شاباک همچنین روز هشتم سپتامبر ۲۰۱۵ از دستگیری یک دوتابعیتیِ لبنانی – سوئدی به نام حسن خلیل حیزران در روز ۲۱ جولای ۲۰۱۵ در فرودگاه بن گورویونِ تلاویو خبر داد که از سال ۲۰۰۹ در حال همکاری با حزب الله لبنان بوده است. شاباک با استناد به دستگیری این فرد دو تابعیتی استدلال کرده بود که حزب الله لبنان در حال سرمایه گذاری بر روی افراد توریستِ خارجی برای انجام عملیات در اسرائیل است که طبیعتا قادر خواهد بود موج جدیدی از نا امنی را در سرزمین های اشغالی ایجاد کند.
البته نگرانی اسرائیل تنها از نفوذ حزب الله لبنان به داخل سرزمین های اشغالی و طراحی عملیات علیه این رژیم نیست، بلکه اسرائیل بیشتر نگران قرار گرفتن کنترل موج عملیات های فلسطینی در سرزمین های اشغالی و بویژه قدس است که تا روز ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶ تعداد کشته شدگان یهودی بر اثر عملیات های چاقو زنی انفرادی در آن به مرز ۳۰ نفر رسیده است. این در حالی است که ویژگی انفرادی بودن عملیات های فلسطینی که از روز ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵ آغاز شده ، آن را به یک پدیده غیر قابل مهار برای اسرائیل بدل ساخته است.
البته هراس دیگر رژیم صهیونیستی نفوذ حزب الله به عملیات روانی در شبکه های اجتماعی و در دست گرفتن هدایت عملیات های انفرادی چاقو زنی و ارتقاء آن به سطوح بالاتری از درگیری است. زیرا در حال حاضر اسرائیل از شبکه های اجتماعی به عنوان محمل اصلیِ هم افزایی و تهییج فلسطینی ها یاد می کند که به طور گسترده با هشتگ هایی نظیر# طعن# در فیسبوک و تویتر منتشر می شود.
در واقع تحلیل عمومی در رسانه های اسرائیل بر این مبنا استوار است که حزب الله با تلاش برای نفوذ در کرانه باختری و سرزمین های اشغالی به دنبال احیاء عملیات های شهادت طلبانه طی سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ است تا موج درگیری های منتقل شده به جامعه مسلمین را دوباره به فلسطین باز گرداند و قدس را دوباره به مسئله اول جهان اسلام بدل سازد.