آل‌سعود در حال غرق شدن است

اولین عامل ضعف عربستان، تصمیم استراتژیک پاییز سال گذشته ریاض مبنی بر عدم کاهش تولید اوپک و تن دادن به کاهش قیمت جهانی نفت بود. استدلال آنها این بود که اگر قیمت نفت از 100 دلار به حدود 80 دلار کاهش یافته، ادامه این روند موجب خواهد شد تا تولید‌کنندگان پرهزینه نظیر تولید‌کنندگان نفت شیل آمریکا از میدان به‌در شوند. این سیاست همچنین موجب آسیب‌دیدن رقبایی نظیر ایران، روسیه، ونزوئلا و اکوادور می‌شد.

از یک نظر این استراتژی جواب داد. تولید نفت شیل در آمریکا در حال کاهش است. استخراج نفت در اویل سندز کانادا کند شده و بسیاری از حفاران در قطب شمال فعالیت خود را متوقف کرده‌اند. کشورهایی نظر ونزوئلا، اکوادور و روسیه نیز آسیب‌های اقتصادی جدی دیده‌اند اما به‌رغم نشانه‌های آشکار، عربستان نتوانسته بود کند شدن رشد اقتصادی چین و اینکه این موضوع چگونه رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته را تضعیف می‌کند را پیش‌بینی‌ کند. قیمت نفت از 115 دلار در ژوئن 2014 به 44 دلار رسیده است.

عربستان قصد داشت از ذخایر مالی حدودا 800 میلیارد دلاری خود برای خلاص شدن از شر کاهش قیمت نفت استفاده کند، اما ریاض انتظار نداشت قیمت نفت از 80 دلار پایین‌تر بیاید و دوره کاهشی اینقدر طول بکشد. عربستان برای برقراری توازن در بودجه خود، به قیمت 95 تا 105 دلاری برای هر بشکه نفت نیاز دارد. هرچند احتمالا قیمت نفت طی 5 سال آینده افزایش خواهد یافت، اما پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد که قیمت نفت تنها به 65 دلار خواهد رسید. بدهی‌های عربستان از 7/ 6 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور در سال جاری به 3/ 17 درصد در سال آینده خواهد رسید و کسری بودجه این کشور در سال 2015 بالغ بر 130 میلیارد دلار خواهد بود.

عربستان برای تامین هزینه‌های خود، ماهانه 10 میلیارد دلار از ذخایر ارزی خود را خرج می‌کند و ناگزیر شده از بازار مالی بین‌المللی قرض بگیرد. دو هفته قبل، مسعود احمد، مدیر منطقه‌ای صندوق بین‌المللی پول به ریاض هشدار داد که اگر هزینه‌های بودجه‌ای خود را به‌صورت جدی کاهش ندهد، ذخایر مالی‌اش در 5 سال آینده تمام خواهد شد.