بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
نوشتاری پیرامون دانشمندان مظلوم بسیج:
مهمترین قسمت این ماجرا اینجاست که باید از خود بپرسیم چرا دانشمندان بسیجی؟ چرا در مورد سیاسیون و حتی عموم فرماندهان نظامی (بغیر از سردار سلیمانی) هجمه و تکاپوی آنچنانی از این دشمنان ندیدیم؟ چرا حتی در گزینش هدفها در میان دانشگاهیان به دانشگاهیان رشته های فنی پرداختند؟ غیر از این است که از سرعت غیرقابل کنترل این ستاره های دنباله دار در عرصه ی علمی و صنعتی میترسند ؟
به گزارش پایگاه 598، به دنبال شهادت مظلومانه دانشمند بسیجی شهید مصطفی احمدی روشن جمعی از دانشجویان بابل با نوشتاری خشم و نفرت خود را از این اقدام تروریستی اعلام داشتند. این متن که در اختیار این پایگاه قرار گرفته است به شرح ذیل می باشد:
آیا میدانی که پیکر شهید مصطفی احمدی روشن آنقدر از هم پاشیده بود که نمیشد به راحتی از ماشین بیرونش کشید ؟
منشأ اینهمه کینه از کجاست؟
باید این مسأله را از ابعاد مختلف بررسی کرد.
بعد اول) ناامنی حاصل از خیانت و فتنه
بعد از فتنه ی 88 همه دیدیم منافذ ایجاد ناامنی برای ورود تروریست ها باز شد. درگیری با عوامل فتنه از داخل سبب شد که بخشی از انرژی مجموعه ی سربازان گمنام امام زمان صرف مبارزه با این عوامل باصطلاح خودی شود و در همین ایام و از این هیاهو ها ایران امن ما هدف انواع توطیه ها قرار گرفت. برنامه ریزی های مختلفی برای ایجاد ناامنی در ایران طرح ریزی شد و با پشتیانی سرویس های اطلاعاتی موساد، سیا و اینتلیجنت سرویس امکانات این موضوع به شکل گسترده وارد کشور شد.
قصد شوم دشمنان ما این بود که رکن ثبات خاورمیانه را به آشوب بکشانند تا بلکه به خیال خام خود بتوانند کمر ملت ایران را بشکنند و انتقام نقشه های ناکامشان را بستانند.
تسلیحات، مواد منفجره و سایر تجهیزات (از مخابراتی تا مالی) را در اختیار مزدوران خود قرار دادند تا بدتر از درندگان به کشتار ملتی روی کنند که خار چشمشان شده بود. و همه دیدیم که با تلاش خستگی ناپذیران امنیت ایران، بسیاری از این نقشه های شوم نافرجام ماند.
والا از ایران ما، عراق و سوریه ای به توان بیشتر میساختند . همانطور که این روزها می بینیم هر روز چندین بمبگذاری و حمله ی مزدوران ناشناس امان این دو ملت را گرفته است.
در رتبه ی اول باید مصرانه از کاهلی قوه ی قضا نالید که هنوز اقدام مؤثری برای محاکمه ی ریشه های فتنه نکرده است.
و در رتبه ی دوم از خویش بپرسیم آیا ما نیز - خلاف فرمایشات رهبری - نسبت به فتنه ی 88 بی توجه نشدیم؟
بعد دوم) چرا دانشمندان بسیجی؟
مهمترین قسمت این ماجرا اینجاست که باید از خود بپرسیم چرا دانشمندان بسیجی؟
چرا در مورد سیاسیون و حتی عموم فرماندهان نظامی (بغیر از سردار سلیمانی) هجمه و تکاپوی آنچنانی از این دشمنان ندیدیم؟
چرا حتی در گزینش هدفها در میان دانشگاهیان به دانشگاهیان رشته های فنی پرداختند ؟
غیر از این است که از سرعت غیرقابل کنترل این ستاره های دنباله دار در عرصه ی علمی و صنعتی میترسند ؟
گرای این هدف ها را پیر و مراد ما ، حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) مدتها پیش داده بودند.
قبل از شروع این سلسله ترورها ایشان از دانشجویان بعنوان افسران و از استید دانشگاه بعنوان فرماندهان جنگ نرم یاد کردند.
ایشان بارها و بارها توصیه به جهاد علمی و جنبش نرم افزاری فرمودند ، چون نقطه ی ضعف دشمنان را خوب دیدند.
ایشان طبق معمول دست دشمن را خواندند و به ما و نهادهای امنیتی هدف دشمنان را نشان دادند، اما باز از سخنان حکیمانه ی ایشان غفلت کردیم. و باز هم از همانجا مکرر ضربه خوردیم.
دشمن آگاهانه هدفهایش را انتخاب میکند. آگاهانه مکان و زمان را در نظر میگیرد و ضربه میزند. درست در پایتخت کشور اسلامی ما – تهران - کسانی که مهره های مؤثر در جهاد علمی در کشور هستند را از سر راه برمیدارد. جهادی که رهبر ما ، ما را به آن فراخوانده اما ما غافلانه مشغول تیله های فریب و تفرقه بودیم و هستیم.
باید از خویش بپرسیم که آیا هنوز وقت آن نرسیده که بیدار شویم ؟
بعد سوم) درد بی دردی ما
درد ما این است که همه جا بسیجی را خونریز و افراطی معرفی میکنند ، و از آن سو مظلومانه خون بسیجی های فداکار و میهن دوست را میریزند و ما هم ساکتیم.
درد ما اینست کسانی که برای زنده ها تشییع و مجلس ختم میگرفتند و روزانه بیانیه میدادند، در مقابل کشتار مظلومانه ی این برومندان میهن، مُهر سکوت به لب زده اند.
درد ما اینست آنها که نامه های بدون سلام و بی ادبانه میدادند و از حقوق فتنه گران دم میزدند و به دروغهایشان استناد میکردند، حالا زبان بریده شدند و صدایی از ایشان بگوش نمیرسد.
درد ما اینست که در سال جهاد اقتصادی ، جهادگر علمی – اقتصادی ما را کشتند و ما اینسال را بدون توجه به امر رهبرمان گذراندیم.
درد برای ما بیسجیان دانشگاهی اینست که هنوز آنقدر تلاشگر و خالص نشده ایم که ما را هم بخرند، و ما هم شامل " ان الله اشتری نفسه " شویم.
یادمان باشد که اگر بی درد باشیم روزی نامرد میشویم و " درد بی دردی علاجش آتش است "
ما رزمندگان جنگ نرم با تکیه بر پرچم یا حسین ، چشم انتظار امام عصر ، گوش بفرمان سید علی خامنه ای از پا نخواهیم نشست ان شاءالله و در این راه اقتدایمان به نسل شهدای انقلاب اسلامی است. ما شهادت را هدف نمیدانیم. هدف حزب الله خدمت است و مزدش شهادت.
میلاد ماست دور و بر سالهای شصت
نسلی که خون ندیده ز خمپاره های شصت
دلهای ما ز آتش ایثار "روشن" است
ماییم نسل سوخته ی کربلای شصت
آیا میدانی که پیکر شهید مصطفی احمدی روشن آنقدر از هم پاشیده بود که نمیشد به راحتی از ماشین بیرونش کشید ؟
منشأ اینهمه کینه از کجاست؟
باید این مسأله را از ابعاد مختلف بررسی کرد.
بعد اول) ناامنی حاصل از خیانت و فتنه
بعد از فتنه ی 88 همه دیدیم منافذ ایجاد ناامنی برای ورود تروریست ها باز شد. درگیری با عوامل فتنه از داخل سبب شد که بخشی از انرژی مجموعه ی سربازان گمنام امام زمان صرف مبارزه با این عوامل باصطلاح خودی شود و در همین ایام و از این هیاهو ها ایران امن ما هدف انواع توطیه ها قرار گرفت. برنامه ریزی های مختلفی برای ایجاد ناامنی در ایران طرح ریزی شد و با پشتیانی سرویس های اطلاعاتی موساد، سیا و اینتلیجنت سرویس امکانات این موضوع به شکل گسترده وارد کشور شد.
قصد شوم دشمنان ما این بود که رکن ثبات خاورمیانه را به آشوب بکشانند تا بلکه به خیال خام خود بتوانند کمر ملت ایران را بشکنند و انتقام نقشه های ناکامشان را بستانند.
تسلیحات، مواد منفجره و سایر تجهیزات (از مخابراتی تا مالی) را در اختیار مزدوران خود قرار دادند تا بدتر از درندگان به کشتار ملتی روی کنند که خار چشمشان شده بود. و همه دیدیم که با تلاش خستگی ناپذیران امنیت ایران، بسیاری از این نقشه های شوم نافرجام ماند.
والا از ایران ما، عراق و سوریه ای به توان بیشتر میساختند . همانطور که این روزها می بینیم هر روز چندین بمبگذاری و حمله ی مزدوران ناشناس امان این دو ملت را گرفته است.
در رتبه ی اول باید مصرانه از کاهلی قوه ی قضا نالید که هنوز اقدام مؤثری برای محاکمه ی ریشه های فتنه نکرده است.
و در رتبه ی دوم از خویش بپرسیم آیا ما نیز - خلاف فرمایشات رهبری - نسبت به فتنه ی 88 بی توجه نشدیم؟
بعد دوم) چرا دانشمندان بسیجی؟
مهمترین قسمت این ماجرا اینجاست که باید از خود بپرسیم چرا دانشمندان بسیجی؟
چرا در مورد سیاسیون و حتی عموم فرماندهان نظامی (بغیر از سردار سلیمانی) هجمه و تکاپوی آنچنانی از این دشمنان ندیدیم؟
چرا حتی در گزینش هدفها در میان دانشگاهیان به دانشگاهیان رشته های فنی پرداختند ؟
غیر از این است که از سرعت غیرقابل کنترل این ستاره های دنباله دار در عرصه ی علمی و صنعتی میترسند ؟
گرای این هدف ها را پیر و مراد ما ، حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) مدتها پیش داده بودند.
قبل از شروع این سلسله ترورها ایشان از دانشجویان بعنوان افسران و از استید دانشگاه بعنوان فرماندهان جنگ نرم یاد کردند.
ایشان بارها و بارها توصیه به جهاد علمی و جنبش نرم افزاری فرمودند ، چون نقطه ی ضعف دشمنان را خوب دیدند.
ایشان طبق معمول دست دشمن را خواندند و به ما و نهادهای امنیتی هدف دشمنان را نشان دادند، اما باز از سخنان حکیمانه ی ایشان غفلت کردیم. و باز هم از همانجا مکرر ضربه خوردیم.
دشمن آگاهانه هدفهایش را انتخاب میکند. آگاهانه مکان و زمان را در نظر میگیرد و ضربه میزند. درست در پایتخت کشور اسلامی ما – تهران - کسانی که مهره های مؤثر در جهاد علمی در کشور هستند را از سر راه برمیدارد. جهادی که رهبر ما ، ما را به آن فراخوانده اما ما غافلانه مشغول تیله های فریب و تفرقه بودیم و هستیم.
باید از خویش بپرسیم که آیا هنوز وقت آن نرسیده که بیدار شویم ؟
بعد سوم) درد بی دردی ما
درد ما این است که همه جا بسیجی را خونریز و افراطی معرفی میکنند ، و از آن سو مظلومانه خون بسیجی های فداکار و میهن دوست را میریزند و ما هم ساکتیم.
درد ما اینست کسانی که برای زنده ها تشییع و مجلس ختم میگرفتند و روزانه بیانیه میدادند، در مقابل کشتار مظلومانه ی این برومندان میهن، مُهر سکوت به لب زده اند.
درد ما اینست آنها که نامه های بدون سلام و بی ادبانه میدادند و از حقوق فتنه گران دم میزدند و به دروغهایشان استناد میکردند، حالا زبان بریده شدند و صدایی از ایشان بگوش نمیرسد.
درد ما اینست که در سال جهاد اقتصادی ، جهادگر علمی – اقتصادی ما را کشتند و ما اینسال را بدون توجه به امر رهبرمان گذراندیم.
درد برای ما بیسجیان دانشگاهی اینست که هنوز آنقدر تلاشگر و خالص نشده ایم که ما را هم بخرند، و ما هم شامل " ان الله اشتری نفسه " شویم.
یادمان باشد که اگر بی درد باشیم روزی نامرد میشویم و " درد بی دردی علاجش آتش است "
ما رزمندگان جنگ نرم با تکیه بر پرچم یا حسین ، چشم انتظار امام عصر ، گوش بفرمان سید علی خامنه ای از پا نخواهیم نشست ان شاءالله و در این راه اقتدایمان به نسل شهدای انقلاب اسلامی است. ما شهادت را هدف نمیدانیم. هدف حزب الله خدمت است و مزدش شهادت.
میلاد ماست دور و بر سالهای شصت
نسلی که خون ندیده ز خمپاره های شصت
دلهای ما ز آتش ایثار "روشن" است
ماییم نسل سوخته ی کربلای شصت
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
