به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه وطن امروز؛ سیدمحسن میرشمسی: بیتردید دولت روحانی نسبت به دولتهای قبلی از بسط ید فوقالعاده، بینظیر و بیسابقهای در سیاست خارجی برای مذاکره و دستیابی به توافق هستهای برخوردار بوده است.
هیچ دولتی به اندازه دولت یازدهم مجاز به مذاکره دوجانبه با آمریکا و نشست و برخاست، ملاقات، دست دادن، گرفتن عکس یادگاری و حتی پیادهروی با مقامات آمریکایی نبوده است.
این تفاوت در اختیار و اجازه تا آنجا بود که آقای رفسنجانی در اثنای مذاکرات هستهای با افتخار اعلام کرد تابوی مذاکره با آمریکا شکسته است! [گفتوگو با روزنامه گاردین]
دولت روحانی علاوه بر آزادی عمل در اصل مذاکره با آمریکا، در اعطای امتیازات نقد و دست اول به آمریکا و کشورهای غربی نیز دست بازتری نسبت به پیشینیان خود داشته است.
امتیازات اساسی و مهمی مثل تعطیلی غنیسازی 20 درصد، برچیدن دوسوم سانتریفیوژهای فعال، تعطیلی غنیسازی در تأسیسات فردو، خروج اورانیوم غنیشده از کشور، تغییرات در رآکتور اراک و خروج قلب رآکتور اراک و پر کردن آن با سیمان و بتن، محدودسازی محسوس تحقیق و توسعه و... تنها بخشی از تمام امتیازاتی است که تیم مذاکرهکننده دولت برای نیل به توافق هستهای به طرف مقابل اعطا کرد! دولت حتی در عبور از خطوط قرمز نظام در زمینه مذاکرات و توافق هستهای نیز دارای بسط ید بوده است. دولت در برجام از خطوط قرمز نظام عبور کرد و این عبور آشکار و صریح، نادیده گرفته شد! حتی برخی فرامین بزرگان نیز نقض شد. گستردگی آزادی عمل و وسعت اختیارات دولت حسن روحانی در گفتوگوهای هستهای و چشمپوشی بر نقض خطوط قرمز و نادیده گرفتن موارد دیگر بیشک یک دلیل بیشتر نداشت و ندارد: «محک یک ادعا!». ادعایی که تبدیل شد به یکی از مهمترین و جذابترین وعدههای انتخاباتی روحانی و توانست آرای زیادی برای وی به ارمغان بیاورد. ادعای حل پرونده هستهای از طریق مذاکره با آمریکا! ادعای حل مشکلات اقتصادی کشور با ابزار مذاکره و لغو تحریمها! بستن با کدخدا برای چرخش سانتریفیوژها و چرخ زندگی مردم!
به همین دلیل بود که دولت روحانی پس از پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری 92 هم مجاز شد و هم تا حدود زیادی مختار شد مذاکرات دوجانبهای با آمریکا برگزار کند و امتیازات بیسابقهای بدهد تا یک بار برای همیشه به همگان ثابت شود مذاکره با آمریکا و توافق با این کشور و غرب - بهرغم امتیازات وسیع و عقبنشینیهای گسترده - آیا تأثیری در حل چه مشکلات اقتصادی و چه مسائل
فیمابین ایران و قدرتهای استکباری دارد یا خیر؟! یک تجربه برای ثبت در تاریخ! یک آزمون برای عبرت حال و آینده!
و با این تفاسیر حالا برجام رسماً اجرایی شده است. ایران به تعهداتش عمل و آژانس بینالمللی انرژی اتمی پایبندی ایران به برجام را تایید کرده است. آمریکا و اتحادیه اروپایی اعلام کردهاند تحریمهای هستهای ایران را برداشتهاند. در بیانیه مشترک «محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه ایران و «فدریکا موگرینی»، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپایی تأکید شد تحریمهای سازمان ملل مرتبط با برنامه هستهای ایران هم رفع شدهاند!
حالا شرایط برای سنجش ادعای حل پرونده هستهای و حل مشکلات اقتصادی از طریق مذاکره و توافق با آمریکا و لغو تحریمها به صورت صددرصدی و کامل، فراهم است. اجازه عقبنشینیها، کوتاه آمدنها و امتیازدهیهای بیسابقه داده شد تا دست دولت برای رسیدن به توافق هستهای کاملاً باز باشد و بهانه دیگری باقی نماند.
الان، این دولت روحانی است و گوی و میدان! دولت دیگر هیچ بهانه و مجالی برای ناکارآمدی ندارد. این دولت همه آنچه برای اثبات ادعای خود نیاز داشت را به دست آورد. طبق بیانیه مشترک «ظریف - موگرینی» در اعلام رسمی روز اجرای برجام، دیگر خبری از مهمترین مانع از نظر دولت که همان تحریمها باشد، نیست! راه دولت برای حل مشکلات اقتصادی و عمل به وعدههای متعدد و مکرر اقتصادیای که به مردم داده است - دقیقاً همانطور که میخواست - بازِ باز است. مانع مورد نظر دولت یعنی همان تحریمها دیگر بر سر راه نیست. حالا نوبت رسیدن به مقصد است! تحریمها برداشته شد؛ الان نوبت تحقق وعدههاست!
حالا افکار عمومی و مردم از دولت روحانی تنها یک چیز میخواهند: «شکوفایی اقتصادی و چرخیدن چرخ زندگی و بهبود معیشت مردم».
امروز مردم با لغو تحریمها، رفع تمام مشکلاتی را میخواهند که حسن روحانی حل همه آنها را به توافق هستهای و لغو تحریمها گره زد و مشروط و منوط کرد!
امروز مردم منتظر هستند ببینند آیا وضعیت جیبشان - همانطور که روحانی درباره آن سخن میگفت - خوب میشود یا خیر؟! (روحانی 24 خرداد 94 در جمع مردم بجنورد: آنهایی که میگویند تحریم مهم نیست، گویی از جیب مردم بیخبرند).
ملت ایران اکنون انتظار دارد با اجرایی شدن برجام و لغو تحریمها، شاهد افزایش اشتغال، رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی باشد؛ همانطور که روحانی وعده داده بود: «ما هم اشتغال ملت و رونق اقتصادی مردم و رفاه اجتماعی میخواهیم و هم سانتریفیوژ». (سخنرانی رئیسجمهور در جمع مردم بجنورد/ 24 خرداد)
افکار عمومی امروز متوقع است مشکل محیط زیست، مشکل اشتغال، مشکل صنعت، مشکل آب خوردن مردم حل و بانکها احیا شوند؛ همانگونه که روحانی 17 خردادماه سال جاری در مراسم گرامیداشت هفته محیط زیست تأکید کرد: «تحریمهای ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانکها احیا شوند».
جامعه به این امید است که مشکل خرید گندم و مواد غذایی، مشکل سرمایهگذاری در ایران، مشکل احداث سد و تأمین آب کشاورزی، مشکل دارو و تجهیزات پزشکی بیمارستانها و مشکل نان مردم حل شود. یعنی همان وعدهای که روحانی در نشست خبری خود با رسانههای داخلی و خارجی در بیست و سوم خردادماه امسال مطرح کرد: «تحریم برای خرید گندم، مواد غذایی و هرگونه سرمایهگذاری در ایران بود، حتی برای سرمایهگذاری در احداث سد و تأمین آب کشاورزی که بعضیها تعجب کردند از این حرف اما آنها حتی ساخت سد برای تامین آب شرب مردم یک شهر را مشمول تحریمها کردند. تحریم دارو و تجهیزات پزشکی بیمارستانها نشانه عمق تحریمهاست. ابعاد تحریم بسیار وسیع بود و حتی نان و آب مردم را در بر میگرفت».
کاملاً واضح و روشن است آقای رئیسجمهور چه مشکلاتی را به تحریمها گره زده و وعده حل آنها را در پساتحریم داده است؛ از جیب مردم گرفته تا اشتغال و رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی! از معضل محیط زیست تا صنعت و آب آشامیدنی مردم! از مشکل بانکها تا خرید گندم و مواد غذایی! از مشکل سرمایهگذاری تا ساخت سد! از مسأله تأمین آب کشاورزی تا دارو و مشکل تجهیزات پزشکی بیمارستانها و در نهایت حتی مشکل نان مردم!
از این دست وعدههای اقتصادی که روحانی و سایر دولتیها امید تحقق آن را به مردم در پسابرجام دادهاند، آنقدر زیاد است که به جرأت و بدون مبالغه میتوان ادعا کرد دولت حل اکثر مشکلات اقتصادی را مشروط به توافق هستهای و برداشته شدن تحریمها کرد!
و همانطور که قبلتر اشاره شد، امروز طبق ادعای دولتیها مانع و سد تحریم برداشته شده است. با این شرایط جدید و در دوران پساتحریم دیگر نمیتوان گفت مردم توقع بیجا و غیرممکن از دولت برای حل مشکلات اقتصادی دارند، چراکه مردم تنها و صرفاً همان چیزی را از دولت انتظار دارند که شخص روحانی و سایر دولتمردان وعده دادهاند!
مردم توقعی بیشتر از تحقق همان وعدههای دولت که در آرشیو ذهنی ملت ثبت و ضبط است، ندارند. دولت نیز دیگر فرصت و توجیهی برای ناکارآمدی و عمل نکردن به وعدههای اشاره و یادشده و عدم رفع همه مشکلاتی که خودش با دست خودش به تحریمها گره زد، ندارد!
دوران حرف و شعار دیگر گذشته است؛ اکنون، هنگامه عمل است!