اتفاق بسیارعجیب نقل و انتقالاتی در استقلال

با این وجود و با توجه به اینکه به نظر می‌رسد استقلال هم راه خود را بدون کرار پیدا کرده شاید باید این اولتیماتوم را آخرین اولتیماتوم بدانیم و کار را تمام شده فرض کنیم که اگر چنین کنیم باید از یک عادت بد برای استقلال پرده برداری کنیم و این عادت بد آن است که استقلال راحت بازیکن خود را از دست می‌دهد.

به سال گذشته که برگردیم به یک اسم بزرگ می‌رسیم و آن آندرانیک تیموریان است که اگر استقلال او را حفظ می‌کرد شاید همین حالا به جای پرویز مظلومی امیر قلعه نویی سرمربی استقلال مانده بود اما استقلال در نیم فصل آندو را به دلیل عدم پرداخت مطالبات این بازیکن و البته مشکلاتی که تیموریان با خود سرمربی و اطرافیانش پیدا کرده بود از دست داد.

تیموریان هم پارسال مثل بیک زاده و صادقی تهمت کم کاری یا چیزی شبیه به این را دریافت کرد و نهایتا در نیم فصل به تبریز رفت و با تراکتور تا یک قدمی قهرمانی هم رفت.

امسال هم استقلال خیلی ساده ریوالدو را از دست داد و در این راه ۸۰ هزار دلار هم از دست داد. در واقع ضرر مالی استقلال امسال از ضرر فنی سال قبلش بیشتر بود چون اگر طبق گفته افشارزاده همه بازیکنان استقلال تاکنون سی درصد قراردادشان را گرفته باشند و با توجه به این که قرارداد کرار در حدود یک میلیارد و دویست میلیون تومان است و اینکه افشارزاده اعلام کرده که کرار زودتر از دیگران پولش را گرفته است در نتیجه چیزی در حدود ۴۰۰ میلیون تومان تاکنون به این بازیکن عراقی پول داده شده است.

این چهارصد میلیون تومان بعلاوه آن ۲۸۰ میلیون تومان می شود ۶۸۰ میلیون تومان. در این میان البته هزینه خانه کرار و ریوالدو را محاسبه نکرده‌ایم. به هر حال باید گفت استقلال در همین حدود پول پرداخت کرده و روی هم از ریوالدو و کرار پنج بازی هم استفاده نکرده است «سه بازی کرار و یک بازی و چند دقیقه از ریوالدو».

به این ترتیب باید تاکید کرد که استقلال نسبت به پولی که هزینه کرده استفاده نبرده و راندمانش در این رابطه کم بوده است. در واقع ۶۸۰ میلیون تومان پرداخت شده و هیچ اتفاق مثبتی برای استقلال رخ نداده و البته واقعیت این است که هم در مورد ریوالدو و هم در مورد کرار، اتفاقات منفی زیادی متوجه باشگاه استقلال شده چه ماجرای هشتاد هزار دلار  که شائبه گم شدن داشت و چه قهرها و آشتی‌های ضرر زنده کرار.