وزیر محترم مسکن و شهرسازی که یک سوپر میلیاردر و صاحب چندین و چند شرکت ساختمانی است، گفته اند: "مسکن مهر طرحی پوپولیستی است." پیش از این نیز گفته بودند: "مسکن مهر مزخرف است!"
در این نوشته کاری به #مسکن_مهر ندارم. میخواهم کمی درباره پوپوليسم صحبت کنم.
پوپوليسم سبکی از سیاست ورزی است که با سوءاستفاده از خلقیات عوامانه مردم همراه است. مهمترین خصوصیت پوپوليسم، ترساندن مردم از یک رقیب و فرافکنی در خصوص شکست هاست. پوپولیست ها به جای توضیح دادن خود و کارهایشان، به اگزجره کردن و مبالغه درباره "دیگران" می پردازند.
آیا احمدی نژاد پوپولیست بود؟
آری. اما نه آنهنگام که برای فقرا دست تکان می داد یا به روستاهای دورافتاده سرکشی می کرد یا دست کارگران را می بوسید. بلکه آنهنگام که براى توضیح مشکلات از "دیگران خطرناک" و "مافیا" سخن می گفت.
مردم داری و ساده زیستی، پوپولیسم نیست. بلکه اتفاقا نوعی نزاکت و ادب سیاسی مطابق ارزش و فضیلت هاست.
اما دولت و دولتمردان و شخص حسن روحانی عمیقا در معنای فوق پوپوليست هستند. دولتی که بیشترین دستاوردش ترساندن مردم از رقبای سیاسی اش و انداختن ضعفهایش به گردن آنهاست.
آخوندی بدون کوچکترین دستاورد در عرصه مسکن همچنان به مسکن مهر می تازد و همانند رییس جمهور ترجیح می دهد به جای توضیح خود به "دیگران خطرناک" بپردازد، به خودش مدال بدهد و فریاد بزند "ما فقط خوبیم" و دیگران متحجر، افراطی، بی سواد، بی شناسنامه و ... اند.
این روش نوعی پوپوليسم بی نزاکت است که نه تنها طی این سه سال فروکش نکرده که مدام در حال تزاید است.