و اما تعریف ما از نفوذ چیست؟ لغت نفوذ در علم روابط بین الملل به معنی توانایی تحمیل اراده بر دیگران از طرق غیر اجبارآمیز (noncoercive) همانند وعده یا اعطای مزایا چه در موقعیت منازعه آمیز و چه در موقعیت همکاری است.
مهمترین عرصه روابط کنونی ما با آمریکا بحث توافق هستهای و مذاکرات مرتبط با آن است. و باید توجه داشت که در شرایط قبل از توافق، کشور ما با اعمال قدرت اجبارآمیز ابرقدرتها از طریق ابزارهایی مانند تهدید نظامی و تحریم اقتصادی مواجه بود اما در دوره پساتوافق مواجه خواهد شد با اعمال نفوذ غیراجبارآمیز استکبار از مجرای مناسبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی.
نکته مهم اینجاست که توافق وین یا همان برجام برای آمریکا حکم یک دروازه ورود را دارد و باید دقت کنیم که شیطان بزرگ در آن سوی دروازه به دنبال چیست، هرچند برجام به خودی خود بسیار با اهمیت بوده و جای نقد و بررسی فراوان دارد ولی مسئله مهتر از برجام نقشه آمریکا پس از برجام و دلیل نشستن این مستکبر جهانی پای مذاکره با ایران است.
سوال مهم ما از رئیس دولت جمهوری اسلامی و مسئولین وزارت خارجه دولت این است که آیا ابعاد پروژه نفوذ آمریکا در ایران را بررسی کرده و این دروازه را به روی این مستکبر جهانی می گشاید یا با تفکری عوامانه همانطور که در بین مردم سخن میگویند مهمترین کار برجام را رفع مشکلات معیشتی جامعه می دانند؟ و به طور کل آیا هدف دولت از سیاست تعامل با دنیا زمینهسازی برای نفوذ همه جانبه آمریکا و کشورهای غربی در ایران است؟ اگر دولتمردان میدانند که چگونه چوب حراج بر شعار استقلال و آزادی انقلاب زدهاند که وای بر آنها و اگر هم این قدر بصیرت ندارند و با سیاست آشنا نیستند که ابعاد این نفوذ جبهه دشمن را ببیند پس وای بر ما!
کمی دندان روی جگر بگذاریم
مسئولین کشور ما زمانی به دنبال مذاکره با آمریکا هستند که این ابرقدرت دیروز دنیا در وضعیت خوبی قرار ندارد و دیری نمانده که از جهات مختلف فرو بپاشد، اگر مختصات وضعیت قدرت امروز ایران اسلامی و وضعیت کنونی آمریکا و اسرائیل را بشناسیم و کمی دندان روی جگر بگذاریم نیازی نیست جام زهر دوبارهای را به کام رهبر و ملت بریزیم. بهتر است بخشی از مختصات کنونی ایران و آمریکا را به طور خلاصه با هم مرور کنیم:
1. بروز ناتوانی آمریکا از حل مشکلات منطقهای در افکار عمومی غرب و منطقه (بحران سوریه، بحران یمن و ....)
2. غیرقابل تحمل شدن هزینههای مادی و معنوی حضور آمریکا در منطقه برای ملت آمریکا و سایر ملتها
3. افزایش توان و قدرت بازدارندگی و پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه نظامی و دفاعی که ضمن کند شدن حربه تهدید نظامی و افزایش هزینههای آن برای استکبار جهانی باعث افزایش نقشآفرینی و تأثیر جمهوری اسلامی در معادلات منطقه شده است.
4. به خطر افتادن امنیت رژیم صهیونیستی با نفوذ معنوی جمهوری اسلامی ایران و حمایت عملی از انقلابیون و جریان مقاومت اسلامی در منطقه
5. پیشرفتهای جمهوری اسلامی در عرصههای علم و فناوری که به الهامبخشی انقلاب اسلامی عمق و بُعد بیشتری در منطقه و سایر کشورها داده است.
به علاوه باید توجه داشت آمریکا برای بازسازی وجه ابرقدرتی خود و افزایش تأثیرگذاری بر تحولات منطقه نیازمند تضعیف موقعیت جمهوری اسلامی در منطقه و بازگرداندن منطقه به شرایط قبل از ظهور موج جدید بیداری اسلامی و انقلابهای مردمی است؛ از طرفی سیمای منطقه نشان دهنده نوعی اتحاد نانوشته و اعلام نشده میان کشورهای مهمی چون عراق، سوریه، لبنان، یمن با محوریت جمهوری اسلامی ایران است.
این اتحاد تاکنون توانسته است نظام سلطه را در پیگیری اهدافش در منطقه ناکام بگذارد و امنیت رژیم صهیونیستی را به صورت جدی به خطر اندازد. آمریکا و متحدانش در منطقه نگرانند با حفظ روند کنونی کشورهای بیشتری به این حلقه بپیوندند و اتحاد فراگیر امت اسلامی حول محور اسلام انقلابی و مقاومت اسلامی که جمهوری اسلامی آن را نمایندگی میکند، شکل بگیرد.
با توجه به مواردی که در بالا ذکر شد، باید اهداف اصلی آمریکا در راستای تثبیت موقعیت متزلزلش در منطقه را بشناسیم؛ راهبرد آمریکا برای تحقق این اهداف در سه محور اصلی قرار می گیرد:
1) ممانعت از شکلگیری اتحاد اسلامی در منطقه حول محور اسلام انقلابی که جمهوری اسلامی آن را نمایندگی میکند با ایجاد اختلافات تحمیلی بین دولتها و ملتها (سیاست اختلاف افکنی)
2) وادارسازی جمهوری اسلامی به تغییر رفتار و تغییر ماهیت انقلابی خود (پایان یافتن انقلاب) با کمترین هزینه (سیاست نفوذ)
3) تضعیف کشورهای منطقه و تجزیه آنها
پس از یادآوری برخی نکات در مورد سیاست های آمریکا و نقشه نفوذ به ایران و بررسی مختصات کنونی ایران اسلامی و آمریکای جنایتکار، اولاً از مسئولین محترم کشور و ثانیا از مردم فهیم ایران میخواهیم در بحث مذاکره با آمریکا و برجام دید عوامانه نداشته باشند و استقلال منونی ملت را به وعده رفع مشکلات معیشتی به باد ندهند.
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ﴿طه ۴۷﴾