اقتصاد مقاومتی شکل خاصی از نظام اقتصادی اسلام است که در وضعیت حمله همه جانبه اقتصادی دشمن که کیان نظام اسلامی را به خطر می اندازد، پدید می آید. در نظام اقتصادی اسلام در این وضعیت با تغییر در اولویت هدف ها و به تبع آن در اصول راهبردی و سیاستهای کلان و حاکمیت روحیه جهاد بر رفتارهای اقتصادی دولت و مردم ، راهبردی کلان طراحی میشود که تهدید را تبدیل به فرصت کرده و باعث رشد جهشی میشود.
مقام معظم رهبری در تعریف اقتصاد مقاومتی می فرماید:
اقتصاد مقاومتى معنایش این است که ما یک اقتصادى داشته باشیم که هم روند روبه رشد اقتصادى در کشور محفوظ بماند، هم آسیب پذیرى اش کاهش پیدا کند ؛ یعنى وضع اقتصادى کشور و نظام اقتصادى طورى باشد که در برابر ترفندهاى دشمنان که همیشگى و به شکلهاى گوناگون خواهد بود کمتر آسیب ببیند و اختلال پیدا کند (بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیئت دولت، 2/6/91)
اقتصاد در یک چنین شرایطى اقتصاد مقاومتى است ؛ یعنى اقتصادى که همراه باشد با مقاومت در برابر کارشکنى دشمن، خباثت دشمن، دشمنانى که ما داریم ( بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از پژوهشگران و مسئولان شرکتهای دانش بنیان 8/5/91).
سیاستهاى اقتصاد باید سیاستهاى اقتصاد مقاومتى باشد - یک اقتصاد مقاوم – باید اقتصادى باشد که در ساخت درونىِ خود مقاوم باشد، بتواند ایستادگى کند ، با تغییر های گوناگون در این گوشه دنیا، آن گوشه دنیا متلاطم نشود؛ این چیزها لازم است (بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگران و فعالان بخش تولید کشور به مناسبت هفته کارگر7/2/92).
بر این اساس اقتصاد مقاومتی از دیدگاه رهبری، اقتصادی است که دو ویژگی اساسی دارد:
1. در برابر تهدیدها و ترفندهای دشمن مقاوم است و کمتر آسیب می بیند.
2. تهدید را تبدیل به فرصت کرده و در وضعیت تهدید رشد می کند.
اکنون بحث در این است که زنان چه نقشی می توانند در اقتصاد مقاومتی ایفا کنند؟
بدون شک بهترین محل آموزش مصرف صحیح، خانواده است و زن به عنوان تأثیرگذارترین رکن در این آموزش قلمداد می شود. زن از دو جهت می تواند نقش بزرگی ایفا کند: اول آن که خود تولید کننده و مصرف کننده دقیق و متعهدی باشد. و سپس این که فرزندان و در حقیقت نیروی انسانی متعهد ودلسوز برای کشور و اعتلای ایران اسلامی تربیت کند که بتوانند در تحقق مؤلفه های اقتصاد مقاومتی نقش آفرین باشند.
اما این که چگونه خود نقش آفرین باشد، اولا با صرفه جویی می تواند سبب کاهش هزینههای خانواده و در نتیجه کاهش وابستگیها و زمینهساز پیشرفت و آبادانی کشور شود. صرفهجویی به معنای استفاده صحیح از مواهب خداوندی اعم از آب، خوراک، پوشاک و غیره است که زن با مدیریت و نقشـی که در خانواده و اجتماع دارد میتواند آنرا عملی سازد و هزینههای کمتری به خانواده و اجتماع تحمیل سازد.
از دیگر موارد نقش آفرینی زن در اقتصاد مقاومتی، قناعت کردن است که قناعت به معنای مصرف به قدر کفایت و پرهیز از تجملگرایی و چشم و همچشمی است. پیامبر اکرم«صلیاللهعلیهوآله» میفرمایند: «بر شما باد به قناعت؛ زیرا قناعت مالی است که تمام نمیشود.» (نهجالفصاحه، ص450). با توجه به نقش تربیتی زن در خانواده و تاثیرگذاری او، قطعا ساده زیستی و قناعت او، همسر و فرزندان را به تدریج به سمت قناعت و ساده زیستی سوق می دهد.
پرهیز از اسراف و تجمل گرایی که یکی دیگر از مؤلفه های اقتصاد مقاومتی است، اگر در خانواده و به خصوص توسط زن مورد توجه قرار نگیرد علاوه بر این که از نظر دین، یک گناه کبیره است خسارت های جبران ناپذیری را بر اقتصاد خانواده و به تبع آن بر جامعه تحمیل می کند لذا زن می تواند با مراقبت و توجه به پرهیز از اسراف در خانواده و دوری از تجمل گرایی اقتصاد خانواده و جامعه را رونق بخشیده و آن را از تهدیدات احتمالی دشمن حفظ نماید. از سوی دیگر همچنان که تاکید مکرر در بیانات مقام معظم رهبری بر حمایت از کالاهای داخلی است، توجه به خرید و استفاده از کالاهای تولید داخل از دیگر جنبه های اقتصاد مقاومتی است که می تواند در خانواده و توسط زن صورت گیرد تا همسر و فرزندان نیز رفته رفته نسبت به این امر اهتمام ورزند.
همچنین امروزه مشاغل خانگی بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته. اگر زن در اوقات فراغت در خانه به سمت ترویج و راه اندازی برخی مشاغل خانگی که متناسب با علاقه و توانایی اوست گام بردارد و فرزندان را نیز در اوقات فراغتشان به جای استفاده طولانی مدت از تلویزیون یا رایانه و یا تلفن همراه به سمت یادگیری و استفاده از مشاغل خانگی مورد علاقه شان سوق دهد نقش بزرگی در رشد و حمایت از اقتصاد خانواده ایفا نموده و به مقاوم سازی اقتصاد داخلی کمک شایانی کرده است و البته در خصوص تربیت نیروی انسانی متعهد باید بگوییم که زنان می توانند با تربیت فرزندان قانع، صرفه جو و سخت کوش که بر اساس مبانی دینی رشد یافته و تربیت شده اند، نقش عظیمی در اقتصاد مقاومتی و لبیک گفتن به ندای ولایت، ایفا نمایند به شرط آن که خود بتوانند الگوی عملی شایسته ای در این زمینه باشند.