فلسفه فداكاری امام حسین (ع)

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا ، در زیارتي از زیارت‏هاي امام حسین (ع) كه در روز اربعین خوانده مي‏شود، جمله‏اي بسیار پرمعنا وجود دارد و آن، این است 'و بذل مهجته فیك لیستنقذ عبادك من الجهالة'. فلسفه‏ فداكاري حسین بن علي (ع) در این جمله گنجانده شده است.

زایر به خداي متعال عرض مي‏كند كه این بنده تو، این حسین تو خون خود را نثار كرد تا مردم را از جهالت نجات بدهد 'و حیرة الضلالة'، مردم را از سرگرداني و حیرتي كه در گمراهي است، نجات بدهد. ببینید، این جمله چقدر پرمغز و داراي چه مفهوم مترقي و پیشرفته‏اي است.

مساله این است كه بشریت همیشه دستخوش شیطنت شیطان هاست. همیشه شیطان هاي بزرگ و كوچك، براي تامین هدف هاي خود، انسان ها و توده‏هاي مردم و ملت ها را قرباني مي‏كنند. در تاریخ گذشته هم این را خوانده‏اید و شرح حال سلاطین جابر و ستمگر و رفتار آن‏ها با ملت ها و وضع امروز دنیا و روش قدرت هاي بزرگ را دیده‏اید.

بشر، دستخوش اغوا و خدعه شیطانها قرار مي‏گیرد. باید به بشر كمك كرد، باید به بندگان خدا مدد رساند تا بتوانند خود را از جهالت نجات بدهند و از سرگرداني و گمراهي خلاص بشوند. چه كسي مي‏تواند این دست نجات را به سوي بشریت دراز كند؟

آن كساني كه چسبیده‏ به مطامع و هوس ها و شهوات باشند، نمي‏توانند. چون خودشان گمراهند. آن كساني كه اسیر خودخواهي‏ها و منیت ها باشند، نمي‏توانند بشر را نجات بدهند. باید كسي پیدا بشود و خودشان را نجات بدهد یا لطف خدا به سراغ آن‏ها بیاید تا اراده‏ آن‏ها قوي بشود و بتوانند خودشان را رها كنند.

آن كسي مي‏تواند بشر را نجات بدهد، كه داراي گذشت باشد، بتواند ایثار كند و از شهوات بگذرد، از منیت و خودپرستي و خودخواهي و حرص و هوي و حسد و بخل و بقیه گرفتاری هایي كه معمولا انسان دارد، بیرون بیاید تا بتواند شمعي فرا راه بشر روشن كند.

اسلام به ملت هاي طرفدار خود، این توان را مي‏بخشد كه بتوانند بشر را هدایت كنند. ملت ما به بركت اسلام بود كه توانست پرچمي را بلند كند، تا ملت هاي مظلوم دنیا به آن پرچم، به چشم پرچم نجات نگاه كنند. از تبلیغات بلندگوها و بوق‏هاي تبلیغاتي استكباري و صهیونیستي كه همیشه همه‏ حقایق را وارونه جلوه مي‏دهند بگذرید، خواهید دید كه جمهوري اسلامي، انقلاب اسلامي، چهره‏ امام و شخصیت ملت ما، در میان ملت هاي عالم مایه‏ امید بوده و به آن‏ها نشاط و حركت داده است. این، به بركت اسلام بود.

* از بیانات رهبر انقلاب در دیدار با فرزندان ممتاز شاهد، جانبازان شهرهاي مشهد و تهران و استان كردستان (بیست و یكم شهریور1369)