به گزارش پایگاه 598، در طول تاریخ زندگی بشر، هرگاه دشمنِ خدا و دین و انسانیت در جنگ رو در رو
شکست خورده و به نتیجه نرسیده است مسیر جنگ نرم و نفوذ عقیدتی و فرهنگی را
در پیش گرفته است.
پس از شکست صلیبییونِ اسلام ستیز از لشگر اسلام
در بیت المقدس و پس از درگیری نظامی ۱۵۰ ساله، سران کلیسا راه نفوذ را در
پیش گرفته اند که حاصل آن تا امروز در سرزمین های اسلامی قابل مشاهده است.
چنانچه سرنوشت تلخ حکومت اسلامی آندلس چیزی جز جنگ نرم و نفوذ
فرهنگی نبود. در ایران نیز از ۲۰۰ سال پیش با اوج گیری تفکر چپ و دخالت
استعمار انگلیس جنگ نرم و نفوذ فرهنگی برای زیر سوال بردن احکام اسلامی و
عقاید دینی مسلمانان آغاز شد.
طبعا در دوران جدید ابزار و وسایل نوین هم به کمک دشمنان آمده است.
برای
نمونه، یکی از آثار شاخص سینمایی قبل از انقلاب فیلم سینمایی محلل بود که
قصد خدشه وارد کردن به احکام اسلامی را داشت. عوامل این فیلم از ناحیهی
بهائیت حمایت میشد و از امکانات دولتی بهره میبرد تا به نمایش در آمد؛ در
آن زمان شهید مطهری برای آن فیلم نقد نوشت. در دوران بعد از انقلاب یکی از
آثار سینمایی قابل توجه فیلم سینمایی میرزا نوروز است که با استفاده از
نماد کفش، اسلام و احکام آن را دردسرساز معرفی میکند. همچنین از نمونه
سریالهای تولید شده در زمینهی زیر سوال بردن حکم شرعی قصاص هم می توان به
سریال زیر تیغ اشاره کرد.
در عرصه کتاب و مطبوعات هم تلاش زیادی
برای نفوذ فرهنگی از سوی دشمن صورت گرفته است. از جمله در یکی از کتابهای
نقد سینمایی که توسطیکی از اساتید دانشگاه آزاد اسلامی - خانم ن۰ث - نگاشته
شده، موضوع منجی موعود(عج) زیر سوال برده شده است. در قسمتهایی از این
کتاب اشاره م شود که دیگر آن زمان که منجی یک انسان کامل باشد گذشته
است...
گویی منجی شامل مرور زمان می شود! متاسفانه به این نوع نگاه عرفی سازی مباحث دینی می گویند.
در
کتاب دیگری با عنوان " فیلمهایی که روح را متعالی میکند" که در بخش
ترجمه بنیاد سینمایی فارابی آماده شده بود، نویسنده ایرلندی بیدلیل و با
لحنی طنز به حدود چهل پیامبر نامبرده شده در قرآن اتهام زده و اهانت نموده
بود؛ از جمله حضرت ابراهیم (ع) را فردی شیاد یا حضرت شعیب را دروغگو و حضرت
داوود را فردی که دنبال هوی و هوس است، خوانده بود!
مصداق بارز
نفوذ فرهنگی در یکی دو دهه اخیر کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی است که امام
راحل (ره) آن حکم تاریخی را برای آن نویسنده صادر کرد.
جریان
نویسندگان نفوذی بخش رمان را هم بی نصیب نگذاشته اند؛ چند سالی است که برای
سفید کردن چهره سیاه و منحوس پهلوی کتاب هایی منتشر می شود مانند کتاب
شعبان بی مخ که درباره یکی از لات های زمان پهلوی است که با همراهی اراذل و
اوباش در کودتای امریکایی ۱۳۳۲ نقش داشتند. در این کتاب او را یک چهره
سیاسی و مطرح در زمان خود معرفی می کند.
همانگونه که مقام معظم
رهبری می فرمایند: «مردم ما نسبت به رژیم فاسد و مستبد گذشته باورهایی
دارند که در جنگ نرم تلاش بر این است که این گذشته زشت و سیاه به گذشته ای
درخشان و زیبا تغییر یابد.»
در حال حاضر تعداد ۱۷۰ شبکه ماهوارهای
فارسی زبان برنامههای مختلفی پخش میکنند که بسیاری از آنان در پی شبهه
سازی برای مسلمانان است. صعودیها و وهابیها هم چندین شبکه بر ضد شیعیان
راه اندازی کرده اند.
با توجه به اینکه جمعیت کشور ما جوان است،
تمرکز این برنامهها و جنگ نرم بیشتر روی این موضوع است. در بازیهای
رایانهای اکثرا با خلق و بزرگ نماییِ قهرمانهای تخیلی و به دور از فرهنگ و
عقاید ما سعی در حذف اسطورههای دینی و ملی ما دارند.
انیمیشنها
هم یکی از ابزارهای دیگر نفوذ فرهنگی است. از جمله فیلم "روبوکاپ" که ضد
ایرانی است. فیلم "گرگ وال استریت" که ضد اخلاقی است و یا فیلم "ملیفیلیست"
که ویژه کودکان رتبه بندی شده است اما محتوای ضد دینی دارد. این چند فیلم
تنها نماینده فیلمهایی است که در شبکه خانگی عرضه شده است.
جای تاسف دارد که چگونه انیمیشن "انتقام جویان" با مجوز رسمی وزارت ارشاد به طور گسترده توزیع شده است؟!
سوال
اینجاست اگر این آثار مروج سبک زندگی و فرهنگ غربی بوده و در تضاد کامل با
معارف و بنیان های دینی ماست چگونه در هر کوی و برزن به سهولت قابل دسترسی
است.
فیلم سینمایی نوح یکی دیگر از نمونههای نفوذ فرهنگی است که
در این فیلم پسر نوح و شیطان تبرئه شده و نوح نبی( ع) و جبرئیل مقصر شناخته
می شوند.
در واقع جریان جهانی نفوذ فرهنگی در پی تخریب هفت اصل ایمان در کشورهای اسلامی و در سطح جهان هستند:
این هفت محور عبارتند از : توحید، معاد، نبوت، عدل، امامت، انبیای الهی، کتب الهی.
جالب
است بدانید جریان نفوذ و استحاله فرهنگی در بعد از انقلاب از دهه ۷۰ فعال
شد و با دخالت موسسه سوروس تقویت شد و دخالت آن موسسه در جریان اغتشاشات
سال ۸۸ جسارت را به آنجا رساند که به مساجد و حسینیه ها و عزاداران حسینی
هم حمله نمودند و در ظهر عاشورا کف و سوت زدند که این مصداق کامل نفوذ
فرهنگی در جامعه است.
به هر صورت جای این سوال اساسی مطرح است که در
کدام جبهه نبرد یکی از طرفین به ستونهای پنجم طرف مقابل اجازه نفوذ در
عمق منطقه خودی را میدهد؛ آنگاه خود ایستاده و نظارهگر تخریب بنیانهای
فرهنگی و سنتی و بومی خود میشود.
منبع: ایران اسلامی