افزایش طمع امریکایی ها برای ایدئولوژی زدایی از سیاست خارجی ایران/ سخنرانی هایی که رسانه های خارجی را خوشحال کرد!

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، از روز گذشته، حجم قابل توجهی از اخبار رسانه های خارجی مربوط به رژه ی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی و حواشی آن بود. اما در این میان سخنان دو روز پیش و دیروز آقای روحانی در تحلیل های سایت های خبری قابل توجه تر از دیگر خبرها نمود داشت. ایشان در تاریخ 21 سپتامبر (31 شهریور) در گفتگو با برنامه ی 60 دقیقه ی شبکه ی خبری سی بی اس، در پاسخ به سوالی اذعان داشتند: ”ما به سمت کاهش خصومت ها با امریکا پیش می رویم ولی بی اعتمادی کماکان وجود دارد."

این جمله ی رئیس جمهور در حالی به عنوان تیتر بسیاری از خبرهای شبکه های خارجی منتشر شد که اکثر تحلیلگران غربی معتقدند سیاست خارجی نظام اسلامی در رابطه با مسئله ی امریکا تغییرناپذیر است. جمله ی ثابت تحلیلگران در این مورد این است: ”آیت الله خامنه ای کسی است که حرف آخر را در سیاست خارجی حکومت ایران می زند."

بدیهی است سخنان رئیس جمهور هر قدر هم در مقام تحلیل به مذاق غربی ها خوش بیاید، اما به خوش بینی آنان درخصوص رابطه ی ایران و امریکا نخواهند انجامید زیرا دولت های مختلف ایران با وجود تفاوت در سیاست خارجی، همگی حول محور ولایت فقیه –که به اقرار غرب حرف آخر را در سیاست خارجی می زند- جمع می شوند.

اما جمله ی دیگری که باز هم تیتر اصلی بسیاری از خبرگزاری های خارجی شده بود، مربوط به بخشی از سخنان ایشان در رابطه با نیروی نظامی ایران است. ایشان در مراسم رژه ی دیروز و با تاکید بر توان دفاعی و نظامی ایران خاطرنشان کردند: ”نیروی های مسلح ایران بهترین نیروها در خاورمیانه برای شکست تروریست ها هستند."

رسانه های غربی از دو منظر به این مسئله پرداختند. نگاه اول آنان –که نزدیک ترین برداشت از سخنان ایشان است- ناظر به تاکید آقای روحانی بر توان دفاعی ایران بدون نیاز به کمک امریکا برای شکست داعش است. بنابراین بسیاری از خبرگزاری ها و سایت های خبری به تحلیل لزوم یا عدم لزوم همکاری ایران و امریکا در مبارزه با داعش پرداختند.

اما نگاه دوم به این سخنان به تفاوت نمود سیاست خارجی در کلام آقای روحانی و دیگران می پرداخت. برخی تحلیلگران غربی معتقدند نوک پیکان حمله ی رهبر انقلاب همواره به سمت امریکا و اسرائیل بوده و کمتر پیش آمده که ایشان مستقیما تروریست های دست نشانده ی آنان –مانند داعش- را هدف قرار دهند. اما رئیس جمهور ایران اولا از کاهش خصومت ها با امریکا سخن می گوید و دوما بدون اشاره به دشمنی های امریکا و بدون حتی یک بار نام بردن از رژیم صهیونیستی و امریکا صرفا به توان ایران برای مقابله با تروریسم در خاورمیانه سخن می گوید.

همچنین بخشی از سخنان رئیس جمهور در مراسم رژه، درخصوص مذاکرات بود که ایشان بارها از 5+1 به عنوان شش قدرت برتر جهان نام بردند. این تفاوت ها اگرچه نقشی اساسی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نخواهد داشت –زیرا همانگونه که همه معترف اند، حرف آخر در سیاست خارجی حرف رهبر است و نه رئیس دولت- اما باعث شده اند که مقامات غربی به آنان و به آینده ی رابطه ایران و امپریالیسم چشم طمع بدوزند.

اینگونه بود که در خلال مذاکرات و زیبان بسیری از دیپلمات ها و مقامات امریکایی به کرات شنیدیم که روابط ایران و امریکا گسترش خواهند یافت. این دست سخنان اگرچه در ظاهر منافاتی با اصول ثابت و خدشه ناپذیر نظام اسلامی در مواجهه با شیطان بزرگ ندارند اما به دلیل تفاسیر متفاوتی که می توان از آنان داشت طمع امریکایی ها برای ایدئولوژی زدایی از سیاست خارجی دولت های حال و آینده ی ایران اسلامی را برخواهند انگیخت.

همین که امریکا از راه های مختلف به دنبال جلب همکاری ایران در مواجهه با داعش است [ و به عبارتی با دست رانده و با پا پیش می کشد] گواه واضحی بر این مدعا است. امریکا به خوبی می داند ایران از نقش امریکا در به وجود آمدن داعش مطلع است. اما با این وجود تلاش می کند تا ایران را در جنگ با آن به همکاری خود وادارد. بدین ترتیب فتح باب جدیدی در زمینه همکاری و ارتباط نزدیک تر ایران و امریکا به وجود خواهد آمد. تلاش دولت برای موفقیت در مذاکرات هسته ای و اهمیتی که این مسئله برای آنان داشت نیز باعث شد تا برخی مقامات برخلاف روند گذشته کمتر از خصومت های غرب و امریکا ضد ایران سخن گفته و راه تنش زدایی و مصلحت گرایی را در پیش بگیرند.

این در حالی است که تلاش برای تنش زدایی باید عقلا از سوی طرفی صورت بگیرد که علت ایجاد تنش است! در هر حال این روزها و پس از پایان یافتن مذاکرات متناوبا شاهد این مسئله بوده ایم که در گفتار مقامات دولتی تغییری نسبت به گذشته ایجاد شده است. تغییری که البته از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم شاهد آن بوده ایم اما غلظت آن به مرور زمان بیشتر و بیشتر می شود.