به گزارش پایگاه 598، آیتالله سیّد علی موحّد ابطحی در پاورقی کتاب «شفاء الصّدور فی شرح
زیارت العاشور» نوشتهاند آیت الله حاج میرزا ابوالفضل طهرانی (متوفی ۱۳۱۶)
روایت شریف زیر را در شیوه خواندن زیارت عاشورا نقل مینمایند:
عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادی علیهِ السِّلامُ اَنَّهُ قالَ:
مَنْ قَرَءَ لَعْنَ زِیارَهِ الْعاشُوراء الْمَشهُورَهِ مَرَّهً واحِدَهً ثُمَّ قالَ:
«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» کان کَمَنْ قَرَئَهُ مِأهَ مَرَّهً؛
وَ
مَنْ قَرَءَ سَلامَها مَرَّهً واحِدَهً ثُمَّ قالَ: «السَّلامُ عَلَی
الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ
الْحُسَیْنِ، و عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً»
کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مُأهً تامَّهً مِنْ اَوَّلِهِما اِلَی آخِرِهِما.۱
سپس آیه الله موحّد ابطحی در توضیح روایت چنین میفرمایند:
وَ قَدْ ذُکِرَ لِهذِهِ الرِّوایَهِ اِحْتِمالانِ:
۱ ـ اَنْ یَکوُنَ «تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» بَیاناً لِعَدَد.
۲
ـ اَنْ یَکوُنَ تَتِمَّهً لِلَّعْنِ وَ السَّلامِ، وَ عَلَیْهِ یُقْرَءُ
هکَذا: «اللّهُمَّ الـعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسعینَ مَرَّهً» وَ فِی
الَّسلامِ یَقوُلُ: «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ
الْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» وَ یَکُونُ نَظیرَ التَّهلیلاتِ الْوارِدَهِ
فی اَیّامِ ذِی الحَجَّهِ: «لا اِلهَ اِلاّ الله عَدَدَ اللّیالی وَ
الدُّهُور»، وَ اللهُ الْعالِمُ.۲
بنابر این زیارت عاشورا را میتوان به سه شیوه قرائت کرد:
۱
ـ بعد از قرائت زیارت، وقتی به عبارت لعن و سلام رسیدیم، هر یک از آن
عبارات را بهطور کامل ۱۰۰ بار تکرار کنیم. این شیوه، همان شیوه مشهور و
کامل است.
۲ ـ بعد از زیارت، وقتی به عبارت لعن و
سلام رسیدیم، بعد از خواندن عبارت: «اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ
ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ آخِرَ تابِعٍ عَلَی ذلِکِ،
اللّهُمَّ الْعَنْ الْعِصابَهَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ و
بایَعَتْ و تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً»، ۹۹
بار دیگر میگوییم: «اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً»
و
بعد از خواندن عبارت: «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ وَ عَلَی
الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ
اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللهُ
آخِرَ الْعَهْدِ مِنیّ لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی اﻟْحُسَیْنِ وَ
عَلَی عَلِیِّ بْنِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَوْلادِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی
اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»، ۹۹ بار دیگر میگوییم: «السَّلامُ عَلَی
اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَوْلادِ
اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»
۳ ـ بعد از قرائت زیارت، وقتی به عبارت لعن و سلام رسیدیم، چنین میگوییم:
«اللّهُمَّ
الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ آخِرَ
تابِعٍ عَلَی ذلِکِ، اللّهُمَّ الْعَنْ الْعِصابَهَ الَّتی جاهَدَتِ
الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ و بایَعَتْ و تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ
الْعَنْهُمْ جَمیعاً؛ اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ
مَرَّهً»
«السَّلامُ عَلَیْکَ یا
اَباعَبْدِاللهِ وَ عَلَی الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ،
عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ
وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنیّ لِزِیارَتِکُمْ،
السَّلامُ عَلَی اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی
اَوْلادِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ؛ السَّلامُ عَلَی
اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَوْلادِ
اﻟْحُسَیْنِ وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً»
منبع: حسینیه چهارده معصوم(ع)