغاز ایام جنگ چندان سن و سالی نداشته اما در واپسین روزهای شروع مبارزه، لبیک گویان به ندای نصرت طلبی اسلام، خود را به جبهه‌های مبارزه علیه مزدوران بعثی رسانده تا مشتی هرچند کوچک بر دهانشان کوبیده باشد.
اکنون او با 55 درصد جانبازی در کارنامۀ جانبازی‌اش، یکی از برندگان مکتب طوفانی دفاع مقدس به شمار می‌رود. وی پس از پایان جنگ در شهر قم سکنی گزیده است و با اشتغال به نویسندگی و تدریس رشتۀ علوم سیاسی در چند دانشگاه هنوز در صف دلدادگان راه تعلیم و تربیت، نقش مجاهدت بر پیکرۀ زندگانی‌اش را پررنگ‌تر می‌کند.
گفت‌و‌گوی فارس با این بانوی جانباز، نویسندۀ خوش قلم و استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران پیرامون نحوۀ جانبازی‌اش و فعالیت‌هایش در دوران جنگ و پس از جنگ خواندنی است.
فارس: شاید خیلی‌ها تصور کمتری از جانبازی بانوان دارند؛ چه شد تا شما با آن سن کم که در دوران دفاع مقدس داشتید در صف مبارزان علیه دشمن قرار بگیرید؟
چتر عنبری: جوشش غیرت اسلامی ایرانی‌ام، مهم‌ترین مسبب پای نهادن من در این راه شد و در مرحله بعد، شهادت برادرم مرا بر آن داشت تا تمام تلاشم را برای نابودی مستکبران سنگدل به کار ببرم.
گرچه به‌خاطر مجروحیتم در روزهای آغازین جنگ، فعالیت در آن زمان برایم بسیار مشکل بود اما نمی‌توانستم به جبهه نروم و خوشبختانه با توکل به خدا و جلب رضایت والدینم توانستم در جبهه حضور پیدا کنم و به فعالیت‌هایم در این راستا شدت ببخشم.
فارس: در جبهه چه می‌کردید؟
چتر عنبری: دوره کمک‌های اولیه را گذرانده بودم و در جبهه به‌عنوان بهیار به رزمندگان مجروح، خدمت رسانی می‌کردم.
فارس : چگونه جانباز شدید؟
چتر عنبری: بنده دوبار مجروح شدم، نخستین مجروحیتم درسال 1359 در سن 12 سالگی طی بمباران هوایی استان لرستان رخ داد. روز حادثه به همراه خواهرم در حال بازگشت از مدرسه بودیم که بین راه بمبی در چند متری ما منفجر شد و من از ناحیه دست راست مجروح شدم.
پس از این جراحت 18 روز در بیمارستان خرم آباد و 6 ماه در بیمارستان اراک برای درمان بستری شدم.
در چند هفته اول درمان وخامت حالم به سبب پارگی پی در پی شریان‌های خونی به قدری زیاد بود که به حالت اغما رفتم و دکترها از بهبودی من قطع امید کردند؛ حتی کار به جایی رسید به فرض اینکه شهید شده‌ام مرا درون کاور سردخانه گذاشتند و به سردخانه منتقل کردند، من در آن لحظات متوجه می‌شدم چه اتفاقی در حال رخ دادن است اما آنقدر ضعف داشتم که توانایی باز کردن چشمانم یا بیان جمله‌ای که به آنها بفهمانم من زنده‌ام را نداشتم. خوشبختانه ساعاتی بعد که برای پیدا کردن کشوی خالی برای قرار دادن اجساد جدید در سرد خانه به جست و جو پرداختند هنگام باز کردن کشوی من با مشاهده بخار‌هایی که روی پلاستیک مقابل دهانم جمع شده بود متوجه حیات من شدند و مرا بلافاصله به بخش سی‌سی‌یو منتقل کردند.
مرحله دوم مجروحیتم در عملیات مرصاد در اسلام آباد رخ داد. به‌خاطر شرایط خاص عملیات مرصاد خانم‌ها را زیاد به خط مقدم نزدیک نکردند،اما در همان نقطه پست امدادی که بودیم بمباران هوایی شد و در آن حمله هوایی نیز شنوایی و ریه‌ام به شدت آسیب دید.
فارس: بعد از دفاع مقدس فعالیت‌هایتان به چه سمتی سوق پیدا کرد؟
چتر عنبری: بعد از اتمام جنگ سخت و پایان یافتن هشت سال دفاع مقدس، به صف رزمندگان جنگ نرم پیوسته‌ام و مبارزاتم با دشمن را در جبهه جنگ نرم ادامه داده‌ام.
درست است که با دشمنان درگیری مسلحانه و سخت نداریم اما جنگ بین ما با شدتی بیشتر در حال وقوع است که این همان جنگ نرمی است که مقام معظم رهبری نشانۀ‌های آنها را بیان کرده است و ما به وضوح داریم انفجار این حملات نرم فکری را در جامعه لمس می‌کنیم.
پس از اتمام دوران دفاع مقدس در حد توانم به فعالیت‌های فرهنگی پرداخته‌ام و در این مدت همواره سعی کرده‌ام برای در هم کوبیدن تبلیغات وصف آرایی‌های دشمنان سلطه‌گر هر کاری که از دستم بر می‌آید انجام دهم، مثلا در مدتی که مسؤولیت بخش راهیان نور مرکز خدمات حوزه‌های علمیه خواهران سراسر کشور را عهده دارم بودم برنامه‌هایی برای پویایی سفرهای راهیان نور طرح ریزی کرده‌ام. همچنین برنامه‌های مختلفی را با مشارکت دیگر همکارانم برای جذب و گسترش این سنت حسنه اجرا کرده‌ایم و با نهادهای رهبری چندین دانشگاه همکاری کرده‌ام، تامین مطلب نشریات داخلی برخی از دانشگاه‌ها را به عهده داشته‌ام و هم اکنون نیز مدتی است که به نویسندگی و تحصیل و تدریس در دانشگاه از جمله دانشگاه علامه طباطبایی تهران مشغول شده‌ام.
فارس: تا کنون چند کتاب تألیف کرده‌اید؟
چتر عنبری: در حال حاضر پنج کتابم به چاپ رسیده و یک کتاب هم در دست تألیف دارم. 700 کیلومتر اسارت همراه جنازه برادر، روند شکل‌گیری شیطان پرستی در ایران، اسراییل سلطه پنهان جهان، پیشتازان شهادت و شهدای ورزشکار استان لرستان کتاب‌های من بوده است.
فارس: نقش اساتید و معلمان در این برهه زمانی در شکل گیری جامعه صالح چیست؟
چتر عنبری: اساتید و معلمان از آغاز بشریت تاکنون همواره یکی از ارکان اصلی در مسیر شکل گیری پیکره جوامع بوده‌اند، در این برهه زمانی مهم‌ترین نقش آنان برای رشد جامعه، در مرحله اول خودسازی و ارتقاء سطح بینش خود در همه ابعاد است و در مرحله دوم پرورش نسل خوب و متدین است.
برای یک استاد خودسازی در نخستین مرحله قرار دارد که تا معلم یا استادی خودساخته نباشد هرگز نخواهد توانست نیرویی خوب تربیت کند و جامعه‌ای مقبول را شکل دهد.
معلمان و اساتید باید برای افزایش سطح اخلاقی، معنوی و علمی خود تلاش کنند تا بتوانند مؤثر واقع شوند و عزیزان این ملت را از خطر بی‌بصیرتی، بی‌دینی و بی‌برنامگی که دشمن همواره در حال تلاش و برنامه‌ریزی برای احقاق آنهاست حفظ کنند.
ثمرۀ نهایت بهره‌مندی او از محضر پدر و برادرانش، در کربلا نمایان شد و او را یکه تاز غیور و حماسه ساز نام آور عاشورای حسینی ساخت. روز جانباز عنوانی است که جمهوری اسلامی ایران در تقویم ملی خود برای این روز به ثبت رسانده است تا مردمان این سرزمین تا ابد بدانند جانبازی در راه عشق جزء جدایی‌ناپذیر فرهنگ و مذهب ماست و کامل‌ترین الگوی این راه کهن کسی نیست جز ابوالفضل العباس (ع).
اگر به حماسه سازان ایرانی و حماسه‌هایی که در طول تاریخ این کشور رقم خورده است نگاهی بیندازید در می‌یابید که ایران چه بسیار شاگردان ممتازی را در مکتب ایثار، جانبازی و مقاومت خود پرورش داده است.
هشت سال دفاع مقدس یکی از پرشاگردترین کلاس‌های درس جانبازی در طول تاریخ ایران زمین بوده است و دکتر فرشتۀ چتر عنبری یکی از ممتازین این کلاس درس است.
وی با وجود اینکه در آغاز ایام جنگ چندان سن و سالی نداشته اما در واپسین روزهای شروع مبارزه، لبیک گویان به ندای نصرت طلبی اسلام، خود را به جبهه‌های مبارزه علیه مزدوران بعثی رسانده تا مشتی هرچند کوچک بر دهانشان کوبیده باشد.
اکنون او با 55 درصد جانبازی در کارنامۀ جانبازی‌اش، یکی از برندگان مکتب طوفانی دفاع مقدس به شمار می‌رود. وی پس از پایان جنگ در شهر قم سکنی گزیده است و با اشتغال به نویسندگی و تدریس رشتۀ علوم سیاسی در چند دانشگاه هنوز در صف دلدادگان راه تعلیم و تربیت، نقش مجاهدت بر پیکرۀ زندگانی‌اش را پررنگ‌تر می‌کند.
گفت‌و‌گوی فارس با این بانوی جانباز، نویسندۀ خوش قلم و استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران پیرامون نحوۀ جانبازی‌اش و فعالیت‌هایش در دوران جنگ و پس از جنگ خواندنی است.
فارس: شاید خیلی‌ها تصور کمتری از جانبازی بانوان دارند؛ چه شد تا شما با آن سن کم که در دوران دفاع مقدس داشتید در صف مبارزان علیه دشمن قرار بگیرید؟
چتر عنبری: جوشش غیرت اسلامی ایرانی‌ام، مهم‌ترین مسبب پای نهادن من در این راه شد و در مرحله بعد، شهادت برادرم مرا بر آن داشت تا تمام تلاشم را برای نابودی مستکبران سنگدل به کار ببرم.
گرچه به‌خاطر مجروحیتم در روزهای آغازین جنگ، فعالیت در آن زمان برایم بسیار مشکل بود اما نمی‌توانستم به جبهه نروم و خوشبختانه با توکل به خدا و جلب رضایت والدینم توانستم در جبهه حضور پیدا کنم و به فعالیت‌هایم در این راستا شدت ببخشم.
فارس: در جبهه چه می‌کردید؟
چتر عنبری: دوره کمک‌های اولیه را گذرانده بودم و در جبهه به‌عنوان بهیار به رزمندگان مجروح، خدمت رسانی می‌کردم.
فارس : چگونه جانباز شدید؟
چتر عنبری: بنده دوبار مجروح شدم، نخستین مجروحیتم درسال 1359 در سن 12 سالگی طی بمباران هوایی استان لرستان رخ داد. روز حادثه به همراه خواهرم در حال بازگشت از مدرسه بودیم که بین راه بمبی در چند متری ما منفجر شد و من از ناحیه دست راست مجروح شدم.
پس از این جراحت 18 روز در بیمارستان خرم آباد و 6 ماه در بیمارستان اراک برای درمان بستری شدم.
در چند هفته اول درمان وخامت حالم به سبب پارگی پی در پی شریان‌های خونی به قدری زیاد بود که به حالت اغما رفتم و دکترها از بهبودی من قطع امید کردند؛ حتی کار به جایی رسید به فرض اینکه شهید شده‌ام مرا درون کاور سردخانه گذاشتند و به سردخانه منتقل کردند، من در آن لحظات متوجه می‌شدم چه اتفاقی در حال رخ دادن است اما آنقدر ضعف داشتم که توانایی باز کردن چشمانم یا بیان جمله‌ای که به آنها بفهمانم من زنده‌ام را نداشتم. خوشبختانه ساعاتی بعد که برای پیدا کردن کشوی خالی برای قرار دادن اجساد جدید در سرد خانه به جست و جو پرداختند هنگام باز کردن کشوی من با مشاهده بخار‌هایی که روی پلاستیک مقابل دهانم جمع شده بود متوجه حیات من شدند و مرا بلافاصله به بخش سی‌سی‌یو منتقل کردند.
مرحله دوم مجروحیتم در عملیات مرصاد در اسلام آباد رخ داد. به‌خاطر شرایط خاص عملیات مرصاد خانم‌ها را زیاد به خط مقدم نزدیک نکردند،اما در همان نقطه پست امدادی که بودیم بمباران هوایی شد و در آن حمله هوایی نیز شنوایی و ریه‌ام به شدت آسیب دید.
فارس: بعد از دفاع مقدس فعالیت‌هایتان به چه سمتی سوق پیدا کرد؟
چتر عنبری: بعد از اتمام جنگ سخت و پایان یافتن هشت سال دفاع مقدس، به صف رزمندگان جنگ نرم پیوسته‌ام و مبارزاتم با دشمن را در جبهه جنگ نرم ادامه داده‌ام.
درست است که با دشمنان درگیری مسلحانه و سخت نداریم اما جنگ بین ما با شدتی بیشتر در حال وقوع است که این همان جنگ نرمی است که مقام معظم رهبری نشانۀ‌های آنها را بیان کرده است و ما به وضوح داریم انفجار این حملات نرم فکری را در جامعه لمس می‌کنیم.
پس از اتمام دوران دفاع مقدس در حد توانم به فعالیت‌های فرهنگی پرداخته‌ام و در این مدت همواره سعی کرده‌ام برای در هم کوبیدن تبلیغات وصف آرایی‌های دشمنان سلطه‌گر هر کاری که از دستم بر می‌آید انجام دهم، مثلا در مدتی که مسؤولیت بخش راهیان نور مرکز خدمات حوزه‌های علمیه خواهران سراسر کشور را عهده دارم بودم برنامه‌هایی برای پویایی سفرهای راهیان نور طرح ریزی کرده‌ام. همچنین برنامه‌های مختلفی را با مشارکت دیگر همکارانم برای جذب و گسترش این سنت حسنه اجرا کرده‌ایم و با نهادهای رهبری چندین دانشگاه همکاری کرده‌ام، تامین مطلب نشریات داخلی برخی از دانشگاه‌ها را به عهده داشته‌ام و هم اکنون نیز مدتی است که به نویسندگی و تحصیل و تدریس در دانشگاه از جمله دانشگاه علامه طباطبایی تهران مشغول شده‌ام.
فارس: تا کنون چند کتاب تألیف کرده‌اید؟
چتر عنبری: در حال حاضر پنج کتابم به چاپ رسیده و یک کتاب هم در دست تألیف دارم. 700 کیلومتر اسارت همراه جنازه برادر، روند شکل‌گیری شیطان پرستی در ایران، اسراییل سلطه پنهان جهان، پیشتازان شهادت و شهدای ورزشکار استان لرستان کتاب‌های من بوده است.
فارس: نقش اساتید و معلمان در این برهه زمانی در شکل گیری جامعه صالح چیست؟
چتر عنبری: اساتید و معلمان از آغاز بشریت تاکنون همواره یکی از ارکان اصلی در مسیر شکل گیری پیکره جوامع بوده‌اند، در این برهه زمانی مهم‌ترین نقش آنان برای رشد جامعه، در مرحله اول خودسازی و ارتقاء سطح بینش خود در همه ابعاد است و در مرحله دوم پرورش نسل خوب و متدین است.
برای یک استاد خودسازی در نخستین مرحله قرار دارد که تا معلم یا استادی خودساخته نباشد هرگز نخواهد توانست نیرویی خوب تربیت کند و جامعه‌ای مقبول را شکل دهد.
معلمان و اساتید باید برای افزایش سطح اخلاقی، معنوی و علمی خود تلاش کنند تا بتوانند مؤثر واقع شوند و عزیزان این ملت را از خطر بی‌بصیرتی، بی‌دینی و بی‌برنامگی که دشمن همواره در حال تلاش و برنامه‌ریزی برای احقاق آنهاست حفظ کنند.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
