به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، در فروردین ماه 1393 به دنبال معرفی شدن آقای ابوطالبی از سوی وزارت خارجه ایران به عنوان نمایندهٔ ایران در سازمان ملل، سنا و مجلس نمایندگان آمریکا طرحی را به تصویب رساند که به موجب آن افرادی که از نظر مقامات آمریکایی در کارهای تروریستی و گروگانگیری، جاسوسی یا تهدید امنیت ملی آمریکا دست داشتهاند، ورودشان به آمریکا به هر نحویی ممنوع است که این طرح پس از امضای باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا به یک قانون تبدیل شد.
در همین رابطه اد رویس٬ رییس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ضمن استقبال از تصویب این طرح گفت: «هیچیک از افرادی که ۵۲ دیپلمات آمریکا را در تهران به گروگان گرفته و ضمن ارعاب آمریکاییها، حق حاکمیت دیپلماتیک را زیرپا گذاشتهاند٬ نباید اجازه ورود به خاک آمریکا را داشته باشند . "
در همان ایام (فروردین 1393)، با وجود آنکه آقای ابوطالبی دخالت در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا را رد کرد و اظهار داشت که تنها به عنوان مترجم نماینده پاپ در سفارتخانه آمریکا حضور یافته بود، اما صحبت های ابوطالبی سبب نشد که آمریکایی ها ویزای وی را صادر نمایند و برعکس با جوسازی سعی در توجیح این اقدام خلاف قوانین بین الملی برآمدند.
با توجه به عدم صدور روادید از سوی آمریکا برای نماینده ایران در سازمان ملل به دلیل دخالت در جریان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، به یقین می توان گفت که دولت آمریکا به هیچ عنوان برای خانم ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست که در جریان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به عنوان سخنگوی دانشجویان خط امام نقش فعال داشت، ویزا صادر نخواهد کرد و به نظر می رسد یکی از دلایل عدم سفر ایشان به آمریکا همین موضوع بوده است.
اما اینکه چرا برای اجلاس مهار تغییرات آب و هوایی که یک اجلاس زیست محیطی است، قاتم مقام یا یکی از معاونان سازمان حفاظت محیط زیست عازم نیویورک نشد و به جای آن دولت تصمیم گرفت که گروه مذاکره کننده هسته ای برای شرکت در این اجلاس عازم نیویورک شود، سوالی است که پیش تر از سوی 598 بدان پاسخ داده شده است . مراجعه شود به خبر "
ظریف و تیم مذاکره کننده برای یافتن راهکار خروج از بن بست برجام راهی آمریکا شدند"
حال اگر بخواهیم از این موضوع گریزی هم زده باشیم به برجام، باید گفت قانونی که مجلس سنای آمریکا برای عدم صدور ویزا برای دیپلمات هایی که از سوی مقامات آمریکایی متهم به انجام اقدامات تروریستی، گروگانگیری، جاسوسی هستند به تصویب رساند ، یک بار دیگر ثابت می کند که قوانین صریح بین المللی برای دولتمردان آمریکایی ذره ای ارزش ندارد و آنان می توانند بدون پرداخت هزینه ای آن را براحتی نقض نمایند.
بر اساس "توافقنامه مقر سازمان ملل متحد مورخ سال ١٩٤٧" که بین این سازمان و ایالات متحده، به عنوان کشور میزبان، به امضا رسید، دولت آمریکا متعهد شدند که از ایجاد مانع در برابر فعالیت دیپلماتها و میهمانان سازمان ملل متحد خودداری کند اما با تصویب سنای آمریکا این توافق نامه که یک طرف آن سازمان ملل بود نقض شد و فشارهای ایران، سازمان ملل و روسیه هم، هیچ تاثیری بر تصمیم دولتمردان آمریکا نداشت.
وزارت خارجه روسیه در ۲۷ فروردینماه 1393 اعلام کرد که مسکو از تصمیم آمریکا برای خودداری از صدور ویزا برای حمید ابوطالبی «حیرتزده» شده است اعلام کرد: ایالات متحده تعهدش به عنوان کشور میزبان مقر سازمان ملل متحد را نقض کرده است.
حالا باید دید اگر امریکایی ها که در عهدشکنی مسبوق به سابقه هستند، این بار برجام را رسما نقض یا پاره کرد، دولت یازدهم چه واکنش نشان خواهد داد؟