در ده دقیقه اول پس از خوردن یک لیوان نوشیدنی گازدار که حاوی ۱۰ قاشق غذاخوری شکر است، ۱۰۰ درصد بیش از مقدار مجاز مصرف روزانه مواد قندی را روانه بدن انسان میکند. نوشابههای گازدار حاوی اسید فسفریک هستند که به نوشیدنیها طعم و مزهای خاص میبخشند.
پس از گذشت ۲۰ دقیقه از مصرف این نوشابهها، سطح انسولین در خون افزایش مییابد که باعث تبدیل شکر به چربی در کبد میشود.
با گذشت ۴۰ دقیقه از نوشیدن این محصولات گازدار، بدن کافئین موجود در این نوشابههای حاوی گاز کربنیک را به طور کامل جذب میکند و بنابراین، فشار خون افزایش مییابد و به همین سبب کبد شروع میکند به تزریق و انتشار قند بیشتر در خون. مغز، گیرندههای مسئول تنظیم هورمون آدهنوزین را بلوک میکند و به همین سبب است احساس میکنید که نوشیدن چنین نوشابههایی باعث رفع خستگی شما میشود.
پس از گذشت ۴۵ دقیقه، ترشح دوپامین افزایش مییابد و احساسی بهتر ذهن شما را در بر میگیرد اما در دقایق بعدی، یعنی پس از گذشت ۵۰ دقیقه، روند کار تغییر پیدا میکند. کلسیم، روی، منیزیم، و اسیدفسفریک عناصری شیمیایی برای ایفای نقش در جریان هضم غذا هستند اما به دلیل ورود مقادیر بالای قند و شیرینکنندههای مصنوعی ناشی از نوشیدن نوشابه گازدار، از ترشح کلسیم در ادرار جلوگیری میشود و ده دقیقه بعد، یعنی با گذشت یک ساعت پس از نوشیدن چنین نوشابههایی و بعد از آنکه کافئین شروع به عمل کرد، همه مواد معدنی همچون کلسیم، منیزیم، و روی در استخوانها رسوب کرده، تهنشین میشود.
با گذشت بیش از یک ساعت، قند در سراسر بدن منتشر شده است. با اینکه ممکن است گمان کنید خوردن این نوشابه باعث افزایش انرژی شما شده اما کمکم تغییراتی در خلق و خوی شما ایجاد میشود زیرا آب و مواد مغذی همراه این جریانتات از بدنتان دفع میشود. این مواد برای عملکرد درست بدن مهمند و به همین دلیل خطر ابتلا به دیابت نیز به مشکلات استخوانی افزوده میشود.