وعده‌های بی‌سرانجام دکتر روحانی

به گزارش پایگاه 598، حسن روحانی در خرداد 1392 در مناظره اقتصادی کاندیداهای ریاست‌جمهوری به دفاع تمام‌قد از تولید پرداخت و حتی اعلام کرد نباید فلان شرکت تولیدی به جای تولید محصولات خود به انبار خودرو تبدیل شود.

اظهارات روحانی آنقدر امیدوارکننده بود که خیلی از تولیدکنندگان به وی اعتماد کردند و انتخاب وی را سرآغاز فصل نوینی در صنعت و تولید می‌دانستند اما عملا اتفاق دیگری روی داد.

حسن روحانی در آن مناظره اقتصادی گفته بود: «عدالت اقتصادی به این معناست که هر چیزی در جای خودش قرار بگیرد. اولین مساله، تولید است که بتوانیم تولید را در جایگاه خودش قرار دهیم. در شرایط امروز به جای اینکه تولید داخلی را بیشتر کنیم به واردات روی آورده‌ایم که این بزرگ‌ترین بی‌عدالتی است. عدالت اقتصادی این است که در شرایط فشار دشمن بتوانیم به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود بخشیم و تولید داخلی را بیشتر کنیم و از واردات کم کنیم. شعارهای سیاسی ما با عملکرد اقتصادی ما سازگار نیست. در شعار سیاسی، شعار مقاومت می‌دهیم اما در عمل در بخش اقتصاد مقاومتی در کار نیست. در شرایطی که سیاست اقتصادی و سیاسی ما باید منطبق با هم باشد می‌بینیم که دو رویکرد متفاوت وجود دارد و کاملا جدا از یکدیگر حرکت می‌کنند. ما در اقتصاد با واردات و دست نیاز به سوی بیرون دراز کردن اعلام نیاز می‌کنیم اما در سیاست اعلام بی‌نیازی می‌کنیم این همه بیکاری در کشور یک شاخص برای بی‌عدالتی اقتصادی است. حتی شاخص‌های معروفی هم که وجود دارند، این امر را نشان می‌دهند. مثلا اگر شاخص ضریب جینی را در نظر بگیریم آخرین اعلام بانک مرکزی نشان می‌دهد بعد از اجرای هدفمندی یارانه‌ها 2 دهک بالا و 2 دهک پایین تا حد زیادی سود برده‌اند و متنعم شده‌اند اما 6 دهک وسط در فشار اقتصادی قرار گرفته‌اند. کارخانه کفش ملی که روزی جزو افتخارات ما در کشورهای همسایه بود، به انبار سایپا و کارخانه پارس الکتریک نیز به لانه کبوترها تبدیل شده است. این نشان می‌دهد عدالتی بین نیازهای واقعی و عملکرد دولت وجود ندارد.

 پارس‌الکتریک لانه کبوتر ماند
روحانی در آن مناظره «پارس‌الکتریک» را لانه کبوتر خطاب کرد و این به معنای آن بود که با روی کار آمدن روحانی این شرکت قدیمی که به علل گوناگون دچار رکود و ورشکستگی شده بود، باید به جای لانه کبوتر، محصولات الکتریکی تولید می‌کرد اما 2 سال و 2 ماه بعد از انتخاب شدن روحانی هنوز این شرکت لانه کبوتر است و خبری از تولید نیست.  جالب اینکه بنا به گزارش حسابرسی شرکت، «پارس‌الکتریک» نه‌تنها تولیدی و فروشی ندارد بلکه هر ساله در حال زیان دادن است و فقط مدیرعامل و اعضای هیات‌مدیره آن حقوق مکفی دریافت می‌کنند! جای شگفتی است، شرکتی که هیچ تولیدی ندارد و لانه کبوتر است، هیات‌مدیره دارد و حدود یک‌میلیارد تومان در سال هزینه هیات‌مدیره و مشاوره آن می‌شود.

هیات‌مدیره «پارس‌الکتریک» که زیرمجموعه وزارت رفاه و سازمان تامین ‌اجتماعی است تعیین شده و در 2 سال اخیر موفقیت چندانی در احیای آن حاصل نشده است. درآمد این شرکت نیز از محل فروش املاک آن تامین شده و همین زیان‌ده بودن آن موجب شده سهام «پارس‌الکتریک» سقوط کند.  اسماعیلی یکی از سهامداران «پارس‌الکتریک» به «وطن‌امروز» می‌گوید: با وجود  گذشت بیش از 2 سال از وعده انتخاباتی آقای روحانی درباره تولید و راه‌اندازی شرکت پارس‌الکتریک، علاوه بر تعطیلی 5 ساله و توقف خطوط تولید این شرکت، شاهد تخلفات گسترده و تضییع حقوق سهامداران خرد این شرکت هستیم. این شرکت تحت مدیریت و مالکیت، سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی و زیر مجموعه وزارت کار و رفاه است اما مدیران در خدمت این وزارتخانه، به جای الگو بودن در امر بهره‌وری و اقتصاد مقاومتی، حرکتی ضعیف در امر تولید را به نمایش گذاشته‌اند.

اسماعیلی در ادامه به نامه سهامداران «پارس‌الکتریک» به رئیس‌جمهور اشاره می‌کند و می‌گوید: در نامه‌ای به رئیس‌جمهور اعلام کردیم در نتیجه عملکرد مدیران وزارت کار و رفاه اجتماعی، با وجود دارایی‌های هنگفتی چون بیش از 32 هکتار املاک صنعتی در شهر تهران، بیش از 50 هکتار املاک صنعتی در شهرستان‌ها و مالکیت 5 کارخانه بزرگ کشور، با ارزشی بیش از یکهزار میلیارد تومان، شاهد 12 سال زیان عملیاتی مستمر، 5 سال تعطیلی مطلق کارخانجات و برکناری حدود 3 هزار کارگر این مجموعه بوده‌ایم. وی می‌افزاید: بیش از یک دهه است سهامداران این مجموعه هیچ سودی دریافت نکرده‌اند و در مشکلات معیشتی بسر می‌برند اما مدیران این مجموعه بابت فعالیت در یک شرکت تعطیل و بدون فعالیت، حقوق 50 میلیون تومانی، حق‌المشاوره‌های چند صد میلیونی و پاداش‌هایی برخلاف قوانین تجارت، بر شرکت هزینه می‌کنند و به جای فعالیت عملیاتی و تولید، دارایی‌ها و املاک باارزش شرکت را با بهایی ناچیز در اختیار مدیران و سایر زیرمجموعه‌های شستا قرار داده‌اند.

«پارس‌الکتریک» نمونه وضعیت فعلی تولید
سهامداران «پارس‌الکتریک» 2 سال به امید رهایی از رکود و توقف تولید صبر کردند اما در این 2 سال هیچ اتفاقی رخ نداد. می‌توان گفت وضعیت اکثر تولیدکنندگان ما نیز همین بوده است و دولت موفق نشده چتر حمایت را بر سر تولید قرار دهد و در بهترین حالت تولید وضعیت ثابتی داشته و پیشرفتی حاصل نشده است. موضوع «پارس‌الکتریک» قصه پرغصه‌ای است که خیلی از تولیدکنندگان با آن مواجه هستند و این سهامداران هستند که زیان بسیاری از آن می‌بینند.  «پارس‌الکتریک» اکنون بیش از 2 سال است که با وجود امیدهای ایجاد شده توسط دولت یازدهم و انتظار رونق اقتصادی در این سال، فعالیت‌هایش متوقف و با بلاتکلیفی سهامداران خرد همراه است و بنا به ضرب‌الاجل سازمان بورس چند ماه دیگر شاهد اخراج این شرکت از بورس خواهیم بود.  سهامداران این شرکت اعتقاد دارند ناامیدی، سرمایه تباه شده و مشکلات معیشتی سهامداران خرد، نتیجه مدیریت ناصحیح بر این شرکت طی 11 سال گذشته است. حقوق ماهانه هریک از مدیران، از سود دریافتی 11 ساله هر یک از سهامداران بیشتر است. زیان عملیاتی حدود 100 میلیارد تومانی طی دهه گذشته باعث شده شرکت نتواند طی 11 سال گذشته هیچ سودی به سهامداران پرداخت کند.

بدون تولید رونق اقتصادی ممکن نیست
موضوع لانه کبوتر ماندن «پارس‌الکتریک» 2 سال بعد از وعده انتخاباتی می‌تواند مشتی نمونه از خروار باشد، چراکه یکی از مهم‌ترین علل وجود رکود در کشور کند چرخیدن چرخ‌های تولید و صنعت است. مدیران و مسؤولان- که همواره اعتقاد دارند مدیران قبلی موجب به وجود آمدن چنین وضعیتی شده‌اند– نتوانستند فکری برای این وضعیت کنند و امید را به تولیدکنندگان بازگردانند. آیا بدون حمایت از تولید و فقط با وعده انتخاباتی می‌توان در جایی مثل «پارس‌الکتریک» به جای لانه کبوتر محصولات داخلی تولید کرد؟