موجودی اشتغال کل کشور در سال ۱۳۹۳ به ۲۱.۳ میلیون نفر رسید که نسبت به سال ۹۲ به میزان ۳۶.۲ هزار نفر به میزان ۰.۲ درصد کاهش نشان می دهد.در سال ۱۳۹۳، جمعیت بیکار با ۱ درصد افزایش نسبت به سال ۹۲ به ۲.۵ میلیون نفر رسید.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، مطابق گزارش جامع بانک مرکزی درباره خلاصه تحولات اقتصادی کشور در سال 93، شاخص‌های عملکردی بخش اشتغال با کاهش در این بخش روبرو بوده است. مطابق این گزارش در سال 93، جمعیت کشور با نرخ رشد 1.2 درصد به 77.8 میلیون نفر رسید.
سهم مردان از کل جمعیت 50.4 درصد و ضریب شهرنشینی جمعیت کشور 72.5 درصد بود. در سال مورد اشاره 56.4 میلیون نفر از کل جمعیت کشور در مناطق شهری و بقیه در مناطق روستایی ساکن بودند. در این سال نسبت جنسی جمعیت که نسبت مردان به زنان را نشان می‌دهد. 101.5 بود که در مقایسه با نسبت سال 1390 این میزان 101.8 کاهش نشان می‌دهد.
در سال 1393، تعداد خانوارها در کل کشور 23.8 میلیون خانوار برآورد شد که در مقایسه با ارقام برآوردی در سال 1392 به میزان 32.9 میلیون خانوار 4.0 درصد افزایش نشان می‌دهد. از مجموع خانوارها 17.6 میلیون خانوار در مناطق شهری و 6.2 میلیون خانوار در مناطق روستایی سکونت داشتند. تعداد خانوار در سال 1393 در مناطق شهری و روستایی در مقایسه با سال قبل به ترتیب 4.5 و 2.6 درصد رشد نشان می دهد.
مطابق گزارش مرکز آمار ایران از طرح آمارگیری نیروی کار در سال 13933، جمعیت فعال اقتصادی 23.8 میلیون نفر برآورد گردید که در مقایسه با سال گذشته 0.1 درصد کاهش نشان می‌دهد. در این میان جمعیت فعال زنان 1.6 درصد کاهش و جمعیت فعال مردان 0.2 درصد افزایش یافت.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت نیروی کار در سال 1393، با 0.4 واحد درصد کاهش به سطح 37.2 درصد رسید و همچنان از میانگین این نرخ طی سال‌های 1392-1384 معادل 38.7 درصد پایین تر بود.
کسادی فعالیت های اقتصادی و اثرات تحریم‌ها مختلف اقتصادی در این سال‌ها از جمله دلایل پایین بودن سطح کلی نرخ مشارکت در کشور است. بر اساس ارقام سرشماری مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت جمعیت 10 ساله و بیشتر در سال های1385،1375،1365،1355 به ترتیب 42.6 و 39.0 و35.3 و40.4 درصد بوده است.
همچنین نرخ مشارکت زنان و مردان در سال 1393 به ترتیب 12.0 و 62.5 درصد بود که در مقایسه با ارقام سال قبل به ترتیب 0.4 و 0.5 واحد درصد کاهش نشان می‌دهد.موجودی اشتغال کل کشور در سال 1393 به 21.3 میلیون نفر رسید که نسبت به سال قبل 36.2 هزار نفر به میزان 0.2 درصد کاهش نشان می دهد.
در این سال موجودی اشتغال بخش کشاورزی با 101.3 هزار نفر کاهش به 3.8 میلیون نفر رسید و سهم این بخش به کمترین میزان 17.9درصد در10 سال اخیر رسید. در بخش صنعت نیز تعداد شاغلان با 122.0 هزار نفر کاهش به 7.2 میلیون نفر رسید که در مقایسه با سال قبل 1.7 درصد کاهش نشان می‌دهد. در این سهم بخش صنعت از کل اشتغال کشور با 0.5 واحد درصد کاهش نسبت به سال قبل به 33.8 درصد رسید.
در سال 1393 مجموع شاغلان بخش خدمات با کاهش 187.1 هزار فرصت شغلی به 10.3 میلیون نفر رسید. سهم این بخش نیز با 0.9 واحد درصد رشد به 48.3 درصد افزایش یافت.
تفکیک موجودی اشتغال بر حسب جنسیت نشان می‌دهد در سال 1393 معادل 8.6 هزار فرصت شغلی به موجودی اشتغال مردان اضافه و در مقابل 44.8 هزار فرصت شغلی از موجودی اشتغال زنان کاسته شده است.
در سال 1393، نرخ بیکاری کشور توسط مرکز آمار ایران 10.6 درصد برآورد شد که نسبت به سال قبل 0.2 واحد درصد افزایش نشان می‌دهد. این نرخ در مناطق شهری با 0.2 واحد درصد کاهش به 11.6 درصد و در مناطق روستایی با 0.9 واحد درصد افزایش به 7.9 درصد رسید.
تداوم خشکسالی اخیر در کاهش اشتغال و افزایش نرخ بیکاری جمعیت روستایی موثر بوده است. در این سال به تعداد 161.6 هزار فرصت شغلی از مجموع شاغلان روستایی کاسته شد.
در سال 1393، نرخ بیکاری زنان با 0.1 واحد درصد کاهش نسبت به سال پیش از آن به 19.7 درصد رسید. با توجه به کاهش موجودی فرصت های شغلی زنان، کاهش نرخ بیکاری نشان دهنده غیر فعال شدن و خروج زنان از بازار کار است. نرخ بیکاری مردان با 0.2 واحد درصد افزایش به 8.8 درصد رسید.
در سال 1393، جمعیت بیکار با 1.0 درصد افزایش نسبت به سال قبل به 2.5 میلیون نفر رسید. همچنین جمعیت بیکار در سنین 29-15 و 24-15 ساله نیز به ترتیب با 2.1 و 5.7 درصد کاهش روبه رو بود. با توجه به تغییرات نرخ بیکاری و جمعیت بیکار در گروه سنی 24-15 سال به نظر می‌رسد عامل اصلی افزایش نرخ بیکاری این گروه علی رغم کاهش تعداد بیکاران، کاهش بیشتر نرخ مشکارت یا جمعیت فعال در این گروه سنی است.
سهم بیکاران در گروه سنی 29-15 سال از کل بیکاران از 72.0 درصد در سال 1384 به 62.2 درصد در سال 1393 کاهش یافته است. روند کاهشی سهم مذکور عمدتاً به دلیل عبور از اوج جمعیتی دهه 1360 و افزایش سن بیکاران است.
مقایسه تعداد بیکاران در دو گروه سنی 24-15 و 29-15 سال در سال‌های 1384 و 1393 نشان می‌دهد تعداد بیکاران در گروه سنی 25-29 سال به ترتیب معادل 564 و 801 هزار نفر است.
در همین مدت تعداد بیکاران با سن بالاتر از 29سال از 748 هزار نفر در سال 1384 به 950 هزار نفر در سال 1393 افزایش یافته است. بنابر این مشکل بیکاری در گروه سنی 29-25 سال در مقایسه با سایر گروه های سنی حادتر است. اشتغال این گروه سنی با توجه به اتمام دوره تحصیل و ضرورت تشکیل خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است.در سال 1393، منابع مالی برای ایجاد اشتغال در قالب طرح ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی تداوم داشت.
سهم مردان از کل جمعیت 50.4 درصد و ضریب شهرنشینی جمعیت کشور 72.5 درصد بود. در سال مورد اشاره 56.4 میلیون نفر از کل جمعیت کشور در مناطق شهری و بقیه در مناطق روستایی ساکن بودند. در این سال نسبت جنسی جمعیت که نسبت مردان به زنان را نشان می‌دهد. 101.5 بود که در مقایسه با نسبت سال 1390 این میزان 101.8 کاهش نشان می‌دهد.
در سال 1393، تعداد خانوارها در کل کشور 23.8 میلیون خانوار برآورد شد که در مقایسه با ارقام برآوردی در سال 1392 به میزان 32.9 میلیون خانوار 4.0 درصد افزایش نشان می‌دهد. از مجموع خانوارها 17.6 میلیون خانوار در مناطق شهری و 6.2 میلیون خانوار در مناطق روستایی سکونت داشتند. تعداد خانوار در سال 1393 در مناطق شهری و روستایی در مقایسه با سال قبل به ترتیب 4.5 و 2.6 درصد رشد نشان می دهد.
مطابق گزارش مرکز آمار ایران از طرح آمارگیری نیروی کار در سال 13933، جمعیت فعال اقتصادی 23.8 میلیون نفر برآورد گردید که در مقایسه با سال گذشته 0.1 درصد کاهش نشان می‌دهد. در این میان جمعیت فعال زنان 1.6 درصد کاهش و جمعیت فعال مردان 0.2 درصد افزایش یافت.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت نیروی کار در سال 1393، با 0.4 واحد درصد کاهش به سطح 37.2 درصد رسید و همچنان از میانگین این نرخ طی سال‌های 1392-1384 معادل 38.7 درصد پایین تر بود.
کسادی فعالیت های اقتصادی و اثرات تحریم‌ها مختلف اقتصادی در این سال‌ها از جمله دلایل پایین بودن سطح کلی نرخ مشارکت در کشور است. بر اساس ارقام سرشماری مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت جمعیت 10 ساله و بیشتر در سال های1385،1375،1365،1355 به ترتیب 42.6 و 39.0 و35.3 و40.4 درصد بوده است.
همچنین نرخ مشارکت زنان و مردان در سال 1393 به ترتیب 12.0 و 62.5 درصد بود که در مقایسه با ارقام سال قبل به ترتیب 0.4 و 0.5 واحد درصد کاهش نشان می‌دهد.موجودی اشتغال کل کشور در سال 1393 به 21.3 میلیون نفر رسید که نسبت به سال قبل 36.2 هزار نفر به میزان 0.2 درصد کاهش نشان می دهد.
در این سال موجودی اشتغال بخش کشاورزی با 101.3 هزار نفر کاهش به 3.8 میلیون نفر رسید و سهم این بخش به کمترین میزان 17.9درصد در10 سال اخیر رسید. در بخش صنعت نیز تعداد شاغلان با 122.0 هزار نفر کاهش به 7.2 میلیون نفر رسید که در مقایسه با سال قبل 1.7 درصد کاهش نشان می‌دهد. در این سهم بخش صنعت از کل اشتغال کشور با 0.5 واحد درصد کاهش نسبت به سال قبل به 33.8 درصد رسید.
در سال 1393 مجموع شاغلان بخش خدمات با کاهش 187.1 هزار فرصت شغلی به 10.3 میلیون نفر رسید. سهم این بخش نیز با 0.9 واحد درصد رشد به 48.3 درصد افزایش یافت.
تفکیک موجودی اشتغال بر حسب جنسیت نشان می‌دهد در سال 1393 معادل 8.6 هزار فرصت شغلی به موجودی اشتغال مردان اضافه و در مقابل 44.8 هزار فرصت شغلی از موجودی اشتغال زنان کاسته شده است.
در سال 1393، نرخ بیکاری کشور توسط مرکز آمار ایران 10.6 درصد برآورد شد که نسبت به سال قبل 0.2 واحد درصد افزایش نشان می‌دهد. این نرخ در مناطق شهری با 0.2 واحد درصد کاهش به 11.6 درصد و در مناطق روستایی با 0.9 واحد درصد افزایش به 7.9 درصد رسید.
تداوم خشکسالی اخیر در کاهش اشتغال و افزایش نرخ بیکاری جمعیت روستایی موثر بوده است. در این سال به تعداد 161.6 هزار فرصت شغلی از مجموع شاغلان روستایی کاسته شد.
در سال 1393، نرخ بیکاری زنان با 0.1 واحد درصد کاهش نسبت به سال پیش از آن به 19.7 درصد رسید. با توجه به کاهش موجودی فرصت های شغلی زنان، کاهش نرخ بیکاری نشان دهنده غیر فعال شدن و خروج زنان از بازار کار است. نرخ بیکاری مردان با 0.2 واحد درصد افزایش به 8.8 درصد رسید.
در سال 1393، جمعیت بیکار با 1.0 درصد افزایش نسبت به سال قبل به 2.5 میلیون نفر رسید. همچنین جمعیت بیکار در سنین 29-15 و 24-15 ساله نیز به ترتیب با 2.1 و 5.7 درصد کاهش روبه رو بود. با توجه به تغییرات نرخ بیکاری و جمعیت بیکار در گروه سنی 24-15 سال به نظر می‌رسد عامل اصلی افزایش نرخ بیکاری این گروه علی رغم کاهش تعداد بیکاران، کاهش بیشتر نرخ مشکارت یا جمعیت فعال در این گروه سنی است.
سهم بیکاران در گروه سنی 29-15 سال از کل بیکاران از 72.0 درصد در سال 1384 به 62.2 درصد در سال 1393 کاهش یافته است. روند کاهشی سهم مذکور عمدتاً به دلیل عبور از اوج جمعیتی دهه 1360 و افزایش سن بیکاران است.
مقایسه تعداد بیکاران در دو گروه سنی 24-15 و 29-15 سال در سال‌های 1384 و 1393 نشان می‌دهد تعداد بیکاران در گروه سنی 25-29 سال به ترتیب معادل 564 و 801 هزار نفر است.
در همین مدت تعداد بیکاران با سن بالاتر از 29سال از 748 هزار نفر در سال 1384 به 950 هزار نفر در سال 1393 افزایش یافته است. بنابر این مشکل بیکاری در گروه سنی 29-25 سال در مقایسه با سایر گروه های سنی حادتر است. اشتغال این گروه سنی با توجه به اتمام دوره تحصیل و ضرورت تشکیل خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است.در سال 1393، منابع مالی برای ایجاد اشتغال در قالب طرح ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی تداوم داشت.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
