ایسنا، هدی بن عامر در اعدام بسیاری از شخصیتهای مخالف نظام قذافی دست
داشت و در ابتدا خود عامل اجرای احکام اعدام بود. وی هنگام اعدام الصادق
حامد الشویهدی، یکی از مخالفان قذافی در سال 1984 مشهور شد. بن عامر ابتدا
صندلی را از زیر پای الشویهدی مقابل چشمان هزاران تن از مردم لیبی کشید اما
با مشاهده اینکه وی هنوز نمرده همانند دیوانهها پاهای قربانی را به سمت
پایین میکشید تا جانش را بگیرد. گفته می شود الشویهدی بعد از پایین آوردن
از چوبه دار هنوز زنده بود اما عاملان قذافی در بیمارستان با فرو کردن یک
جوراب پر از شن در دهانش وی را خفه کردند.
بعد از این ماجرا بن عامر به
شدت به قذافی نزدیک شد تا آنجا که مراسم عروسی وی را خود قذافی برگزار کرد.
بن عامر کم کم به عامل وحشت مردم لیبی و یک ابزار مهم در دست قذافی برای
ایجاد رعب و وحشت تبدیل شد. وی تعداد زیادی از مخالفان قذافی را دار زد به
گونهای که در لیبی به «اعدام گر» مشهور شده بود. از جمله کارهای وی اعدام
هفت دانشجوی مخالف قذافی در یک روز بود. شهرت بن عامر تا حدی بود که یکی از
انقلابیون لیبی در مصاحبه تلویزیونی خود اظهار کرد: اگر ما شکست بخوریم
هدی بن عامر همه ما را دار خواهد زد. بن عامر پستهای کلیدی زیادی در لیبی
به دست آورد که آخرین آنها دبیرکل کمیته ملی سازمان بازرسی و مراقبت لیبی
بود.
وی همچنین در سال 2008 به عنوان معاون پارلمان لیبی برگزیده شد و
در سال 2009 به ریاست پارلمان رسید. بن عامر دو دوره به عنوان شهردار شهر
بنغازی برگزیده شد هرچند به شدت با مردم این شهر دشمنی داشت. وی یک بار در
سخنرانیهای خود اعلام کرده بود: "در بنغازی هیچ مردی وجود ندارد و من تنها
مرد این شهر هستم". بن عامر کسی بود که در سال 2008 دستور شلیک به سمت
تظاهرکنندگانی که در اعتراض به کاریکاتورهای توهین آمیز به پیامبر(ص) از
سوی دانمارکیها به خیابانها آمده بودند را صادر کرد و در واقع همین امر
بود که به انقلاب لیبی انجامید.
وی که به شیطانی در لباس یک زن نیز
مشهور بود عملیاتهای مخفی علیه مخالفان لیبی و ترور آنها را رهبری میکرد و
همواره یک کلت تمام اتوماتیک با خود حمل میکرد به گونهای که لیبیاییها
از راه رفتناش هم میترسیدند. بن عامر در اعدام مخالفان قذافی بسیار
بیرحم بود و در واقع هیچ کس به اندازه وی نمیتوانست در دل مردم لیبی رعب و
ترس ایجاد کند. نام بن عامر در لیست 38 نفری بود که از سوی انقلابیون تحت
تعقیب قرار داشتند و بالاخره در روز جمعه در شهر طرابلس به دست انقلابیون
افتاد.