پول‌هایی برای شستن رد خون مظلومان

 

 

تصویر عمومی، چیزی نیست که بتوان همیشه آن را کنترل کرد، اما عربستان سعودی میلیون‌ها دلار را در لابی‌های واشنگتن و بنگاه‌های تبیلغاتی خرج می‌کند تا اعتبار و خوش‌نامی پادشاهی سعودی در غرب ارتقاء یابد. اعدام رهبر شیعه شیخ نمر باقر النمر که حمله به سفارت عربستان در تهران را به دنبال داشت و به قطع روابط دیپلماتیک با ایران منجر شد، می‌تواند جنبه‌هایی از حکومت سعودی را نشان دهد. ریاض در منزوی کردن ایران در صحنه مذاکرات سیاسی برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه و همچنین مبارزه با داعش در سوریه و عراق ناکام مانده است و حرکات اخیر او را می‌توان ارسال پاس هیل-ماری (Hail-Mary)- یک اصطلاح آمریکایی با معنای همان ضرب‌المثل فارسی «انداختن تیر در تاریکی»- تعبیر کرد.

 

جیم لوب (Jim Lobe )، گفته است نومحافظه‌کاران واشنگتن با این استدلال که «دشمن دشمن من، دوست من است»، در جبهه دفاع از ریاض قرار گرفته‌اند؛ اما همان گونه که شورای سردبیری نیویورک تایمز روز دوشنبه تصریح کرد، «اعدام روحانی محبوب شیعه، شیخ نمر النمر و ۴۶ زندانی دیگر در روز شنبه، بدترین راهی بود که عربستان می‌توانست برای آغاز یک سال شوم و پرهیاهو در داخل عربستان و در منطقه آغاز کند.

 

ممکن است تایمز در این زمینه توضیح واضحات داده باشد، اما عربستان سعودی سالانه میلیون‌ها دلار به بنگاه‌های روابط عمومی و شرکت‌های تبلیغاتی می‌پردازد تا پادشاهی سعودی را به بهترین نحو بزک کند. کار این بنگاه‌ها همین است که عربستان را آرایش و پیرایش کنند. در واقع، دستگاه‌های تبلیغاتی همه کار می‌کنند تا اقدام سعودی‌ها در اعدام یک مخالف سیاسی را از یک اقدام جنجالی داخلی به تنش‌های فرقه‌ای منطقه‌ای مرتبط کنند تا عربستان، هر کسی را به جز خود مقصر جلوه دهد.

 

 

فهاد ناصر (Fahad Nazer)، یکی از پژوهشگران مؤسسه کشورهای خلیج [فارس] در واشنگتن که با هزینه عربستان و امارات اداره می‌شود، در نشریه پولیتیکو (Politico)، از اجرای اعدام‌ها دفاع کرده و نوشته است: «پیام اولیه اعدام‌ها متوجه نظامیان خود عربستان است، صرف نظر از فرقه و مذهب آنان» و  تایمز، نقل قول یک مخاطب سعودی به نام سلمان الانصاری را منتشر کرده است. کسی که «شیخ نمر را به تأسیس و سازماندهی یک شبکه تروریستی در مناطق شیعه‌نشین در شرق عربستان متهم کرده و او را با یک ایدئولوگ القاعده که کشتن نیروهای امنیتی را تحریم کرده بود، مقایسه کرده است.» مؤسسه تبلیغاتی «گروه پودستا» (The Podesta Group) که توسط رژیم سعودی اجیر شده، از انصاری پشتیبانی می‌کند. 

 

بنابراین لازم است بپرسیم چقدر پول در بنگاه‌های تبلیغاتی هزینه می‌شود؟ بنگاه‌هایی که شبانه‌روز کار می‌کنند تا حرکت عربستان سعودی در اعدام ۴۷ نقر را در ابتدای سال جدید به شکل مثبتی جلوه دهند. بررسی اسناد پشتیبان قانون اجازه ثبت شرکت‌های خارجی (FARA) در وزارت دادگستری آمریکا که پیمانکاران سعودی در واشنگتن ارائه داده‌اند، یک پروژه هنگفت تبلیغاتی را افشاء می‌کند. 

 

 

بنگاه‌ها وشرکت‌هایی که در وب‌سایت فارا (FARA)، به عنوان «سرمایه‌گذاران خارجی فعال برای عربستان سعودی» فهرست شده‌اند، از این قرارند: شرکت‌های دی‌ال‌ای پایپر (DLA Piper)[۱]، تارگت ویکتوری (Targeted Victory)، گروه ام‌اس‌ال/کورویس (Qorvis/MSLGroup)، گروه پیلسبری وینثراپ (Pillsbury Winthrop)، گروه هوگان لوولز (Hogan Lovells) و گروه پودستا. گروه ام‌اس‌ال/کورویس (Qorvis/MSLGroup)، پذیرای بیشترین سرمایه سعودی است. اسناد این شرکت در وب‌سایت فارا نشان می‌دهد این شرکت ماهانه مبلغ ۲۴۰ هزار دلار از پادشاهی عربستان برای خدمات زیر دریافت می‌کند: 

 

طراحی و انتشار اخبار ماهانه و هفتگی، فکت‌شیت‌ها یا گفتارهایی برای تبلیغ عربستان سعودی و تعهد این  کشور برای مبارزه با تروریسم و ترویج صلح در خاورمیانه و دیگر موضوعاتی که به پادشاهی سعودی مرتبط می‌شود.

 

گروه کورویس همچنین گزارش داده است که «این گروه یک حساب توئیتر برای یک مقام ارشد سعودی باز کرده است» و «یک وب‌سایت در مورد عملیات احیای امید» در مورد ۱۰ ماه تجاوز نظامی سعودی به یمن را اداره می‌کند. علاوه بر این، این گروه ماهانه ۵۵ هزار دلار برای تارگتد ویکتوری و گروه ال‌ال‌سی (LLC)، یک مؤسسه مشاوره امور دیجیتال دلالی می‌کند.

 

گروه پودستا از «مرکز مطالعات و رسانه دربار سعودی» برای ارائه «خدمات روابط عمومی» فقط از ماه آگوست تا سپتامبر، مبلغ ۲۰۰ هزار دلار دریافت کرده است. گروه پودستا که در نشریه تایمز اذعان کرده برای حکومت سعودی کار می‌کند، در وب‌سایت فارا به عنوان یک عامل فعال معرفی شده که قراردادهای جدیدی با حکومت سعودی در دست طراحی و اجرا دارد. 

 

 

برای خدماتی همچون تبلیغ حکومت سعودی در «گزارش‌های رسانه‌ای و روابط عمومی» و اجرای «تکالیف حمایتی ویژه در موضوعاتی مانند چگونگی دادخواهی، قانونگذاری، فرمول‌سازی، سیاستگذاری عمومی یا مسائل روابط عمومی» هوگان لوولز، ماهانه ۶۰ هزار دلار می‌گیرد. 

 

دی‌ال‌ای پایپر ماهانه ۵۰ هزار دلار برای ارائه خدماتی مانند «لابی با اعضای کنگره، کارمندان و مدیران اجرایی کنگره با هدف تقویت توان ایالات متحده و عربستان سعودی برای ارتقای منافع دوجانبه» دریافت می‌کند. گروه پیلسبری وینثراپ ماهانه مبلغ ۱۵ هزار دلار از عربستان سعودی می‌گیرد تا «خدماتی قانونی و غیرقانونی به سعودی ارائه کند تا عربستان اطلاعاتی در مورد سیاست‌ها و برنامه‌های آمریکا در مورد خاورمیانه به دست آورد»

 

 

با فرض اینکه این قراردادها همچنان ادامه دارد، همچنان که وب‌سایت فارا به آن تصریح می‌کند، و با در نظر گرفتن مبالغی که تارگتد ویکتوری از قراردادهای کورویس بهره می‌برد، عربستان سعودی ماهانه مبلغ ۵۶۵ هزار دلار برای فعالیت‌های لابی‌گری در واشنگتن هزینه می‌کند و البته این مبلغ، مخارج جاری و مقطعی را در بر نمی‌گیرد.  در نتیجه باید گفت عربستان، سالانه ۶ میلیون و ۷۸۰ هزار دلار را در امور تبلیغات، لابی‌گری و نمایندگی حقوقی در ساختمان کنگره آمریکا صرف می‌کند.

 

 

عربستان سعودی، برای بنگاه‌های خیابان کی (K Street) [۲]-خیابان لابی‌گرها در آمریکا- که به دنبال ماهانه‌های هنگفت از مشتریان خارجی هستند، یک «صید سودمند» به شمار می‌آید. اما مجموعه‌های صنعتی-نظامی آمریکا نیز سودهای کلانی از دمیدن بر نزاع‌های فرقه‌ای در خاورمیانه می‌برند.

 

خرید تسلیحات عربستان از آمریکا، به تدریج به رقم ۱ میلیارد و ۲۹۰ میلیون دلار نزدیک می‌شود. بخشی از این تسلیحات صرف تجهیز هواپیماهای سعودی به بمب‌ها و موشک‌ها در جنگ یمن می‌شود. براساس گزارش رویترز به نقل از مقامات نظامی، عربستان در آینده‌ای نزدیک، مبلغ ۱۱ میلیارد و ۲۵۰ میلیون دلار صرف خرید کشتی جنگی از لاکهید مارتین می‌کند. براساس تحقیقات بخش پژوهش کنگره آمریکا، عربستان سعودی در میان کشورهای در حال توسعه، در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ با صرف ۸۶ میلیارد دلار بیشترین خرید نظامی را داشته است و همین موضوع، در پیمانکاران نظامی ایالات متحده این انگیزه قوی را ایجاد می‌کند که برای پیشبرد لابی‌های گسترده و کارساز شدن تبلیغات سنگین تجیهزات و جنگ‌افزارهای نظامی خود،  به عربستان در مدیریت افکار عمومی و تصویرسازی مناسب از حکومت آل سعود کمک کنند.

 

 

سرمقاله تایمز نتیجه می‌گیرد: «وضع بی‌ثبات و آشفته خاورمیانه، فرصت انتخاب یا رد متحدین براساس معیارهای اخلاقی را نمی‌دهد، اما این موضوع نباید به معنی چشم‌پوشی از اقداماتی که به شکل بی‌ملاحظه‌ای بر نفرت‌های فرقه‌ای دام می‌زند و تلاش‌ها برای ثبات‌بخشی منطقه تضعیف می‌کند و حقوق بشر را به شکل زننده‌ای نقض می‌کند، باشد.»

 

قراردادهای متعدد و پرشمار عربستان سعودی با بزرگترین بنگاه‌های تبلیغاتی- و دیگر مؤسسات لابی‌گر که قراردادهای نظامی را فراهم می‌کند- طراحی شده تا اقدامات عربستان را برای مجموعه شرکت‌ها، نهادها و مؤسسات دولتی و غیردولتی آمریکا چه بسا گوارا کند. اما آنها فقط تلاش‌های کاخ سفید برای جدایی شیعه و سنی را دشوارتر می‌کنند.

 

----------------------------------------