توهم منتجب نیا/ توطئه «اتوبوسی» را خنثی کردم!

در این میان، اظهارات رسول منتجب نیا نماینده مجلس ششم و قائم مقام حزب اعتماد ملی در روزهای منتهی به انتخابات، بیش از هر چیزی در ذهن فعالان سیاسی باقی ماند و این سوال را به جا گذاشت که این حرف از کجا در آمد و چه هدفی را دنبال می‌کرد؟ آنجا که از «توطئه آوردن یک میلیون نفر به تهران با اتوبوس! برای رای دادن به نامزدهای جریان رقیب اصلاح‌طلبان» سخن به میان آورد.

در شرایطی که هنوز سوالات بسیاری درباره تناقض‌های پیدا و پنهان اصلاح‌طلبان، از جمله ادعای تقلب در سال ۸۸ و شرکت چندباره در انتخاب های بعدی و نیز ادعای غیررقابتی بودن انتخابات ۹۴ و در عین حال ارائه دو فهرست امید و صدای ملت، باقی مانده است، کند و کاو تناقض‌های موجود در سخن این چهره برجسته اصلاح‌طلب هم خالی از لطف نیست.

منتجب نیا حرف‌های جالبی درباره چرایی اظهارات هفته گذشته خود مطرح کرد.

آنچه که مشاهده شد بر اساس گزارش‌های مختلفی که از تهران و استان‌ها دادند، حضور مردم در این انتخابات فوق‌العاده باشکوه و حداکثری بود. مردم با عشق و علاقه و اشتیاق پای صندوق‌ها حضور یافتند و خواستند با حضور و رای خود، مطالبات و منویات خود را به مرحله بروز برسانند.

هم از جهت کمیت جمعیت و هم کیفیت و هیجان مردم، در دوره‌های انتخابات مختلفی که بعد از انقلاب داشتیم، فوق‌العاده و کم‌نظیر بود. حالا نتایج قطعی و تعداد شرکت‌‌کننده‌ها بعدها اعلام می‌شود و امیدواریم در مرحله دوم نیز شاهد این حضور چشمگیر باشیم و نمایندگان منتخب با پشتوانه رای حداکثری وارد خانه ملت شوند.

دو سه روز قبل از انتخابات هشدار دادید که یک میلیون نفر را سازمان‌دهی کرده‌اند تا اتوبوس به تهران بیاورند و در داخل تهران رای بدهند؛ این اطلاعات را از کجا به دست آوردید و آیا این اتفاق افتاد!؟

خبری را از چند ماه قبل شنیده بودیم که بعضی از آقایان جلساتی را برگزار کرده‌اند و حتی اطلاعاتی از اعضای جلسه، ساعات و مکان آن برای ما بیان کردند.

به هر حال اطلاعاتی را دوستانی که هستند به صورت پراکنده به ما می‌رسانند. اصل بر این نبود که بتوانند این تصمیم را اجرا کنند یا نتوانند؛ چنین تصمیمی گرفته شده بود که این تعداد افراد را به تهران منتقل کنند و هزینه‌های آن را هم بپردازند تا کاندیداهای موردنظر آنها رای بالایی بیاورند.

از اول هم مشخص بود که انتقال این جمعیت به تهران، خواب و خیالی بیش نیست و عملی نیست که یک میلیون جمعیت را وارد تهران کنند، آن هم با اتوبوس، قطار، هواپیما یا ماشین شخصی.

بعد از مدتی مشخص شد که چنین انگیزه‌ای بوده و بعد از افشای این خبر، این نقشه به هم خورد و صددرصد نتوانستند اجرا کنند، اما درصدی را انجام دادند، همان‌طور که وزیر کشور و دیگران نیز گفتند که چند اتوبوس را بین راه متوقف کردند.

یک اتوبوس را هم گفته باشند، عیب ندارد؛ اطلاعیه‌هایی را از قم آوردند که در شهر قم اعلامیه‌هایی به در و دیوار چسبانده‌اند که به تهران بروید و به این سه نفر رای بدهید؛ آیه قرآن و رهنمودهای امام و رهبری را ذکر کرده‌اند تا مردم را تشویق کنند از قم، کرج و شهرهای اطراف به تهران بیایند. معلوم شد که اصل قضیه صحت داشته است، حتی در اطلاعیه‌ها هم قید کرده بودند که اولین صندوق در مرقد مطهر امام (ره) است که می‌توانید رای بدهید و برگردید.

اینها قرائنی است که نشان می‌دهد این تصمیم بوده است، اما اینکه آیا چنین تصمیمی عملی بوده است یا خیر، آن تصمیم‌گیرندگان را باید زیر سئوال برد که چنین تصمیم نابخردانه‌ای گرفته‌اند و باید در عقل آنها شک کرد، نه کسی که این خبر را داده است.

من هم می‌دانم که این عملی نیست، ولی باید در عقل آن دیوانه‌هایی که این تصمیم را گرفته‌اند و میلیاردها تومان خرج کرده‌اند، شک کرد، وگرنه کسی که این خبر را افشا کرده و توطئه آنها را خنثی کرده، کار بزرگی کرده است. به جای اینکه آنها را زیر سئوال ببرند و بگویند آقای فلان و سردار فلان چنین تصمیمی گرفته‌اند، که هم خلاف عقل و هم خلاف شرع و قانون است، می‌گویند چرا این توطئه افشا شده است؟

افشا شده است و به نفع مردم بوده است. دیگر نمی‌خواهد مطرح کنید که چند تا اتوبوس بوده است؛ اینکه یک بچه دبستانی هم می‌داند که این تصمیم جاهلانه و نابخردانه بوده است.

من که یک طلبه‌ای بیش نیستم، خبر داشتم، مسئولان امنیتی حتما اطلاع داشته‌اند؛ مگر می‌شود!؟

حالا به هر حال دیدیم که در تبلیغات انتخاباتی هر کسی می‌تواند از هر وسیله‌ای در جناح خودش استفاده کند و وقتی ما دیدیم جناح رقیب چنین چیزی در سر دارد، طبیعی است که هشدار دادیم و کار شایسته‌ و بزرگی انجام شد و به نفع ملت بود و جلوی یک خطر بالقوه را گرفت.

یعنی آنها چند میلیون نفر را آورده‌اند که به آنها رای بدهند!؟

این چه حرفی است! من می‌گویم یک تصمیم دیوانه‌وار گرفته بودند؛ این حرف نابخردانه بوده و عملی نبوده است. تعجب می‌کنم که مهر قبلا این کارها را نمی‌کرد، شما اگر مثل فارس بودید من با شما مصاحبه نمی‌کردم.

شما دارید زیر سوال می‌برید و به جامعه القاء می‌کنید؛ شما القاء نکنید، به رای مردم احترام بگذارید. شما خبرنگار هستید و باید به رای مردم احترام بگذارید و ایجاد شبهه نکنید!