در بیانیه جمعی از برگزیدگان
جشنواره مردمی عمار درخصوص مسائل اخیر خانه سینما آمده است: مسئولان خانه
سینما، آیا شما فقط حقوق دارید و از تکلیف مبرایید؟
به گزارش 598، جمعی از برگزیدگان
جشنواره مردمی عمار در پی اتفاقات اخیر خانه سینما با اشاره به اقدامات
مسئولان خانه سینما عنوان کردهاند: آیا شما فقط حقوق دارید و از تکلیف
مبرایید؟
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
هوالعلیم
«تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل
دهنده اسلام ناب محمدی(ص)، اسلام ائمه هدی(علیهمالسلام)، اسلام فقرای
دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم آور
محرومیت ها باشد. هنری زیبا و پاک است که کوبنده سرمایه داری مدرن و
کمونیسم خون آشام و نابود کننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام
سازش و فرومایگی، اسلام مرفهین بی درد و در یک کلمه اسلام آمریکایی باشد».
امام خمینی (قدس سره)
در پی اظهارنظرهای متناقض و تعجب
برانگیز تعدادی از اهالی محترم سینما در رابطه با مباحث مربوط به «خانه
سینما» که ظاهرا درصدد احساسی کردن فضا و ممانعت از اجرای قانون هستند، به
نظر میرسد لازم است بیپرده، نکاتی را خطاب به این عزیزان گوشزد کنیم.
حضرات سینماگران!
دلسوزانه از بالا بردن هزینه برای نظام
اسلامی گفتهاید و نوشتهاید؛ اما ظاهرا یادتان نیست که مواضع و
بیانیههای شما در شرایط حساس فتنه، به حد کافی التزامتان به «ارزشهای
آرمانی نظام و قانون اساسی» را نشان داد. بهتر بود زمانی که خانه تیمی
سینما میزبان جناب «صبا» بود و صد و بیست فیلم یک جا به شبکه ضدنظام فروخته
میشد، نگران نظام و مصلحت ایام سخت آن میبودید.
بدانید که نه شما به اندازه چاپلین
هنرمندید و نه جمهوری اسلامی کشوری لیبرالتر از امریکاست. یادتان هست که
اربابان امریکایی سینماگران وطن فروش ایران، به بهانه متفاوت بودن آثار
چاپلین با مبانی کاپیتالیسم با وی چه کردند؟
آقایانی که توهم پدر خواندگی سینما را دارید!
کاش کمی در مورد دولتی نبودنتان نیز
توضیح میدادید. کاش میگفتید که در همین چند سال اخیر شما چند نفر که کمتر
از یک درصد سینمای ایران هستید 99 درصد بودجههای سینمایی سازمانهای
مختلف را گرفتید و بیش از صد میلیارد تومان از سرمایه بیت المال را صرف
فیلمها و سریالهایتان کردید. لابد لیاقتش را داشتهاید اما چرا طلبکارانه
ژست اپوزیسیون و ضددولتی بودن یا حداکثر بیطرفی میگیرید؟!
جناب خانه سینما!
بیست سال از عمر این تشکل میگذرد و
بسیاری از مسائل صنفی و مطالبات به حق و سادهای همچون بیمه، امنیت شغلی و
مسکن سینماگران بر زمین مانده است. آقایان بیانیهنویس در فیلم چند ده
میلیاردی دولتی خود، با تحقیر صنوف مختلف داخلی، از تیمهای خارجی با
دستمزدهای کلان استفاده میکنند و کجاست خانه سینما که به وظیفه صنفی خود
عمل کند؟!
آیا شما فقط حقوق دارید و از تکلیف
مبرایید؟ این چه دموکراسیای است که اشخاص فقط حقوق دارند و به هیچ چیز حتی
قانون اساسی پایبند نیستند. چه آرمان شهری است خانه کوچک شما!
عالیجنابان فرهنگی سیاست پرهیز!
در مورد برخورد سیاسی و امنیتی سخن
راندهاید؛ به نظرتان بهتر نبود در سالهای اصلاحات که خانه سینما به شاخه
سینمایی حزب مشارکت تبدیل شده بود، نگران میشدید؟ حال که خانه سینما تبدیل
به یک باشگاه سیاسی امنیتی و محفل ضد انقلاب شده است و عوامل آن پای ثابت
تولیدات، اظهارات و بیانیههای ضد نظام شدهاند و دیکتاتورمآبانه میتازند و
مردم و نظامشان را تخطئه میکنند، آیا نباید ناله سر داد و به حال این
سینما و خانه اش گریست؟!
آقایان مرفه بی درد!
یادتان رفته است یک بار سال 84 مردم
حباب توهم شما را شکستند؟ اما توبه نکردید و دوباره در سال 88 انتظار
داشتید «منتخب محبوب» خودتان را جایگزین «منتخب محبوب ملت» نمایید، اما باز
از انتخابشان در بهت فرو رفتید. آیا هنوز هم وقت هوشیاری نرسیده است؟ به
راستی که از مردم خیلی دورید و به نمایندگان قدرت و ثروت خیلی نزدیک.
کمی به خود بیایید. ظاهرا عجب و غرور
شما را فراگرفته و از مردم دور افتاده اید. به آغوش جامعه و ملت بازگردید
که مأمنی امن تر از آن نخواهید یافت. دریافت های چند صد میلیونی و
میلیاردی، شما را از مردم دور کرده است و دغدغههایتان را منفک از جامعه
تنظیم میکند. بدانید که مردم به بیانیهها و موضعگیری هایتان اعتنا
نمیکنند. کاش در برهههای حساس کشور، کنار مردم میبودید اما افسوس که در
اکثر مواقع، مواضع شما در مقابل مردم قرار داشته و دارد.
در انتها لازم است از شما بخواهیم عرصه
را دقیق بنگرید و ببینید که حاج کاظمها هنوز مهار نشدهاند و همچون آذرخش
میدرخشند و میتازند؛ روز امتحان را پشت سر خواهند گذاشت و به همین سادگی
تا بی نهایت پرواز خواهند کرد...
جمعی از برگزیدگان جشنواره مردمی عمار