به گزارش پایگاه 598، همانطور که انتظار میرفت توافق سه جانبه صنایع لبنی، دامداران و سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرفکنندگان برای افزایش 100 تومانی قیمت خرید شیرخام به نتیجه نرسید.
صنایع لبنی، دامداران و سازمان حمایت کرده بودند تا صنایع با افزایش 100 تومانی قیمت خرید شیرخام، قیمت سه محصول پرمصرف (ماست، پنیر و شیر) را از امروز اول دی ماه 6 درصد نسبت به قیمت مصوب سال 93 افزایش دهند.
دامداران و تولیدکنندگان شیرخام که 18 ماه است که برای اجرایی شدن مصوبه دولت مبنی بر خرید شیرخام به قیمت 1440 تومان تمام تلاش و سعی خود را کردهاند، این بار علیرغم امیدواری، باز هم موفق نشدند.
* مصرفکنندگان برای افزایش قیمت توافق کنند
رضا باکری دبیر انجمن صنایع لبنی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس در مورد اینکه چرا علیرغم توافق صورت گرفته این بار هم افزایش قیمت خرید شیرخام به اجرا در نیامد، گفت: چگونه میتوان در کشوری که مصرف سرانه شیر در آن نصف استاندارد جهانی است، قیمت محصولات لبنی را افزایش داد.
وی افزود: مردم قدرت خرید محصولات لبنی را ندارند و با افزایش قیمت قطعا مصرف کاهش مییابد.
دبیر انجمن صنایع لبنی تصریح کرد: توافق برای افزایش قیمت شیرخام و محصولات لبنی نباید با صنایع لبنی صورت گیرد، بلکه این توافق باید با مصرفکننده انجام شود.
باکری تصریح کرد: اگر قدرت خرید مصرفکننده در صورت افزایش قیمت حفظ شود، صنایع لبنی در محصولاتشان افزایش قیمت اعمال میکنند، اما اگر مردم چنین توانایی نداشته باشند ما هم نمیتوانیم افزایش قیمت بدهیم.
دبیر انجمن صنایع لبنی بیان داشت: 10 تا 20 درصد از محصولات کارخانههای لبنی اضافه تولید است و به فروش نمیرود و با این شرایط امکان افزایش قیمت محصولات لبنی وجود ندارد.
این گزارش میافزاید: در یک سال و نیم گذشته جلسات متعددی بین دامداران، صنایع لبنی و سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرفکنندگان برای افزایش قیمت خرید شیرخام برگزار شده است و علیرغم اینکه دائما اعلام شده برای افزایش قیمت شیرخام با صنایع لبنی توافق شده است اما هر دفعه صنایع منکر این توافق شدهاند.
این بار هم علیرغم اینکه احمد مقدسی رئیس انجمن صنفی گاوداران تهران در رابطه با این موضوع و توافق معتقد بود که افزایش قیمت خرید شیر خام با توجه به پذیرش از سوی صنایع لبنی حتما اجرایی میشود باز هم اجرایی نشد.
براساس این گزارش: ظاهرا برگزاری جلسات متعدد و توافقات چند جانبه جز هدر رفتن وقت نتیجهای نداشته و دولت هم سازوکار روشنی برای اجرایی شدن مصوبهاش ندارد.
بنابراین به نظر میرسد بهتر است به جای صرف وقت به منظور دست یافتن به هدفی ناممکن، دولت به فکر راه جدیدی برای حمایت از تولیدکنندگان باشد، کاهش قیمت تمام شده تولید با حمایت از تولید کنندگان یکی از راهکارهای اصلی میتواند باشد. دراین روش به جای دست کردن در جیب مردم میتوان از ارزش افزودهای که با کاهش قیمت در این بخش ایجاد میشود، تولید کننده و مردم را بهرهمند کرد.