چه کنیم دل امام زمان برای ما تنگ شود؟

به فضل الهی عرض خواهیم کرد که یکی از نشانه ­ها هم همین است که اگر کسی بخواهد به مقام اخلاص نزدیک شود، خدا او را طوری قرار می­ دهد که دوست دارد با این مردان خدا انس بگیرد.

بعضی­ ها به جایی می­ رسند که اگر چند روز ولی خدا را نبینند غمناک هستند، احساس می­ کنند چیزی گم کرده‌اند.

آیت‌الله العظمی شاه‌آبادی می فرمایند: بعضی­ها به جایی می­ رسند که اگر یک روز ولی خدا را نبینند، احساس کمبود می­ کنند، بعد به جایی می ­رسند که این­ قدر با مردان خدا و مخلصین عالم، انس می­ گیرند که اگر آن­ها  را یک ساعت نبینند احساس دلتنگی می ­کنند.

مخلصین عالم غوغا کرده ­اند. اخلاص، این میوه شیرین در عبادت چه می­ کند!؟ غوغایی است! تا انسان نچشد، نمی ­فهمد. تازه این­ها ثمرات دنیوی است، چه می­ دانیم اخروی چیست؟ آن سرّی که «ما اسرّوا» است، چیست؟ آن­جا که پرونده خالی است مابین ید پروردگار عالم یک­باره پر می ­شود، چیست؟ آن چه غوغا و محشری است؟

آیت‌الله العظمی ادیب در یک جمله کوتاه و خلاصه فرمودند: برای خدا کار کنیم، ثمراتش را ببینیم. فقط برای او کار کنیم، ببینیم چه خبر می ­شود؟

همان­ طور که وقتی از طریق بندگی و عبادت، معرفت به‌وجود بیاید، دل انسان برای مولا که اول مخلص عالم است، تنگ می ­شود، به ­جایی می­ رسد که مولا هم برای حضرت شیخنا الاعظم، سید بحرالعلوم، مقدّس اردبیلی و امثال امام(ره) دلتنگ می ­شود.

آن­ وقت اگر این طور شد، انسان حاضر است خودش را فدا کند. مثل قمر منیر بنی‌هاشم(ع)، ابوالفضل العباس(ع)، آن دنیای معرفت. إن­شاءالله عرض خواهیم کرد که یکی از خصایص مخلصین عالم این است که با معرفت می ­شوند.