زنگنه عکس اقتصاد مقاومتی را بر سر گرفته و برعکس آن عمل می کند

در حالی که پروژه های نفتی و پالایشگاهی قابل توجهی در داخل کشور به دلیل تامین نشدن منابع مالی ناقص مانده(از جمله پروژه مهم سیراف)، آقای زنگنه به دنبال خرید سهام یا مشارکت در ساخت حدود 10 پالایشگاه در خارج از ایران از جمله اروپاست تا فروش "نفت خام" به میزبان را تضمین، و فرآورده های مورد نیاز کشور را از این پالایشگاه ها "وارد" کند.
جالب این است که این تلاش و هزینه برای تضمین خام فروشی، با سربرگ "اقتصاد مقاومتی" انجام می شود و این در حالی است که  توقف خام فروشی و افزایش صادرات "فرآورده های نفتی" از تصریحات سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی(بند 13) است؛ به عبارت روشن تر آقای زنگنه عکس اقتصاد مقاومتی را بر سر گرفته اند و دقیقا برعکس آن عمل می کنند. از آقایان سوال باید کرد که در کدام بند اقتصاد مقاومتی سخن از "افزایش صادرات نفت خام" به میان آمده که شما به جای تکمیل پروژه های داخلی و جذب "سرمایه گذاری" برای آنها "در این عصر پساتحریم"، سرمایه ملت را می خواهید در خارج از مرزها صرف تضمین خام فروشی نمائید؟ آنهم در اروپایی که هیچ تضمینی نیست سرمایه ملت فرداروزی با حکم دادگاهی در بخش سفلی یا علیای یک روستا در جنوب شرق انگلیس فریز یا مصادره نشود.
ضمن اینکه از آقای زنگنه تقاضا داریم درباره سرنوشت سهامداری ایران در کنسرسیوم یورودیف فرانسه اندکی مطالعه بفرمایند، به جد معتقدیم اگر خلاء عظیم نظارت بر حسن اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی برطرف نشود، این دولت به نام اقتصاد مقاومتی، ضریب آسیب پذیری اقتصاد ایران را چندبرابر وضع موجود خواهد کرد.