به گزارش پایگاه 598، وزارت نفت برای رونمایی از مدلهای جدید
قراردادهای نفتی هزینه زیادی خرج کرده؛ مدلهایی که
خود زنگنه، وزیر نفت آن را کامل نمیداند. طبق گفتههای
مسؤولان وزارت نفت مدلهای جدید قراردادهای نفتی موجب
خواهد شد سرمایهگذاران خارجی بیشتری جذب صنعت نفت شوند. طبق
گفته دولتیها هر شرکت خارجی که بخواهد در ایران کار کند
باید با یک شرکت ایرانی تایید صلاحیت شده شریک شود. گسترش
اکتشاف، افزایش ظرفیت تولید، افزایش مستمر ضریب برداشت از مخازن،
استفاده از فناوریهای جدید و جذب سرمایهگذاری خارجی از
مهمترین نکات مورد توجه این قراردادهاست. وزیر نفت روز شنبه
گفته بود: در دهه 1370 و اوایل دهه 80، از مدل
«بیعمتقابل» استفاده میشد که از طریق آن توانستیم توسعه برخی
فازهای پارس جنوبی و میادین نفتی نظیر سروش و نوروز را به سرانجام
برسانیم. از همکاری با شرکتهای خارجی باید برای کاهش هزینههای اجرا
استفاده کرد. بر این اساس از زمان تشکیل دولت یازدهم،
کمیته بازنگری قراردادهای نفتی تشکیل شد تا مدل
جدیدی را برای افزایش جذابیت پروژههای صنعت نفت ایران فراهم
کند.
مدلهای جدید
از
نظر قانونی ایرادات مهمی به الگوی جدید قراردادی
وارد است و همچنین در موارد زیادی برخلاف مصلحت کشور و
ارتقای وضعیت شرکتهای نفتی داخلی است و ممکن است باعث ضررهای هنگفتی
به کشور شود. احمد توکلی با بیان اینکه الگوی جدید
قراردادی که شنبه به وسیله وزیر محترم نفت از آن رونمایی شد
دارای اشکالات بسیار جدی است، اضافه کرد: از نظر قانونی
ایرادات مهمی به این الگوی جدید قراردادی وارد است
و همچنین در موارد زیادی برخلاف مصلحت کشور و ارتقای وضعیت
شرکتهای نفتی داخلی است و ممکن است باعث ضررهای هنگفتی به کشور
شود. وی افزود: من به صورت تلفنی به آقای زنگنه گفتم که این الگوی
قراردادی ایراد دارد و ایشان هم قبول کرد این الگو
ممکن است دارای ایراداتی باشد و گفت ما آن را بعداً رفع
میکنیم. وی با بیان اینکه به نظر میرسد وزارت نفت نباید به
هیچوجه در بهکارگیری این الگوی قراردادی عجله کند،
ادامه داد: دلیل اینکه ما درباره این الگوی
قراردادی دیر موضعگیری کردهایم ناشی از آن است که وزارت
نفت از دادن اطلاعات اولیه درباره این قراردادها
خودداری کرد و ما به زحمت توانستیم این الگو را دریافت
کنیم، چنانکه بالاخره هیأت دولت کلیات این الگوی قراردادی را
تصویب کرد و این الگو به دست ما رسید. توکلی تصریح کرد:
اگر این خودداری وزارت نفت در ارائه اطلاعات نبود ما و
دیگر صاحبنظران میتوانستیم این الگوی جدید قراردادی
را بررسی کرده و نسبت به آن اعلام موضع کنیم و به بهبود آن کمک
کنیم. عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس اضافه کرد: اعتراض ما به
این الگوی قراردادی بر این مبنا استوار است که این الگو هم با
قوانین موضوعه و هم با سیاستهای کلی ابلاغی مقام معظم رهبری و هم با مصالح
ملی سازگار نیست. وی با تاکید بر اینکه محرمانه نگه داشتن
قراردادها بویژه در حوزه نفت به هیچ عنوان منطقی نیست و توجیه
ندارد، توضیح داد: دلیل این امر آن است که ایران از
طریق بخش نفت دهها سال زیر سلطه بیگانگان بوده است و پادشاهان
فاسد باعث از دست رفتن منافع ملی در این حوزه
شدهاند. وی در ادامه با بیان اینکه الگوی جدید
قراردادهای نفتی به تصویب مجلس نیاز ندارد اما نباید
با مصوبات مجلس در تعارض باشد، گفت: مضمون نامهای که بنده به
همراه 4 تن از نمایندگان نوشتیم هم همین بود که این الگوی
قراردادی با قوانین موجود نمیخواند و به همین دلیل
رئیس مجلس موظف است این مصوبه دولت را برگرداند تا آن را اصلاح
کنند. رئیس هیأتمدیره سمن «دیدهبان شفافیت» اضافه
کرد: ما در آن نامه به بعضی مصادیق مغایرت با قوانین اشاره
کرده بودیم اما پس از انتشار آن نامه مصادیق بیشتری یافتیم که
با قانون اساسی ناسازگار است و بویژه با مصالح ملی سازگار نیست. وی
افزود: به عنوان مثال براساس این الگو، یک سرمایهگذار خارجی به هزینه
ما، کارهایی را انجام میدهد که براساس قانون اساسی حق
ندارد آن را انجام دهد، از جمله آن میتوان به
بهرهبرداری و تولید از میادین اشاره کرد، چراکه براساس
قانون اساسی، بالادست نفت و گاز نباید در اختیار بخش خصوصی
باشد. توکلی اظهار داشت: این شرکتها برای سرمایهای که
میآورند سود جداگانه دریافت میکنند، هزینه هر
اقدامی را هم دریافت میکنند، هیچ نوع مالیات، گمرکی و حتی
بیمه کارگران را پرداخت نمیکنند و برای کارشان دستمزد هم
میگیرند و در بعضی موارد در انتها جایزه هم دریافت
میکنند. ریسک هم که ظاهرا بر عهده آنهاست با اقدامات جبرانی
وزارت نفت پوشیده میشود؛ یعنی هم مزد میگیرند، هم جایزه
میگیرند، هم هزینه میگیرند و سرمایه آنها هم سود میبرد و
اسم آنها را هم پیمانکار گذاشتهایم، در حالی که این شرکتها با این
اوصاف پیمانکار نیستند بلکه سرمایهگذار هستند و سرمایهگذاری از
سوی بخش خصوصی در بالادست صنعت نفت ممنوعیت قانونی دارد و
اگر منع قانونی هم نبود به شیوهای که این الگو پیشنهاد میکند
کاملا به ضرر منافع ملی است. وی افزود: اینها میتوانند شرکتی
در خارج ثبت و از این شرکت کالاها و ملزومات خود را به قیمت بالا
خریداری و هزینه آن را به ما تحمیل کنند و به عبارت سادهتر هم
از توبره بخورند و هم از آخور. نماینده مردم در مجلس
شورای اسلامی تاکید کرد: به همین دلیل باید حساسیت
زیادی به خرج داد، چراکه این الگوی قراردادی خلاف
مصلحت ملی است و شرکتهای دولتی ایرانی را از کارآیی میاندازد
و اختیار میادین نفت و گاز را به خارجیها میدهد. وی اضافه
کرد: در عین حال در رقابتی که خارجیها بین متخصصان ما
ایجاد میکنند شرکتهای باتجربه و موفق زیرمجموعه وزارت نفت از
نیروهای متخصص و توانا خالی میشوند.
هدف؛ شرکت ملی نفت
عضو
هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با برشمردن بیش از 10 ایراد
الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران نوشت: «هیچ
قراردادی در طول تاریخ صنعت نفت کشور، چنین زیبا و کارا قلب
شرکت ملی نفت ایران را هدف قرار نداده است». مسعود
درخشان، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و استاد
دانشگاه آکسفورد الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران
را که روز گذشته به طور رسمی رونمایی شد مورد بررسی قرار
داده است. در بخشی از این گزارش آمده است: متاسفانه در
هیچ بندی از قرارداد، پیمانکار موظف به انتقال فناوری به شرکت
ملی نفت ایران نشده است. به نظر میرسد پیشفرض حاکم بر این مصوبه
این بوده است که چنین شرکتهای ایرانی که شریک شرکت خارجی
میشوند، جزئی از شرکت ملی نفت هستند و لذا با انتقال فناوری به
آنها سطح فناوری و مهارتهای مدیریتی در شرکت ملی نفت رشد
میکند! حقیقت این است که این شرکتها به عنوان جزئی از طرف دوم
قرارداد، در مقابل شرکت ملی نفت قرار دارند و در
آینده نهچندان دور رقیب اصلی شرکت ملی نفت در مدیریت
مخازن نفتی کشور خواهند بود و در آینده قابل پیشبینی با
تضعیف جدی شرکت ملی نفت، مقدرات صنعت نفت و گاز کشور را در
دست خواهند داشت. به نظر میرسد آیندگان این سوال را
خواهند پرسید که چرا با مطرح شدن قراردادهای بیع
متقابل، قراردادهای نفتی محرمانه تلقی شده است و مهندسان و
کارشناسان و صاحبنظران نفتی، اقتصادی و مدیریتی اجازه
ندارند که با تضارب آرا بتوانند کاستیهای قراردادهای
نفتی را قبل از انعقاد، تبیین کنند تا بدین وسیله منافع نسل
فعلی و نسلهای آینده از ذخایر نفت و گاز کشور تامین شود.
امیدواریم قراردادهایی که قرار است با شرکتهای نفتی خارجی
در آیندهای نهچندان دور به امضا برسد، محرمانه تلقی
نشود و همچون پیشنویس مصوب هیأت وزیران درباره «شرایط عمومی،
ساختار و الگوی بالادستی قراردادهای نفت و گاز» در اختیار
کارشناسان قرار گیرد تا کاستیهای آن رفع و منافع ملی به نحو احسن
تأمین شود.