به نوشته این روزنامه، کمیسیون انرژی اتمی اسرائیل این تصمیم را تنها بر اساس بررسی جنبههای فنی "برجام" و قابلیت آن در جلوگیری از دستیابی ایران به سلاحهای اتمی ابراز کرده، اما تبعات رفع تحریمها را بررسی نکرده است.
یک منبع به هاآرتص گفت که کمیسیون میتواند به تحلیلها و نظارتهایی که توسط آژانس بینالمللی انرژی اتمی صورت میگیرد، اتکا کند و در صورتی که ایران توافق را نقض کند، میتوان به سادگی آن را شناسایی کرد.
به گفته این منبع، وجود بازه زمانی 24 روزه برای انجام بازرسیها هم چندان اهمیتی ندارد، چراکه فناوریهای پیشرفته حتی میتواند فعالیتهای هستهای را که چندین سال قبل صورت گرفته است، شناسایی کند و اصلاحاتی که قرار است در رآکتور آب سنگین اراک انجام شود، واقعا مسیر تولید پلوتونیوم ایران را مسدود میکند و در صورتی که راهی هم برای تولید این ماده وجود داشته باشد، بازرسان آژانس به سادگی متوجه آن خواهند شد.
به نوشته هاآرتص، این کمیسیون از تعداد سانتریفیوژهایی که ایران اجازه یافته تا حفظ کند به طور کامل رضایت ندارد، اما در عین حال میگوید از آنجا که میزان ذخایر مجاز اورانیوم غنیشده ایران بسیار اندک است، مشکلات بزرگی برای دستیابی احتمالی ایران به بمب وجود خواهد داشت.