بیاییم نیت ها وانگیزه هایمان را درست کنیم چرا که «الاعمال بالنیّات» ، انگیزه حاج بخشی برای نماینده شدن گرچه هیچگاه به نتیجه نرسید ولی همانی بود که تا نفس آخر او را رزمنده و دم زننده از ولایت نگهداشت و در مقابل کسانی راکه از رأی آوردن حاج بخشی به عنوان لطیفه یاد می کردند را امروز در صف فتنه گران بخت برگشته می بینیم
پایگاه 598 - مسعود شفیعی کیا/ پیامبر اعظم صل الله علیه وآله در فضیلت جهاد و قدر و منزلت رزمنده فرمود: «یک روز صبر مسلمان در مناطقی از مناطق جنگ و جهاد بهتر و خیر بیشتری از عبادت چهل ساله دارد.» (مستدرک الوسائل الشیعة ج 11 ص 21 )
فریادهای حاج بخشی هیچگاه از حافظه فرهنگ پایداری ایران معاصر پاک نمی شود . این بمب روحیه در سخت ترین شرایط و نفس گیر ترین لحظات در دوران دفاع مقدس از پای ننشست و با تمام وجود در رکاب مولایش بود و حتی پس از شهادت خونبار فرزندان ودامادش در مقابل چشمانش ، منطقه را ترک نکرد وبا شوخ طبعی ها و روحیه بخشی هایش سنگر پایداری خود را حفظ کرد و پس از جنگ هم همواره به اندازه توانش در رکاب امام خامنه ای خوب رزمنده ای ماند و.حتّی این اواخر وقتی که جسمش یاریش نمی داد جهادش شده بود کشاندن این جسم و روشن نگهداشتن فریاد برائت و ولایتش تا بگوید « تازنده ام رزمنده ام.»
در میان خاطرات مختلفی که از این پیر بسیجی به ذهن خطور می کند آنچه که در تب وتاب انتخاباتی کشور بیشتر جلب توجه می کند داستان نامزدی وی در انتخابات مجلس چهارم است که خود جای تأمل و عبرت دارد.
آن روزهایی که جنگ تمام شده بود و کشور در دست بیشتر کسانی بود که جام زهر را به اماممان نوشاندند و بیم آن بود که بار دیگر نکند این جفا را بر خلف ایشان حضرت آقا روا دارند تنها کاری که از دست حزب اللهی های از خیل شهیدان مانده بر می آمد و به قول معروف دم دستی ترین کار ، تجمعاتی در مقابل مجلس و صداوسیما و ... بود تا به آن مسئولان یادآوری شود که « نکند که روی لاله ها پا گذارید و امام خویش را بار دیگر تنها گذارید. » حاج بخشی همانطور که در مهران و فاو و شلمچه و ماووت و تمام جبهه ها با آن گلاب پاش وفریادهای « حرب الله ، حزب الله » حاضر می شد در این میدان نیز با لباس رزم حضور داشت تا با دیگر بسیجیان خمینی و خامنه ای نگذارد تا که غیرت بمیرد ، و به همه بفهماند که جنگ هنوز ادامه دارد وجنگ امروز ما با خودی های مقام پرست و دنیا زده است .
توی یکی از همین تجمعات مقابل مجلس که دوره سوم آن به ریاست کروبی بود ، شنیدیم همین حضراتی که امروز از بازیگران فتنه و یا ساکتین خوش ظاهر فتنه هستند وقتی حاج بخشی سخنرانی می کرد در صحن مجلس وی را به سخره گرفته و « معلوم الحال » خواندند و ... حال بینید حال کدامیک معلوم شده و چه کس آشکار یا پنهان به دامان آمریکا و انگلیس افتاده و چه کس به نعیم اربابش رسیده ؟!
در جنجال ساختگی چپ و راست و در آستانه انتخابات جنجالی چهارم مجلس ، حاجی نامزد انتخاباتی شد ، برخی از خودی ها هم به دلیل کم سوادی وی و یا چیز دیگر خیلی برایشان این کارش هضم نمی شد ولی حاجی یک سخن برای پاسخ علّت نامزدیش می گفت که حالا می توان عمق این سخن را درک کرد ، حاجی می گفت :
« چون نماینده ها نه حرف امام و نه حرف آقا سیدعلی را گوش نمی دهند می خوام برم مجلس تا حرف امام و آقا روی زمین نمونه ! »
به راستی گذشته از این همه جبهه کشی و جمع وتفریق کردن ها به نام اصول گرایی که پیش آمده ، زمین نماندن حرف آقا کجای ماجراست ؟!
توی این همه همایش و نشست سیاسی چقدر از « جهاد اقتصادی » و مطالبات رهبری گفته شده و ما می بینیم کسانی که طرح وقف دانشگاه آزاد را بر خلاف نظر صریح رهبری در مجلس تصویب کردند و یا باز برخلاف نظر آقا به جدایی بانک مرکزی از دولت رأی دادند وطرح نظارت بر نمایندگان را با گذشت بیش از یک سال با کمترین ضمانت اجرایی ارائه دادند و فقط جوابشان به رهبری شرمنده ایم بود خود را امروز ملاک اصول گرایی دانسته ودیگران را منحرف و بر هم زننده وحدت می دانند . به این حضرات باید عرض کرد که آیا با نیت و انگیزه این پیر بسیجی به مجلس می روند یا برای ادامه قبیله گرایی و تکرار همان فرصت سوزی ها دامن همت بسته اند؟
و گرچه به برکت اندک نمایندگان ولایتمدار می توان مجلس را خانه ملّت خواند ولی آیا مجلسی که حرف های زمین مانده رهبری برایش طرح سه فوریتی مطرح نمی شود را می توان «در رأس تمام امور خواند.»؟!
بیاییم نیت ها وانگیزه هایمان را درست کنیم چرا که «الاعمال بالنیّات» ، انگیزه حاج بخشی برای نماینده شدن گرچه هیچگاه به نتیجه نرسید ولی همانی بود که تا نفس آخر او را رزمنده و دم زننده از ولایت نگهداشت و در مقابل کسانی راکه از رأی آوردن حاج بخشی به عنوان لطیفه یاد می کردند را امروز در صف فتنه گران بخت برگشته می بینیم
و بعضی از عالم نمایانی را که از امثال وی کناره می گرفتند تا مبادا که تند رو معرفی شوند را امروز سر در توبره ی فتنه گران و متحصن در عتبات مالزی می بینیم . پس عاقبت بخیری را نه مدرک و مدارج دنیوی و علمی می آورد و نه خانواده و عشیره بلکه آن دل صافی که خود را وامدار ولی بداند و در همه حال نگذارد سخن امامش بر زمین بماند عاقبت خود را بیمه کرده .
بنابر این تمام نامزدها حداقل نیتشان را چون حاج بخشی صاف کنند و در کارهای تبلیغی و اظهار نظراتشان تأکید حضرت آقا بر عدم دامن زدن به اختلاف با نیروی های وفادار به نظام را مد نظر قرار دهند و اینطور نباشد که دم از رهبری بزنند ولی در اظهاراتشان کسانی را که در قبیله آنها نیستند و یا موافق سلایقشان نیستند را منحرف و نفوذی و امثال آن بدانند و مسلم است که این قبیله گرایان وقتی هم که به مجلس می روند مسئله اصلی برایشان قبیله گرایی و سخن رئیس قبیله است نه خواست امام و رهبری .
پس لطفاً اگر نیت حاج بخشی را ندارید جایگاه مجلس را غصب نکنید.
فریادهای حاج بخشی هیچگاه از حافظه فرهنگ پایداری ایران معاصر پاک نمی شود . این بمب روحیه در سخت ترین شرایط و نفس گیر ترین لحظات در دوران دفاع مقدس از پای ننشست و با تمام وجود در رکاب مولایش بود و حتی پس از شهادت خونبار فرزندان ودامادش در مقابل چشمانش ، منطقه را ترک نکرد وبا شوخ طبعی ها و روحیه بخشی هایش سنگر پایداری خود را حفظ کرد و پس از جنگ هم همواره به اندازه توانش در رکاب امام خامنه ای خوب رزمنده ای ماند و.حتّی این اواخر وقتی که جسمش یاریش نمی داد جهادش شده بود کشاندن این جسم و روشن نگهداشتن فریاد برائت و ولایتش تا بگوید « تازنده ام رزمنده ام.»
در میان خاطرات مختلفی که از این پیر بسیجی به ذهن خطور می کند آنچه که در تب وتاب انتخاباتی کشور بیشتر جلب توجه می کند داستان نامزدی وی در انتخابات مجلس چهارم است که خود جای تأمل و عبرت دارد.
آن روزهایی که جنگ تمام شده بود و کشور در دست بیشتر کسانی بود که جام زهر را به اماممان نوشاندند و بیم آن بود که بار دیگر نکند این جفا را بر خلف ایشان حضرت آقا روا دارند تنها کاری که از دست حزب اللهی های از خیل شهیدان مانده بر می آمد و به قول معروف دم دستی ترین کار ، تجمعاتی در مقابل مجلس و صداوسیما و ... بود تا به آن مسئولان یادآوری شود که « نکند که روی لاله ها پا گذارید و امام خویش را بار دیگر تنها گذارید. » حاج بخشی همانطور که در مهران و فاو و شلمچه و ماووت و تمام جبهه ها با آن گلاب پاش وفریادهای « حرب الله ، حزب الله » حاضر می شد در این میدان نیز با لباس رزم حضور داشت تا با دیگر بسیجیان خمینی و خامنه ای نگذارد تا که غیرت بمیرد ، و به همه بفهماند که جنگ هنوز ادامه دارد وجنگ امروز ما با خودی های مقام پرست و دنیا زده است .
توی یکی از همین تجمعات مقابل مجلس که دوره سوم آن به ریاست کروبی بود ، شنیدیم همین حضراتی که امروز از بازیگران فتنه و یا ساکتین خوش ظاهر فتنه هستند وقتی حاج بخشی سخنرانی می کرد در صحن مجلس وی را به سخره گرفته و « معلوم الحال » خواندند و ... حال بینید حال کدامیک معلوم شده و چه کس آشکار یا پنهان به دامان آمریکا و انگلیس افتاده و چه کس به نعیم اربابش رسیده ؟!
در جنجال ساختگی چپ و راست و در آستانه انتخابات جنجالی چهارم مجلس ، حاجی نامزد انتخاباتی شد ، برخی از خودی ها هم به دلیل کم سوادی وی و یا چیز دیگر خیلی برایشان این کارش هضم نمی شد ولی حاجی یک سخن برای پاسخ علّت نامزدیش می گفت که حالا می توان عمق این سخن را درک کرد ، حاجی می گفت :
« چون نماینده ها نه حرف امام و نه حرف آقا سیدعلی را گوش نمی دهند می خوام برم مجلس تا حرف امام و آقا روی زمین نمونه ! »
به راستی گذشته از این همه جبهه کشی و جمع وتفریق کردن ها به نام اصول گرایی که پیش آمده ، زمین نماندن حرف آقا کجای ماجراست ؟!
توی این همه همایش و نشست سیاسی چقدر از « جهاد اقتصادی » و مطالبات رهبری گفته شده و ما می بینیم کسانی که طرح وقف دانشگاه آزاد را بر خلاف نظر صریح رهبری در مجلس تصویب کردند و یا باز برخلاف نظر آقا به جدایی بانک مرکزی از دولت رأی دادند وطرح نظارت بر نمایندگان را با گذشت بیش از یک سال با کمترین ضمانت اجرایی ارائه دادند و فقط جوابشان به رهبری شرمنده ایم بود خود را امروز ملاک اصول گرایی دانسته ودیگران را منحرف و بر هم زننده وحدت می دانند . به این حضرات باید عرض کرد که آیا با نیت و انگیزه این پیر بسیجی به مجلس می روند یا برای ادامه قبیله گرایی و تکرار همان فرصت سوزی ها دامن همت بسته اند؟
و گرچه به برکت اندک نمایندگان ولایتمدار می توان مجلس را خانه ملّت خواند ولی آیا مجلسی که حرف های زمین مانده رهبری برایش طرح سه فوریتی مطرح نمی شود را می توان «در رأس تمام امور خواند.»؟!
بیاییم نیت ها وانگیزه هایمان را درست کنیم چرا که «الاعمال بالنیّات» ، انگیزه حاج بخشی برای نماینده شدن گرچه هیچگاه به نتیجه نرسید ولی همانی بود که تا نفس آخر او را رزمنده و دم زننده از ولایت نگهداشت و در مقابل کسانی راکه از رأی آوردن حاج بخشی به عنوان لطیفه یاد می کردند را امروز در صف فتنه گران بخت برگشته می بینیم
و بعضی از عالم نمایانی را که از امثال وی کناره می گرفتند تا مبادا که تند رو معرفی شوند را امروز سر در توبره ی فتنه گران و متحصن در عتبات مالزی می بینیم . پس عاقبت بخیری را نه مدرک و مدارج دنیوی و علمی می آورد و نه خانواده و عشیره بلکه آن دل صافی که خود را وامدار ولی بداند و در همه حال نگذارد سخن امامش بر زمین بماند عاقبت خود را بیمه کرده .
بنابر این تمام نامزدها حداقل نیتشان را چون حاج بخشی صاف کنند و در کارهای تبلیغی و اظهار نظراتشان تأکید حضرت آقا بر عدم دامن زدن به اختلاف با نیروی های وفادار به نظام را مد نظر قرار دهند و اینطور نباشد که دم از رهبری بزنند ولی در اظهاراتشان کسانی را که در قبیله آنها نیستند و یا موافق سلایقشان نیستند را منحرف و نفوذی و امثال آن بدانند و مسلم است که این قبیله گرایان وقتی هم که به مجلس می روند مسئله اصلی برایشان قبیله گرایی و سخن رئیس قبیله است نه خواست امام و رهبری .
پس لطفاً اگر نیت حاج بخشی را ندارید جایگاه مجلس را غصب نکنید.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
Terrah
۲۲:۱۱ - ۲۵ بهمن ۱۳۹۰
Economies are in dire stirats, but I can count on this!
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
