كدخدا‌باورها‌به‌التماس‌ميفتند‌نه‌مردان‌خداترس!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، در روزهاي گذشته كليپي به صورت گسترده در فضاي مجازي و رسانه هاي مختلف از دكتر ظريف منتشر گرديده است كه حاوي يك نكته تاسف بار و قابل تامل بوده و به نظر مي رسد در ادامه قهرمان سازي از خالق آفتاب تابان برجام! مي باشد.

وزير امور خارجه كشورمان در جريان تور آسيايي خود كه در واپسين روزهاي سال 94 برگزار شد در موسسه امور بين‌الملل ولينگتون نيوزيلند حضور يافته و در پاسخ به پرسش يك خبرنگار خارجي درباره آزمايش‌هاي موشكي ايران مي گويد: " مي ايستم تا در ديد شما باشم و پاسخ بدهم. اگر يك سوال را چندبار به شيوه هاي متفاوت سوال كنيد جواب متفاوتي دريافت نخواهيد كرد. شما كه اين سوال را مطرح مي كنيد هدف يك جنگ 8 ساله نبوده ايد. جنگي كه در آن شهرها زير باران موشك ها قرار داشتند و حمله شيميايي امان را مي بريد. شما در شرايطي نبوديد كه حتي يك موشك هم نداشته باشيد تا شايد از ترس آن يك موشك صدام حسين بمباران شهرهاي شما را متوقف كند. ما در آن دوره از اين كشور به آن كشور مي رفتيم و براي يك موشك بازدارنده التماس مي كرديم ، التماس مي كرديم ، تكرار مي كنم التماس مي كرديم تا از مردم خود دفاع كنيم اما همه سكوت كردند...."(1)

در اين ميان استفاده ايشان از كلمه "التماس" آنهم چند بار در قامت وزير امور خارجه ايران، داراي نكاتي مي باشد كه به صورت خلاصه به آن پرداخته مي شود:

1) گفتار ايشان مبني بر اينكه "مسئولان وقت جمهوري اسلامي براي بدست آوردن موشك به كشورهاي ديگر التماس مي كردند" ناشي از ناآگاهي ايشان به دليل عدم حضور در داخل كشور و اقامت در آمريكا باشد.

زيرا آنها كه كوچكترين آشنايي با روحيات مسئولان و رزمندگان جبهه حق در آن زمان را داشته باشند مي دانند كه آن روزها افرادي كه در وسط ميدان جنگ حضور داشتند جز اتكال به قدرت الهي و امداد غيبي، هرگز براي پيشبرد اهداف به كسي "التماس" نكردند و هر گاه هم به در بسته خوردند با تكيه بر توانمندي داخلي و با در پيش گرفتن فرهنگ تلاش و مجاهدت براي جبهه حق خود به ساخت موشك و ديگر تسليحات مورد نياز رزمندگان دست زدند.

در آن زمان سردار رفيق دوست مسئول خريد تسليحات نظامي از خارج از كشور بوده و هيچگاه در خاطرات خود به اين مساله كه "براي دريافت كردن موشك به كسي يا دولتي التماس كرديم" نكرده است و در اين ميان نيز مرور يك خاطره از شهيد تهراني مقدم به عنوان پدر موشكي ايران نيز شايد در تكميل اين مساله كه هيچگاه يك ايراني مسلمان براي دستيابي به چيزي به كسي التماس نكرده است، كافي باشد.

اين بزرگمرد بي ادعا در خاطره اي كه براي دكتر زاكاني(نماينده مجلس) كرده است از ماجراي سفر خود به روسيه براي خريد يك سامانه موشكي خبر داده و گفته بود: "مذاكرات براي خريد اين موشك كه در انحصار روسيه بود به سرانجام نرسيد چرا كه آن ها اين سامانه را جزو سلاح هاي استراتژيك و مبنايي خود مي دانستند و به دليل حساسيت ويژه اي كه روس ها داشتند، از دادن موشك سرباز زدند، اما من به ژنرا ل هاي روسي با اطمينان گفتم كه ما مي توانيم به اين فناوري دست پيدا كنيم و همانند اين موشك را بسازيم و البته پوزخندي به عنوان پاسخ بر لبان ژنرال هاي روسي نقش بست ولي در بازگشت به كشور علي رغم همه مشكلاتي كه در مسير پيش آمد در نهايت با توسل به ذوات مقدسه معصومين به ويژه امام رضا(ع)، به لطف خدا مدل سازي آن سامانه انجام شد و به هدف خود رسيديم"(2(

2) اگر ايشان بنابروظيفه خود بايد در مجامع بين المللي از قدرت دفاعي كشور خود دفاع كند، سوالي كه بايد به آن پاسخ داده شود اين است كه چگونه خود وي در آذرماه 1392 در جلسه پرسش و پاسخ دانشجويي در تالار علامه اميني كتابخانه مركزي دانشگاه تهران با گفتن اين جمله كه " آيا فكر كرديد آمريكا كه مي تواند با يك بمب تمام سيستم دفاعي ما را از كار بياندازد از سيستم دفاعي ما مي ترسد؟ آيا واقعا به خاطر قدرت نظامي، آمريكا جلو نمي آيد؟ "(3) با تحقير قدرت نظامي كشور خود، دسته گل به آب داده و تا مدتها خوراك خبري براي رسانه هاي بيگانه و دشمن فراهم آورد؟

واكنش به سخنان نابجاي وي از سطح فرماندهان ارشد نظامي كشور فراتر رفته و حتي صداي سردار حسين دهقان وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح دولت يازدهم نيز در آمده و وي با انتقاد از اينگونه سخنان گفت :" جايي گفته شد كه آمريكا اگر بخواهد مي تواند نظام دفاعي ما را از كار بيندازد، اما ملت ما نماد عيني شعار «ما مي توانيم» و اينكه آنها امروز نمي توانند كاري كنند از سر دلسوزي نيست، بلكه توان آن را ندارند" (4(
3) بهتر است آقاي ظريف به جاي متهم كردن بزرگمردان انقلابي كه با كمترين امكانات 8 سال تمام در برابر دشمن تا بن دندان مسلح مورد حمايت قدرت هاي غرب و شرق آن روز مردانه ايستادند، مروري به كارنامه اقدامات خود در التماس كردن به غربي ها داشته باشد و ببينيد آيا امروز توانسته است از اعتماد به كدخدا و التماس كردن به آنها نتيجه اي بگيرد؟

اگر از التماس اين روزهاي دكتر ظريف و سفر وي به آمريكا و ديدار با مقامات اين كشور و درخواست براي تن دادن به تعهدات‌شان در برجام بگذريم، نمي توان از ماجراي التماس هاي وزير خارجه امروز دولت تدبير و اميد به محمد البرادعي گذشت!

در مستند سه قسمتي با نام "ايران و غرب" (Iran and the West)كه در فوريه 2009 به مناسبت سي‌امين سالگردانقلاب اسلامي ايران از شبكهٔ بي‌بي‌سي 2 پخش شد، در قسمت سوم گفتگوي درگوشي دكتر ظريف و محمد البرادعي (مدير كل وقت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي) منتشر شده كه در اين گفتگوي عجيب، وزير خارجه فعلي ايران خيلي شفاف به البرادعي التماس مي كند كه در تعريف استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي تجديد نظر كند. ظريف مي گويد " شما كه مي دانيد بزودي در ايران انتخابات داريم و موضع شما جناح ما را تضعيف ميكند و شكست مذاكرات باعث پيروزي جريان رقيب ما در انتخابات آتي رياست‌جمهوري خواهد شد" (5) و همين سند كافي است براي اينكه نشان دهد افرادي به التماس كردن به ديگران مجبور مي شوند كه به دنبال تامين اهد اف و منافع حزبي-سياسي خود بوده و در اين راه حتي از قرباني كردن منافع ملي نيز ابائي ندارند.

شايد بهتر باشد آقاي دكتر ظريف همچنان به پيگيري وادار كردن آمريكا براي اجراي تعهدات خود مشغول بوده و به جاي دفاع از قدرت دفاعي كشور كه حاصل زحمات غيورمردان گمنام اين مرز و بوم مي باشد، اين ذكردعاي حضرت ابراهيم(ع) را هميشه به خاطر داشته باشد "واجعل لي لسان صدق في الاخرين؛ خدايا برايم گفتاري عطا فرما كه هميشه به صداقت شناخته شوم".

پي نوشت:

yon.ir/enzarif-1

http://yon.ir/jnzakani-2

3و 4-  http://yon.ir/Rajazarif

http://www.afsaran.ir/link/1219731-5

نويسنده: كمال لطفي